Zoals velen weten ben ik een groot fan van de boeken van “The Secret”. Het kon ook elk ander boek zijn met dezelfde boodschap, want er zijn er duizenden, maar vanuit The Secret werd het heel logisch en duidelijk beschreven. Eigenlijk komt het neer op het feit dat ik een groot voorstander ben van het volgende;
“Positief denken en dankbaar zijn voor wat je hebt, zijn de belangrijkste sleutels tot geluk”
en
“Met je gedachtes kun je zoveel meer beïnvloeden dan je denkt”
En dat tweede is vooral niet magisch of zweverig bedoelt, maar echt feitelijk. Het komt enigszins overeen met “je kunt leren van een fout of je kunt er verbitterd van raken voor de rest van je leven” – hierbij heb je zelf een keuze. Jij. Jouw gedachtes. En hoe dit jouw leven beïnvloedt is een wereld van verschil. Zie je? Niets magisch aan.
Maar positief denken zit niet van nature in ons systeem. Sterker nog, meestal denken we constant aan wat we niet willen in ons leven. Eigenlijk heel gek. Maar wanneer je denkt over alles wat je niet wilt in je leven, ook al denk je met de gedachtes “niet” “geen” “nooit”, het onderwerp van je gedachtes zijn de daadwerkelijke gebeurtenissen. Deze spelen de hoofdrol.
“Ik hoop dat ik niet op mijn bek ga” – “Ik wil echt niet dat dat stoplicht op rood staat” – “ik wil niet aankomen”
Je herhaalt constant de dingen die je niet wilt door je hoofd. Je focus komt daardoor op geen enkele manier op wat je wél wilt, maar je blijft benadrukken wat je niet wilt. We get it already, je wilt het niet, tijd om er dus ook niet meer over na te denken.
Door in eerste instantie hiervan bewust te worden, kun je gaan oefenen met het verleggen van je focus. Geloof me, dit vergt oefening en dit zul je ook altijd moeten blijven oefenen om niet langzaam weer terug te vallen in de negatieve manier van denken. Jep, positief zijn kost moeite. Voor de meeste van ons dan.
Positief denken is geen praktisch advies
Al die artikelen in tijdschriften, al die quotes over positief denken.. Allemaal leuk en aardig, maar wat houdt het letterlijk in? Wat moet je denken om positief te denken? Vooral wanneer je dit nog helemaal niet gewend bent? Moet je nu ineens gaan denken aan een leuke vakantie die je ooit hebt gehad? Moet je nu gaan denken aan bloemetjes? En weilanden? “Positief denken” is helemaal geen praktisch advies. Dus waar begin je dan?
Je begint bij dankbaarheid
Dit is de makkelijkste en meest effectieve manier om positief denken te integreren. En dat heb ik niet bedacht, dat komt ook niet uit simpelweg één boekje, maar hier zijn wetenschappelijke onderzoeken naar gedaan (1)(2)(3)(4)(5). Maar waar moet je dan dankbaar voor zijn? In het begin voelt het misschien wat onwennig, maar na een tijdje zul je merken, en dat beloof ik je, dat je ineens zoveel dingen weet te benoemen waar je dankbaar voor bent. Het feit dat je werkende benen hebt? Je hart dat klopt? Dak boven je hoofd? Een lekker liggend bed? Koffie? Dat je een baan hebt? Dat je naar school mag? Dat de trein op tijd rijdt? Dat je keuze hebt in wat je wilt eten?
Misschien voel je het nog niet in het begin, maar dat is niet erg, benoem het op zijn minst en blijf zoeken en benoemen tot je op een gegeven moment een ingeving krijgt als;
“Wow, eigenlijk, stiekem, ergens, heb ik het toch best wel goed…”
En wanneer je dat gevoel hebt bereikt, maar écht dat gevoel, dan kan ik je vertellen dat je zojuist jezelf hebt geüpgraded (ja zo spel je dat echt) naar een gelukkiger level. Vanaf hier ziet de wereld er al een tikkeltje anders uit, zijn je hormonen meer in balans, is je bloeddruk lager en kun je alleen nog maar meer naar boven 🙂
Stap voor stap.
4 comments
Goede Timing ! 🙂 Ik ga nu mijn zegeningen tellen. Hoeven we alleen maar naar de vluchtelingen te kijken en dan is er al ontzettend veel om dankbaar voor te zijn. Top artikel weer.
Amen to that!
Vaak besef je ook niet hoe goed je het hebt totdat iets negatiefs gebeurt (ziekte, baan kwijt, sterfgeval). Het hoeft ook niet iets groots te zijn, maar bijvoorbeeld genieten van een stukje taart of een leuke programma kijken.
Weer zo’n fijn artikel! Dankbaarheid is inderdaad heel erg overrated!
Ik besefte pas echt hoe goed ik het had toen ik door een stom ongelukje 6 weken m’n been niet mocht gebruiken en alles opnieuw moest leren. Wat was het na 6 weken gips fijn om weer je been te kunnen voelen, zelfs fietsen door de regen vond ik heerlijk haha!
Toch is die negativiteit een heel hardnekkig en lastig iets om vanaf te komen helaas..