Iedereen zal iets anders zien en vinden:
Aandachtstrekker. Uit op publiciteit. Prachtvrouw. Sterk. Wat een gezeik.
Elk oordeel en elke mening, zegt uiteindelijk iets over hoe jij de wereld ziet. Ik geloof oprecht dat een neutrale reactie de beste is als je niets positiefs weet te vinden in deze fotoshoot.
Maar wat ik opvallend vond, waren de verschillende DM’s die ik kreeg toen ik één van deze foto’s had gerepost op Instagram met de tekst “I am SO impressed”. Dit is één van die DM’s die ik met jullie wil delen:
Ik deel deze reactie omdat deze naar mijn idee de minst heftige was, de reactie waarin er positiviteit naar voren komt maar ook een mini oordeel die op het eerste oogpunt heel positief is, of lijkt. Sommige andere reacties vond ik zo bot, dat ik ze geen platform wil geven.
Niets negatiefs over de persoon in kwestie die dit schrijft. Want het gaat mij om een gedachte die dieper ligt, iets waar je misschien na je eerste oordeel pas over nadenkt. We zijn nou eenmaal mensen die oordelen en hopelijk worden we steeds beter om deze oordelen eens opnieuw te bekijken en ons af te vragen waar ze vandaan komen. Of ze positief zijn voor ons en de wereld om ons heen. Of het misschien een trigger voor onszelf en waar we iets van dienen te leren.
Voor iedereen die vindt dat mooie en slanke mensen niet onzeker mogen zijn
Dit kan zich uiten op de volgende manieren:
Je ziet er hartstikke goed uit joh, wat zeur je nou!”
Ja hallo, als ik er zo uit zou zien, dan zou ik ook wel zo’n shoot aandurven. “
Ik snap dat je af en toe met je ogen wilt rollen als een prachtig iemand een onzekere uitspraak doet. “Complimenten-visser” denk je misschien. Maar waarom zou je een ander mens niet een menselijke emotie laten voelen?
Iedereen heeft het recht zich onzeker te voelen over zijn/haar lichaam en dat te overwinnen. Je ontkracht iemand zijn/haar overwinning door zoiets te zeggen. Je vergelijkt het namelijk met jouw eventuele ‘dieptepunt’ en dat is precies niet waar het om gaat.
Als je in ziet dat iedereen het recht heeft om onzeker te zijn, verdrietig te zijn en OM MENS TE ZIJN, dan maakt het niet meer uit hoe iemand eruit ziet, welke successen hij/zij heeft behaald in het leven, hoeveel geld er op de bankrekening staat of wat dan ook.
Het is makkelijk om te wijzen en te zeggen dat jij het ook zou durven of makkelijk zou vinden als: zus en zo.
Maar het is een schild. Het is een ontkenning van je eigen kunnen. Ik herhaal:
Het is een ontkenning van je eigen kunnen.
Het is je verbergen achter al je eigen excuusjes. Wanneer je deze overboord gooit is het ineens eng, omdat het je met een verantwoordelijkheid achterlaat. De verantwoordelijkheid om zelf iets van je leven te maken, om zelf je lichaam te omarmen, om zelf achter je dromen (en eventuele successen) aan te gaan.
Maar zolang je jezelf hebt overtuigd dat jij het geld er niet voor hebt zoals de ander wél heeft, het talent er niet voor hebt zoals de ander wél heeft, of het lichaam er niet voor hebt zoals de ander wél heeft – blijf je vastzitten in je eigen leven vol excuusjes.
En dat is wat we graag doen. Ons verschuilen achter de excuusjes en wijzen naar de ander die er volgens ons al prachtig uit ziet en ‘doet alsof’ het een hele stap is om uit de kleren te gaan voor een smaakvolle fotoshoot en zijn/haar lichaam te omarmen in het openbaar.
Begrijp dat hoe jij je voelt op dit moment een menselijk gevoel is. En dat de ander, ook een mens is. Dus ook recht heeft op die gevoelens. Jij vergelijkt je misschien met het slankere lichaam van de ander. De ander vergelijkt zijn/haar lichaam met het strakke en fitte lijf van weer een ander. Uiteindelijk is het doel om je eigen lichaam te omarmen, welke vorm dat ook heeft. Dat is niet per se makkelijker als je ‘slanker’ bent. Geloof me, als je eens in de afgelopen 7 jaar in mijn inbox kon kijken waar verhalen voorbij komen van meiden die zo ongelooflijk onzeker zijn over hun lichaam maar vele malen slanker zijn dan ik, dan zul je verbaasd zijn. Of kijk eens in eetstoornis klinieken, daar zul je ook vaak zat super-slanke meiden zien. Het gaat niet om hoe je eruit ziet om jezelf te omarmen, het gaat erom hoe je je voelt en hoe je denkt over jezelf.
De overwinning is voor iedereen gelijk
Je mag naar mijn mening andermans recht niet ontnemen op onzekerheid en je mag de ander zijn/haar moment van krachtig zijn met hun eigen lichaam ook niet ontkrachten.
Alsof de overwinning van iemand die “dichtbij het maatschappelijk ideaalplaatje staat” minder bewonderenswaardig is. Terwijl het omgekeerde weer andere negatieve reacties oproept. Als een vrouw met obesitas haar lichaam omarmt, ongeacht of ze bezig is om fitter en gezonder te worden wordt dit als niet oké gezien: “Je promoot een ongezonde leefstijl” etc. Je moedigt obesitas NIET aan door je body positive te uiten.
De overwinning is gelijk voor iedereen, de overwinning is waarschijnlijk wél meer gestimuleerd door de maatschappij als je dichterbij dat maatschappelijke plaatje komt. Maar of jij je dan ook zo voelt, dat staat er los van. De wereld kan je prijzen om je lichaam, maar als je er zelf niet blij mee bent gaan die reacties van de wereld dat niet veranderen.
Dit is wat haar vriend zegt op Instagram en het laat maar zien dat elk mens zijn/haar onzekerheden heeft en gewoon mens is (“doodeng vond je deze naaktshoot”).
Ze had een hekel aan fitgirls
Roxeanne vertelt dat ze 20 kilo is afgevallen en ik snap waar de gedachtes nu naartoe kunnen gaan: “Ja zeg, eerst afvallen en dan je lichaam gaan omarmen”. Maar er zijn ook talloze mensen die niet eerst afvallen en hun lichaam omarmen. Maakt het uit wanneer iemand besluit zijn/haar lichaam te omarmen? Weet je waar het omarmen hem naar mijn mening in zit?
In het lekker voelen in je lijf.
Er zijn genoeg mensen die afvallen en nog steeds niet lekker in hun lijf zitten, dat is omdat het mentale ontwikkelingsproces niet is meegegaan. Hoewel we van buiten alleen kunnen kijken naar de kilo’s die iemand is aangekomen of afgevallen weten we niets van wat er van binnen is gebeurd.
Als we beginnen met het prijzen van mensen die hun lichaam omarmen, in welk stadium dan ook, zal dat hopelijk een positief beeld geven aan hoe het omarmen van je lijf met elke lichaamsvorm mag beginnen. Ze zegt zelf:
“En hoewel ze zelf altijd een hekel had aan fitgirls die op Instagram anderen ’het gevoel geven dat je er net als zij óók fantastisch uit moet zien’, begrijpt Roxeanne hen nu wat beter. Zelf viel ze twintig kilo af met hulp van een medisch diëtist en een personal trainer. „Nu ik zelf sport en me veel beter voel – al gaat dat bij mij gepaard met een buikje, striae en wat putjes – begrijp ik ineens hoe fijn het is om andere mensen die struggelen met hun fitheid te helpen.” – Telegraaf online
Dat is waar het hem in zit, ze was eerst gefrustreerd door de ‘fitgirls’ en nu realiseert ze zich dat ze zich zoveel beter voelt door het sporten – dát zouden we moeten stimuleren.
Het beter voelen en daardoor je lichaam omarmen.
Foto’s: Ⓒ MAXIME CARDOL VOOR LINDA.MEIDEN WINTERBOEK.
5 comments
Wat een mooi stuk lieve Teni
Wat een enorm gezeur over Roxanne Hazes van sommige mensen
Ik vind t stoer en moedig
Snap ook haat onzekerheid
Al dat oordelen worden mensen zelf niet gelukkiger door
Wat je oordeelt ben je zelf
Mooi dat jij er aandacht aan besteed.
Heel belangrijk en goed
Hou van je eigen lijf dik dun. Wit bruin etc
Thnx lieve Teni
Super goed verhaal Teni! Vrouwen zouden elkaar veel meer moeten steunen ipv elkaar veroordelen op basis van afgunst. Ik denk altijd dat dit vrouwen moeten zijn die geen zelfliefde kennen, die ongelukkig zijn en zich zo nodig moeten afreageren op vrouwen die dit wél hebben. Blijf proberen je lezers te overtuigen met dit soort mooie artikelen!
Mooi geschreven Teni.
Ook ik ben al jaren in ieders ogen”slank”, maar zelf ervaar ik dat helaas niet zo. Ik staar mij blind op dat te dikke buikje of te dikke benen of die 3 kilo die er na de vakantie bij zijn gekomen. Dan denk ik , was ik maar zoals een jaar geleden. Maar een jaar geleden was ik net zo onzeker. Ook met 3 kilo minder en ik was zelfs onzeker toen ik een heel laag/te laag vetpercentage had. Als ik nu naar foto’s kijk van mezelf in ondergoed van een jaar geleden of ervoor denk ik, wat zag ik er toen goed uit! Maar het stomme is dat ik nog heel goed weet dat ik ook in die jaren niet ging zwemmen en me mega onzeker voelde.
Het zit in je hoofd. Dus ja ook “slanke” mensen kunnen en mogen onzeker zijn!
Persoonlijk benijd ik alle mensen die zeker in hun vel zitten. Ongeacht gewicht! Ik heb een goede vriendin die in ieders ogen waarschijnlijk als te dik word bestempelt, maar zij zit beter in haar vel dan de meeste slankere dames en straalt dit dus ook uit!
Daarom vind ik haar prachtig!
Net zo prachtig als roxanne op deze foto’s. Zij weer omdat zij een doel heeft gehaald en dit bereikt heeft.
Prachtige foto’s van Roxanne. Je moet maar durven. Wel jammer dat er er zoveel vervelende reacties werden gegeven… En dat meestal door vrouwen. Wij vrouwen, zouden elkaar veel meer moeten steunen, en complimenteren ipv iemand af te zeiken.. mooi geschreven Teni..lieve groetjes.
Goed artikel! Dit zet wel tot denken over hoe vaak we zelf bijvoorbeeld op een dag oordelen over anderen en dit misschien zelfs ongemerkt ook uitspreken.