Dit weekend zou ik op Healthy fest moeten staan. Een presentatie/masterclass geven samen met mijn vriendinnen en bloggers Charlie, Dani en Lizzy over balans.. De ondertitel van deze masterclass luidde:
Zijn we niet allemaal op zoek naar balans? Is dat niet het sleutelwoord voor het bereiken van je persoonlijke succes en tegelijkertijd bewaken van je grenzen? Maar hoe doe je dit als jonge vrouw vol passies en ambities in een maatschappij die zoveel van je eist? Dani, Lizzy, Charlie en Teni vertellen hun persoonlijke verhaal en zoektocht naar balans, die ze ieder op hun eigen wijze hebben gevonden. Ingaande op verwachtingen, streven naar perfectie, jezelf nooit goed genoeg vinden, een ongezond lichaamsbeeld en tegelijkertijd succesvol willen zijn. Hoe ze de balans hebben gevonden, delen ze in hun masterclass op Healthy Fest!
En toch zit ik thuis. Waarom? Omdat ik het even niet meer trok.
Nooit gedacht te hebben dat ik iemand zou zijn die gewoon nergens meer de energie kon vinden om zo’n geweldige presentatie te mogen geven. Nooit gedacht te hebben dat ik op één dag, meerdere keren van heftig emotioneel tot doodmoe tot weer vol positiviteit kon switchen.
Het is méér dan duidelijk en mijn lichaam gaf het enkele weken geleden ook al aan: het is allemaal even teveel.
Ik sprak Dani op de dag voor de presentatie en in de 20 minuten dat we hebben gesproken ben ik 4 keer in huilen uitgebarsten. Dani’s woorden blijven mijn houvast
“Dit is geen stap terug he, dit is een stap vooruit”.
Ook al voelde het voor mij als een stap terug om te moeten concluderen dat ik niet die presentatie kon geven. En hetzelfde gebeurde enkele weken geleden ook met een andere workshop die ik last minute moest afzeggen.
Vakantie kost energie?
Wat misschien niet voor iedereen hetzelfde is, is dat een vakantie voor mij vaak gepaard gaat met vermoeid terugkomen. Laat ik het zo stellen, ik ben iemand die haar energie haalt uit het alleen zijn. Als ik met mensen ben, dan ben ik heel gevoelig voor andermans ‘energie’ of level. Ik ben daar zelf heel blij mee, omdat ik hierdoor met heel veel verschillende soorten mensen goed kan opschieten. Maar dat betekent wel dat ik voor mijn gevoel altijd energie geef.
Is niet erg. Ik krijg ook heus wel energie van goede gesprekken en leuke mensen, maar altijd laad ik pas echt 100% op als ik alleen ben.
Nu heb ik ook nog eens een baan waar ik alles zelf doe: het schrijven van de artikelen, het filmen, editten, social media posts etc. Dat betekent dat als ik een x aantal dagen op vakantie ga, ik de weken vóór de vakantie dubbel zo hard moet werken om alvast vooruit te werken. Na de vakantie, waar ik ’emotioneel’ energie heb gegeven en weer moet opladen, heb ik weer een stapel werk klaar liggen waar ik op achter loop.
Die combinatie, en dan zo’n 4 reizen achter elkaar in anderhalve maand, was heel uitputtend voor mij. Al die indrukken en impulsen, elke keer met andere mensen en elke keer weer op een ander continent. Daar waar ik voor mijn gevoel vol inspiratie zat, bleek het toch dat ik wat tijd alleen moest besteden om er weer bovenop te komen.
Je zag het enkele vlogs geleden ook dat ik vertelde dat het me hier en daar teveel werd en als je mijn artikelen een beetje volgt de laatste tijd, zie je dit onderwerp in verschillende vormen steeds terugkomen. Want mijn site is nou eenmaal mijn uitlaatklep en de interactie met jullie is wat me vaak weer perspectief geeft.
Ik deel zóveel met jullie
Ik ben altijd eerlijk tegen jullie en daarom wil ik dit nu ook tegen jullie zeggen. Zo schreef ik jarenlang de meest kwetsbare verhalen over mijn relatie met eten, het hebben van eetbuien en hoe slecht ik me voelde wanneer ik chocolade had gegeten.
April 2014, als ik dit terug lees schaam ik me en wil ik me voor de kop slaan, hoe ik toch baalde en serieus een stuk schreef over dat ik chocolade had gegeten (lees hier het artikel: “De mentale strijd, ik heb chocolade gegeten!“). Maar het waren deze stukken tekst die me nu doen realiseren dat ik ben gegroeid. Het waren deze stukken tekst die me dat moment keer op keer hebben laten evalueren en relativeren. Door jullie comments en berichten ben ik me steeds meer gaan inzien wat er verstoord was in mijn hoofd en wat de oplossing was.
Inmiddels zijn het andere onderwerpen waar ik mee struggle en deel ik deze, natuurlijk ook weer, met jullie.
Begrijp me niet verkeerd, ik geniet absoluut van de geweldige dingen in mijn leven, mijn werk, de reizen die ik heb gemaakt en ga zo maar door. Maar het opladen is er nog niet echt van gekomen.
Ik merk dat ik steeds meer omlaag ga met mijn energie en wil me de komende weken meer richten op rust vinden in jezelf, met jezelf (de vaste lezers herkennen deze zin misschien wel uit het artikel van eergister ;)).
Onderwerpen
Ik zal schrijven over:
- Mijn ochtendroutine en welke elementen daarin zitten; waarom en welk gevoel het me geeft.
- Podcasts, YouTube videos en boeken die me helpen; tips? Let me know!
- Dankbaarheid, meditatie en leven met intentie
- Hoe ik mijn dag indeel: welk deel is voor mij, welk deel is voor.. ?
- Hoe ik mijn week indeel: afspraken, reizen naar een andere stad, vriendinnen, familie etc.
Ik denk dat het voor iedereen belangrijk is om bij de bovenstaande punten stil te staan. Ik voel zo’n passie voor het leven, ik zit bomvol inspiratie voor waanzinnige plannen maar de oververmoeidheid en de ‘altijd maar doorgaan’ mentaliteit van de afgelopen maanden zorgen ervoor dat ik niet uitgerust wakker word na een nacht van 10 uur ‘slaap’. Lijkt me niet de goede kant op gaan.
Ik hoop dat, ondanks dat dit artikel misschien niet heel veel “informatie” heeft toegevoegd aan je zondag, je het toch interessant vond om te lezen. Misschien even wat anders. Misschien een gerust gevoel als jij je ook zo voelt en de bevestiging ziet dat je niet de enige bent. Misschien omdat je het zelf al eerder hebt ervaren en tips hebt. Hoe dan ook, alles is altijd een leerproces en ook dit is een manier om mezelf beter te leren begrijpen en keuzes te maken waar ik van groei. En laten we dan hopen dat dat op lang termijn weer boeiende content oplevert 😉
Zou ik dan misschien gewoon alleen op vakantie moeten en alleen op het strand liggen? 😉 Haha, grapje.
27 comments
Take your time en kom tot rust. Het heeft geen zin om door te rennen en de signalen van je lichaam te negeren. Het is geen falen als je zegt dat het even niet gaat.
Fijne zondag!
DAPPER dat ben je:).
Trouwens Teni als tip: Het boek van schrijfster Brene Brown; de moed van imperfectie. Misschien dat je het al hebt gelezen, als je dat niet hebt gedaan please lees het. Ik herken heel veel van wat je hebt verteld en dit boek heeft me zoveel geholpen!
Trouwens Teni als tip: Het boek van schrijfster Brene Brown; de moed van imperfectie. Misschien dat je het al hebt gelezen, als je dat niet hebt gedaan please lees het. Ik herken heel veel van wat je hebt verteld en dit boek heeft me zoveel geholpen!
Sterkte lieve Teni <3 Goed dat je aan jezelf denkt
Heftig! Heelveel sterkte! Mijn tip is om alles wat je doet heel bewust uit het perspectief van liefde te doen. Voor zowel jezelf als een ander. Misschien een beetje vaag, maar ik zal even een voorbeeld geven. Als je bijvoorbeeld je tanden poetst kan je heel bewust denken dat je dit doet voor jezelf, voor mooie sterke tanden. Maar ook voor een ander, want andere kunnen hierdoor jouw mooie lach zien en daardoor blij worden.
Als het nog steeds vaag is kun je me altijd een berichtje sturen!
Het is niet erg om voor jezelf te kiezen. Vind juist knap. Het mentaal omzetten is niet makkelijk. Dat komt wel.
M’n psycholoog zei laatst dat alleen zijn en je eigen structuur volgen juist goed is. Ook wel met anderen, alleen zolang dat goed voelt.
Laad de batterij op. Je doet het goed 🙂
Denk aan jezelf meis. Alleen jij kan dit oplossen.
En ik ga nu iets zeggen dat je vast niet leuk vindt: misschien ook even qua blog en vlog een stapje terug? Eventjes bv een maandje een 2 daagse blog ipv een dagelijkse? En een 2 wekelijkse vlog ipv een wekelijkse? Of even een maandje geen vlog?
Ik haat het woord ‘moeten’, maar ik denk dat je écht even gas terug moet nemen om verder te komen.
Heel veel sterkte en beterschap. Je kunt het, daar ben ik van overtuigd. Alleen voelt het nu even niet zo.
Dikke knuffel!
Ik heb precies hetzelfde. De balans leren kennen voor jezelf is het grootste cadeau dat je kan geven aan jezelf. Succes.
Wat een mooi en herkenbaar stuk. Balans vinden is en blijft zo ontzettend lastig. Een aantal jaar geleden deed ik een training Loslaten via Psychologie Magazine wat mij veel heeft gebracht. Wat betreft podcasts ben ik zelf gek op Happier by Gretchen Rubin. Ook het blog JongBurnout is fijn om te volgen, ook als je nog niet van burnout kan spreken bij jezelf. Verder inderdaad mediteren en lief zijn voor jezelf. Succes bij het terugkomen bij jezelf en geef jezelf de ruimte!
Lieve Teni,
Ik lees al je posts en zo nu en dan reageer ik. Een half jaar geleden kwam ik overspannen thuis te zitten en ik moet zeggen, ik herken mezelf in wat je schrijft.. huilen, moe, veel ideeen maar geen idee waar je moet beginnen. Ik legde continu de lat te hoog voor mezelf, lijstjes over wat ik nog moet doen enz. Neem je tijd meid, je hebt ‘t nodig. Dat lijstje met artikelen die eraan komen, je hoeft ze niet te schrijven als dat even niet gaat. Ik denk dat ik namens veel lezers spreek als ik zeg dat ik hoop dat je goed voor jezelf zorgt. Even een pauze in artikelen of social media posts overleven we wel hoor ? take care! Liefs, Anne
Ik vind de laatste zin geen grapje… gewoon maar doen!
Lieve Teni,
Hier ook veel herkenning. Ik ben zelf (ook) een introvert en hoogsensitief. Ik laad op door alleen te zijn, zonder anderen, met een goed boek of muziek. In deze extraverte maatschapij is dat soms lastig om mijn grenzen hierin aan te geven.
Ik ben nu zelf ook aan het leren om meer in het nú te leven en mijn grenzen te bewaken. In plaats van altijd maar doorgaan en niet eens weten wát ik voel.
Meditatie, psychotherapie en haptotherapie helpen hierbij.
Daarnaast kan ik de boeken van Brené Brown echt aanbevelen, over kwetsbaarheid en jezelf mogen zijn. Boeken als “Introvert” en “De kracht van stille mensen”, mocht je je herkennen in het introverte.
Het gaat je goed!
Liefs, Kim
Lieve Tenni, lijkt me zinvol als je meer te weten komt over Hoogsensitiviteit en hoe je hier fjner mee om kunt gaan. En zo lezende ook over je uper limit ‘problem’. Pb/me anders even ans@studiosprankel.info
En ook dit zegt weer hoe ontzettend krachtig je bent! Ondanks al deze gevoelens, schrijf je gewoon weer ontzettend goed en stel je je zo kwetsbaar op voor de buitenwereld. Ik denk dat wij daar vooral gewoon heel veel respect voor moeten hebben!
Lieve Teni,
ik lees je blog altijd en bewonder de originaliteit van je artikels. Het feit dat je zo persoonlijk schrijft, maakt jouw blog tot één van mijn absolute favorieten. Op zondagmiddag is “me time”: blogs lezen en inspiratie opdoen.
Kop op, meid! Neem alle tijd voor jezelf die je nodig hebt. “Me time” is de belangrijkste tijd die er is.
xxx
rustig aan doen hoor, werk zal er altijd blijven. vandaag, morgen, overmorgen en volgende week ook wel
je gezondheid zal er niet altijd zijn als je er niet goed op past
Lieve Teni,
Ik herken wederom weer veel in je verhaal en echt waar; het is volkomen normaal en begrijpelijk. Ik besef als geen ander dat de woorden van anderen je over het algemeen niet direct zullen helpen en het allemaal heus lief bedoeld is maar waarmee je zelf niet echt verder komt. Daarom; kies voor jezelf en voel je niet schuldig. Je kunt alleen goed functioneren als je datgene doet dat werkt voor JOU. Pas daarna heb je ook genoeg energie over voor anderen.
Wat mij erg helpt is wel altijd open en eerlijk te blijven, om niets op te kroppen. Dat hoeft natuurlijk in jouw geval helemaal niet online, misschien is er iemand in je omgeving waarbij je elke dag even je hart kunt luchten?
Ik zelf heb mijn moeder in vertrouwen genomen en elke dag spreken we elkaar even. Dat kan zijn door elkaar te zien, te bellen of gewoon even een berichtje. Net waar ik zin in heb. Vooral dat ene woordje; IK.
Ik zeg het altijd eerlijk als ik me niet goed voel of als het niet goed gaat, maar zeg ook wel steeds dat het nu eenmaal even zo is en uiteindelijk wel weer goed komt. Dit is nu, ik voel me vandaag niet goed en dus blijf ik binnen desnoods op de bank onder een deken net zolang tot ik weer behoefte heb aan iets anders. Het komt wel goed, maar lucht vooral je hart is mijn advies. Wees open en eerlijk zonder schuldgevoel en geef toe aan waar je NU behoefte hebt. Sterkte!
En dit is precies waarom iedereen jouw blog leest. Blijft bijzonder hoeveel je altijd deelt. Neem de tijd die je nodig hebt! Met je vlog al verstandig aan gedaan om dat iets anders in te richten. Maar wie zegt dat je met je artikelen niet ook af en toe iets rustiger mag/kan doen? Hoe graag we altijd iedere dag jouw stukken lezen, een keer een dagje niet gaag niemand dood van. Doe waar jij je het beste bij voelt! <3
Juist dit artikel laat weer zien dat je echt top bent Teni! Je hoeft je echt niet te verontschuldigen. Het is niet meer dan normaal dat je lichaam even aangeeft dat je rust moet pakken Ik hoop dat je je rust pakt en weer op adem komt <3
Alleen op vakantie gaan is zo gek nog niet hoor! Ooit dacht ik dat alleen op vakantie gaan niets voor mij was. Uiteindelijk heb ik het toch gedaan en heb ik gemerkt hoe goed dat voor je kan zijn. Wat een rust je dat kan geven, ook mentaal. Ik ben iemand die geniet van sociale contacten en fijne mensen om zich heen heeft. Ook dan is soms een wat langere tijd alleen zijn precies wat je nodig hebt, wat mij betreft heel begrijpelijk!
Sterkte, zorg goed voor jezelf. Ik hoop dat je de rust kan vinden waar je behoefte aan hebt.
Ik denk het feit dat je erover schrijft, je al 1 stap vooruit zet. Omdat je leert om naar je lichaam te luisteren. Ook al zeg je dat het voelt alsof je 1 stap terug zet.
Voor mij helpt het om een kop thee te pakken en mijn achtertuin in te trekken. En te luisteren naar de vogels, het gras te bekijken en de bloemen. Ja, zelfs in de winter. Even naar buiten. Dan kom ik echt tot rust. Of om met mijn kat te spelen. Hihi!
Je geeft gehoor aan jezelf en dit alleen vind ik bijzonder knap. Heel veel sterkte, je zult er sterker uitkomen. Enne een vakantie alleen op het strand klinkt nier verkeerd hoor haha 😉
Je leert je grenzen kennen door er af en toe overheen te gaan. Dat geeft niet, dat is onderdeel van het leven. Maak je maar niet te druk over ‘ons’. Jouw focus mag op jou. Jij blijft in jouw leven. Dan kan je jezelf maar beter met de hoogste eerbied behandelen. Niet alleen qua eten, maar ook qua energiebalans. Liefs voor jou!
Ik kan maar 1 ding zeggen … koop een paar goede wandelschoenen en ga lekker wandelen in de bossen. Zoek de rust en stilte op in de natuur en daar hoef je echt niet ver voor weg te gaan. Hier in het Noorden van het land hebben wij prachtige gebieden.
Hey teni, wat een goed artikel weer. Ik zit
zomaar even te denken, en waarschijnlijk heb je hier zelf ook vast over nagedacht. Is het een idee om stagiaires aan te nemen zodat je zelf een klein stapje terug kan doen qua content? En dan bedoel stapje terug op hoeveelheid, een stap VOORUIT in kwaliteit 🙂 zo zou je net als Rachel van de huismuis doet, categorieën kunnen maken (vb: kookmuts, reismuts) jij heb dan: foodbeauty, travelbeauty, DIYbeauty misschien iets om nader te bekijken? Of bijv elke 3 maanden een andere gaatblogger? Er zijn veel talentvolle meiden die passen bij jou visie denk ik.. hoop dat je hier wat aan hebt 🙂
Je kunt ook een blogwedstrijd uitschrijven onder je lezers ?? En zo heb ik nog wel meer ideeën 🙂 veel lezers bezoeken je site natuurlijk voor JOUW verhalen maar bijv leuk DIY artikelen of reisartikelen en recepten zou ik ook best van een ander lezen als het me aanspreekt en via FB of Insta voorbij komt.
Waarom alles alleen doen als het samen kan:)
Groetjes van een fan 🙂
Heel herkenbaar dat alleen zijn nodig hebben om op te laden. Is helemaal niks mis mee, omarm het. Waarom zou je idd niet alleen op vakantie gaan en op het strand liggen? Doe wat goed is voor jou. En geef toe aan de schreeuw van je lichaam dat je moet opladen en rust nodig hebt. Dat is niet voor niks. Ook allemaal leuke dingen kunnen teveel zijn.