Zeggen dat tijd kostbaar is, is eigenlijk niet nodig. Jij weet het, ik weet het. En toch handelen we hier niet altijd naar, vooral als het gaat om relaties.
We praten over dat je ‘niet te snel moet gaan’ in het begin in plaats van eerlijk en oprecht te zijn met elkaar. We praten over ‘hard to get’ spelen en zien signalen die lijken op ‘te snel gaan’ als iets alarmerends. Voor je het weet hoor je niets meer of laat jij niets meer horen. Zomaar. Uit het niets.
Vragen stellen over ‘wat dit is‘ komt al gauw over als ‘needy’, ongeduldig, plakkerig en geen van deze dingen wordt aantrekkelijk gevonden.
Dus houden we maar onze mond. Maar appen we elke dag. Gaan we op dates. Gaan zelfs naar bed met elkaar en nog steeds hebben we geen idee waar ‘dit’ naartoe gaat. Of het een relatie is, of je het wel zo mag noemen, of je niet te snel moet gaan. We zijn zo angstig om gezien te worden als een hopeloos geval dat alleen maar een vriendje of vriendinnetje zoekt. Het is heel hip en cool tegenwoordig om vooral in het moment te leven, niet te ver vooruit te kijken en lol te hebben. We blijven heel lang met elkaar omgaan, hopend dat het misschien ooit iets wordt totdat het moment dat de ander zomaar overstapt op een ander. Een ander om lol mee te hebben, in het moment.
We hadden toch gewoon lol samen?”
Het kan heel makkelijk zijn om verstrengeld te raken in een cyclus van persoon naar persoon zonder dat je vragen durft te stellen, hopend op een connectie die het antwoord geeft. De o-zo definitieve vraag, waar je niet meer van kunt terugkeren:
Waar gaat dit heen, met ons?”
Je verdient meer
De waarheid is dat je meer verdient dan iemand die enkel je tijd wilt.
Je tijd wilt gebruiken.
Je tijd wilt verdoen.
Je tijd wilt.
Als je niet duidelijk bent over wat je wilt, kun je alleen jezelf de schuld geven. Als we niet eerlijk willen zijn wat we van de ander willen, kunnen we de ander niet de schuld geven dat ze onze gedachtes niet kunnen lezen. Wanneer je wél duidelijk bent over het feit dat je een serieuze relatie wilt met de ander en de ander is je alleen maar aan het lijntje aan het houden zonder een bestemming die voor jou goed genoeg is, dan is het tijd om weg te lopen.
Niet de ander te laten kiezen.
Niet de ander opnieuw te vragen.
Nee.
Het is tijd om weg te lopen.
Het kan leuk zijn, spannend zijn en nog veel meer..
Het kan heel leuk zijn, dat weet jij ook. Anders deed je dit niet. De heerlijke discussies, gesprekken, speciale momenten en vooral wanneer de ander je het gevoel geeft dat je belangrijk bent voor hem/haar. Het kan spannend zijn om af en toe eens helemaal met de ‘flow’ mee te gaan en geen vragen te stellen over morgen. Het kan je het gevoel geven dat jij de coolste en chillste persoon op deze aarde bent en niet moeilijk doet over definities van wat dit is.
Totdat je beseft hoe niet cool je bent over de super abstracte situatie die je geen naam kunt geven.
En ineens..
Ben je gefixeerd op de ander, alleen de ander. Terwijl hij/zij de opties aan het doornemen is. Het kan leuk zijn om vast te houden aan deze momenten, totdat deze momenten over zijn en je weer alleen met ál je vragen zit. Meer vragen dan je gister had. Maar je durfde ze gister niet te stellen omdat het net. zo’n. mooi. moment. samen. was.
Het is leuk. Totdat het niet meer leuk is.
Het is oké om een relatie te willen
Je bent echt niet gek om dit te willen. Je vraagt niet om teveel als je wilt dat iemand alleen met jou wil zijn. Je bent niet gek om iets vasts en veiligs te willen, zelfs als je soms kan genieten van het spontane zonder definitie.
Het is oké om de vragen te stellen en het is ook oké als de ander geen serieuze relatie wil.
Wat niet oké is, is doen alsof je iets wilt om de ander bij je in de buurt te houden. Het is niet oké om je aan het lijntje te houden. Het is niet oké als de ander je het gevoel geeft dat je om teveel vraagt als je vraagt naar ‘wat dit is’.
Als je bij het stellen van de vragen meer excuusjes hoort dan antwoorden, dan ben je het verplicht aan jezelf om weg te lopen. Hoe pijnlijk het ook is om de ander niet meer in je leven te hebben, het wordt alleen maar pijnlijker als je wél blijft wetende dat de ander uiteindelijk niet datgene wilt zoals jij dat wilt.
Jouw tijd is kostbaar, weet je nog? Je kunt je tijd niet verspillen met wachten en hopen tot de ander eens wakker wordt en besluit om serieus met jou te zijn.
Je verdient beter dan dat. Je verdient meer dan dat.
Foto’s: @ju13ly, wundervisuals
10 comments
Precies op het juiste moment. Ik zit nu in deze situatie… ik wil wel… hij denkt geen man te zijn voor een serieuze relatie.
Pijnlijk.. maar ik ga (moet) hem loslaten…
Prachtig stuk geschreven Teni!
De harde waarheid van tegenwoordig, plezier hebben en niet serieus zijn, zonde van je tijd. Vooral als vrouw tikt je biologische klok ook nog verder, als je kinderen wilt een gezin wilt…
Vanaf begin duidelijk zijn, dat je een serieuze relatie zoekt en geen tijd verspilt aan “spelletjes spelen”. Weet je gelijk waar je aan toe bent voordat je emotioneel aan verbonden raakt.
Echt heel mooi geschreven.
Slaat de spijker op z’n kop!
In mijn ogen zijn mensen helaas steeds minder respectvol naar elkaar toe tijdens het daten.
Het is pijnlijk om iemand af te wijzen of te zeggen dat het niet is wat je wilt. Maar het hoort erbij.
Ik vind het een beter en respectvolle afsluiting dan ineens niks meer laten horen.
Bedankt voor je mooie stuk 🙂
Mooi geschreven. Zo heb ik altijd gedacht over relaties, dat eeuwig om elkaar heendraaien heb ik nooit begrepen. Waarom niet gewoon duidelijk zijn naar elkaar toe?
Mijn vriend zei nog geen dag na onze eerste zoen tegen mij: ik zat zo vast het afgelopen jaar met mijn leven en ik geloof dat dat nou gaat veranderen. Dat jij degene bent die dat gaat veranderen. Ik weet nog dat ik dacht: “zegt hij dit nu echt. Hij kent me net een week”. Maar eigenlijk wisten we allebei meteen dat dit goed zat en we waren er allebei heel duidelijk in dat we op zoek waren naar een relatie. Elkaar meteen vertellen waar je naar op zoek bent, kan zoveel gedoe voorkomen!
Raak Teni! Inmiddels ben ik er uit, maar toch blijft het een zwak
Heel mooi artikel weer en zo waar! Jammer dat het me 30 jaar heeft geduurd om het in te zien en ernaar te handelen, maar hey, beter laat dan nooit 😉
Ik vind het zo knap dat je allerlei verschillende onderwerpen aansnijdt en dat elk soort artikel gewoon raak is. Dat is de reden dat ik jouw blog met zo veel plezier volg.
Liefs!
Ook ik zit in een soort gelijk iets, kennen elkaar nu 4 mnd maar pas 3 keer gezien. Hij heeft een dochtertje ( die hij om de week heeft), wat et ook lastiger maakt. Na de 2e date zeidie wil rustig aan doen en wil je de aandacht geven die je verdient… maar vervolgens zag ik em 2 mnd niet. Wel contact via bellen en appen. Maar ik merkte gwn dat dit et niet was voor mij…. heb het em gezegd en uit het gesprek bleek wel datie et egt jammer zou vinden, vervolgens elkaar toen gezien. Maar ik voel gwn datie wel afstand houdt en nu zit ik toch egt in een dillema van kap ik het nu af of geef ik hem nog even de kans. ?? had in mn hoofd al 1 jan als grens ingesteld ?
Zo herkenbaar! En mooi geschreven!
Een half jaar geleden werd ik op deze manier aan het lijntje gehouden, totdat ik het er echt bij hem uit moest trekken wat hij nou wilde. Toen zei hij dat hij niks serieus wilde, maar me nog wel wilde blijven zien. Oftewel, dat ik zijn bed warm zou houden terwijl hij rond kon kijken naar iets anders. Toen heb ik het ‘uitgemaakt’, dat was echt heel erg moeilijk omdat ik ontzettend verliefd was. Maar ik ben heel erg trots op mezelf dat ik dat heb gedaan, want het kostte me erg veel kracht om in deze situatie mezelf voorop te stellen. Heel erg fijn dat je deze blogpost hebt geschreven, zodat ik zo nog trotser kan zijn op mezelf dat ik deze keuze heb gemaakt!
Prachtig stuk hierover ook eens geschreven in the Huffington post, echt een must read.
http://m.huffpost.com/us/entry/us_572131a5e4b03b93e7e435d8
Knap stuk. Het is goed dat er op wordt gewezen dat je in relaties echt wel op je strepen mag staan en op bepaalde dingen “recht” hebt (zoals het weten “waar gaat dit naartoe?”).
Ik zie het veel te veel (en heb het zelf ook al gedaan): niet durven vragen of het iets serieus is, want wat als je zo de ander “wegjaagt”? Nou, als de ander daardoor al weggejaagd wordt, is de kans dat het ooit wat serieus zou geworden zijn toch al zo goed als nul.
Idem van bv. het bespreken van wens tot ooit trouwen of ooit kinderen krijgen. Mag allemaal niet te “snel” want gut, andere persoon neemt mss de benen. Terwijl voor mij zeker kinderwens gwn een kwestie is van kijken of je compatibel bent (hoeft natuurlijk niet de eerste vraag te zijn op de eerste date, maar als je daar op een bepaalde leeftijd na een half jaar nog niet over hebt gesproken, frons ik toch even)
Ik ben zelf door de jaren heen hard geworden op dit vlak. Je kan jezelf vanalles wijsmaken en denken dat hij op de duur wel zal inzien wat een parel je wel niet bent en zich dan écht zal binden, maar neen… Je hebt recht op duidelijkheid, recht op eerlijkheid, recht om te zeggen wat je denkt en wil. En al de ander dat niet zo ziet heb je ook het recht (en eigenlijk zelfs de plicht naar je zelf toe) om weg te stappen. En als een kerel je écht wilt, zal je dit wel merken aan zijn gedrag en zal je hierover geen twijfels hebben.
Nu heb ik zelf een relatie waarin er na enkele maanden al gepolst werd over trouwen, kinderen, … Ik vond het gek dat hierover soms rare reacties kwamen van “huh, nu al? zo snel…” maar ik dacht gwn eindelijk, een relatie waar schot in de zaak zit. Hoeven we nog niet meteen nu te trouwen maar wel fijn om te weten waar we naartoe gaan en wat we willen.