Even zonder gein, een puppy is MEGA leuk!! We genieten, we lachen, we stoeien.
Maar..
De eerste weken zijn absoluut pittig. Dat wist ik, daar was ik mentaal ook op voorbereid. Maar komende van een plek waar ik elke nacht voldoende kon slapen omdat ik zelf kan bepalen hoelaat ik opsta naar meerdere keren per nacht wakker worden, vroeg je bed uit om haar uit te laten en de hele dag door zorgen dat kleine Moes geliefd, getraind en uitgerust is – maakt je best vermoeid.
Het is niet erg, het is weer een nieuwe realisatie.
Een nieuw stukje compassie richting anderen die een hond van jongs af aan hebben grootgebracht.
Dan heb ik het nog niet eens over de mama’s en papa’s met een new born!
En dan doen wij het hier met zn tweetjes, er zijn genoeg mensen die het alleen doen. En dan doen wij het nog maar 2 weken, er zijn genoeg mensen die dit jaren doen.
Met kantoorbaan, met verplichtingen, met andere kinderen, met andere pups en volwassen dieren, etc.
Compassie, begrip en medeleven voor iedereen met gebroken nachten door de zorg voor een ander beestje of mensje.
Want dit is hoe ik er ook af en toe bij heb gelopen de afgelopen 2 weken. In het donker wat kleding bij elkaar rapen dat warm is en lekker zit en GAAN!
En dan raak je wat sneller verslonsd, dan vergeet je even dat je een skincare routine had, dan realiseer je je even niet dat je broodje al 3 uur op tafel staat met slechts 2 happen eruit omdat je gewoon geen moment kon vinden om rustig te eten.
En zo kwam ik aan het einde van de eerste week tot de realisatie dat ik niet zo lekker in mn vel zat doordat ik al die kleine dingetjes liet vallen om te zorgen dat onze kleine pup het fijn had. Heel goed, maar het hoeft in mijn optiek niet zo’n opoffering van jezelf te zijn. Meer dan logisch dat zoiets je leven binnenkomt en de gehele boel omver gooit, maar het was mijn taak om te kijken waar ik wat momenten kon pakken/regelen/plannen om de Teni te kunnen zijn die ik wil zijn.
Mét skincare routine, met een lange wandeling, met een workoutje hier en daar, etc.
En zo zaten Boy en ik op een avond samen een schema te maken om meer structuur en routine in ons leven aan te brengen met de kleine pup. Want het is niet meer doen wat we willen, wanneer we willen, zonder rekening te houden met wie dan ook. Het is nu: doen wat we willen, maar wel met een planning. En in alle eerlijkheid: Dat heeft ook weer zo zijn voordelen!
Voor wat hoort wat, toch? Geen enkele grote verandering in je leven is alleen maar leuk, toch? Maar wat je ervoor terug krijgt dient het uiteindelijk waard te zijn voor wat je opgeeft, zo zie ik het.
1 comment
Respect voor jullie!!!!
Ook al is het leuk en fijn en mooi, je mag en moet ook voor jezelf blijven zorgen. En dat is dus zoeken hoe je dat het beste kunt organiseren.
(Mijn katje regelt het meeste zelf. Hij komt alleen de hele dag door knuffels halen en brengen, brengen en halen en kijkt me beledigd aan als ik weg geweest ben)
Jullie doen het super! Zo leuk om te lezen!