Ik zat vandaag diep in gedachte. Ik opende opnieuw wat comments en berichtjes en voelde toch, dat ik iets niet helemaal relaxt vond. Het moest weer van me afgeschreven worden hier op mijn blog.
Het gaat om het volgende wat ik met jullie wil delen; Reacties, berichtjes en PM’s (personal message) op Facebook, mijn blog, InstaStory/Instagram en ook in mijn mailbox.
Sinds ik de video ‘The Vegan Struggle‘ heb gepost en daarin vertel over de interne struggle die ik voel lijkt het alsof ik nauw in de gaten gehouden word door andere niet-vleeseters.
Of ik al minder vlees eet?
Waarom ik vlees bestel?
Of ik heb nagedacht over een vegan variant van een recept?
Waarom ik toch een eitje eet?
Of ‘nog steeds’ whey gebruik?
Ik krijg bijna de gedachte; “Als ik niets had gezegd, dan werd ik tenminste met rust gelaten”, maar dan was ik niet eerlijk geweest en dat wil ik niet.
Ik snap dat wanneer ik grotendeels van mijn leven online deel, hier vragen en opmerkingen over komen. Daar heb ik me allang bij neergelegd. Echter wil dat niet zeggen dat ik vervolgens aan de andere kant van dit spectrum stil moet blijven en alle reacties maar over me heen moet laten komen.
Het feit dat ik me zo eerlijk als maar kan heb blootgesteld in die video geeft me nu een nare bijsmaak als ineens zoveel mensen gaan bemoeien met de ‘waarom’ vragen omtrent mijn eten met een afkeurende ondertoon. Laten we niet vergeten dat niemand perfect is:
- De één begrijpt niet waarom sommige mensen in godsnaam niet hun vuilnis sorteren.
- De ander snapt niet waarom mensen hun kinderen voedsel geven waar talloze toegevoegde suikers in zitten.
- Weer de ander kan zichzelf wel voor de kop slaan als die ziet hoeveel mensen er vlees en andere dierlijke producten eten.
- Weer een ander snapt niet waarom mensen niet helpen bij rampen etc. door middel van vrijwilligershulp.
Begrijp je wat ik bedoel? Niemand is perfect. Wanneer je gaat oordelen over iets wat de ander doet, waar jij een passie voor voelt; sta dan eens stil bij hoe perfect jij bent op alle aspecten van het leven? Het leven is voor iedereen een eigen, persoonlijke weg van ontwikkeling. Op deze weg komt iedereen andere dingen tegen; dingen die je doen bewegen, dingen die je doen nadenken, dingen die je raken.
Op basis daarvan maak je beslissingen over hoe jij je leven wilt voortzetten. En het mooie (vind ik) is dat we allemaal met andere dingen te maken krijgen en dat tegelijk met het zijn van een uniek persoon. Allemaal unieke mensen die allemaal op een andere manier geraakt worden.
Ik snap heel goed dat er nieuwsgierigheid is en ook dat zo’n zes van de tien berichtjes bedoeld zijn uit enthousiasme, daar is helemaal niets mis mee! Zelf ben ik ook absoluut enthousiast, maar ergens ben ik nog bezig met begrijpen waarom ik doe wat ik doe en misschien kom ik, voor mezelf, wel tot de conclusie dat ik niet veganist zal worden, misschien wel, misschien voelt het voor mij na enige tijd anders. Who knows. Niemand. Ik kan enkel af gaan op mijn eigen gevoel.
Aan mij de taak om mijn eigen leven te kunnen verantwoorden tegenover mezelf en tijdens deze weg geïnspireerd te worden door anderen, door documentaire’s, door verhalen, door van alles.
What the Health? Cowspiracy? Etc.
Voor de mensen die het zich afvragen, ik heb de documentaire What the Health tot de helft gezien. Niet afgekeken. Het werd me allemaal te heftig en hoewel ik de onderliggende gedachte héél goed begrijp, vind ik wel dat er ruimte mocht zijn voor wat nuance. Als je kijkt naar de ontwikkelaars van deze documentaire, zijn het allemaal veganisten. Wat niet erg is, maar wel een hele eenzijdige blik geeft op het eten van vlees. De nadruk wordt heel erg gelegd op de link tussen vlees en je gezondheid waardoor de kijker bijna bang wordt om ooit nog vlees aan te raken. Deze documentaire spoort naar mijn mening aan tot handelen vanuit angst.
Terwijl er weer andere documentaire’s zijn die je bewust maken van de link tussen vlees en het milieu. Die je aansporen tot handelen vanuit een positiever doel: een keer vlees overslaan staat gelijk aan X hoeveelheid water bespaard. Precies, Cowspiracy.
Maar eigenlijk doe ik er niet veel goeds aan door dit ‘even kort’ te benoemen omdat er zóveel meer achter zit dan enkel 10 regels eraan wijden. Ik wil me absoluut verdiepen in deze documentaire’s (en andere), wetenschappelijk onderzoek en ga zo maar door.
Dit is, net zoals met het afvallen en accepteren van mijn lichaam, een proces waarin ik jullie meeneem. Als je de artikelen van 3 jaar geleden op mijn blog leest, dan kom je nog dingen tegen als “Ik heb chocolade gegeten en ik voel me daar ZO rot over, het was niet eens lekker maar ik kon niet stoppen met eten”, iets wat nu écht compleet anders is.
Wie weet kijk ik over 3 jaar terug naar deze artikelen en denk ik daar weer anders over. Dat is denk ik het leven. Zolang we anderen inspireren en niet beoordelen/veroordelen denk ik dat we elkaar op deze manier alleen maar kunnen versterken!
18 comments
Hee Teni,
Een eetpatroon is best wel een stukje privacy. Doordat je daar open over bent, zie je daar een ontwikkeling in. Het is niet zwart-wit, maar je gevoel erover verandert. Laat dat proces er zijn. Je durft te luisteren naar je lijf, een enorme verrijking. Als mensen elkaar op alle gebied in hun waarde zouden laten en ieder zijn eigen pad mocht gaan, zou dat relaxter zijn.
Teni, mag ik je de website veganbiologist aanraden? Vond dat zo een leuke site omdat het zeg maar echt een rationele vegan is. Ik kan niet tegen angstzaaierij, zeker als die niet wetenschappelijk onderbouwd is. Hij maakt duidelijk dat er maar 1 reden is voor vegan: morele overwegingen (milieu, dierenleed, …) en geen wetenschappelijke. Echt leuk om lezen tegenover docus zoals what the health enzo. Ik ben zelf (nog?) Niet vega maar het interesseert me wel steeds meer, maar dan om de juiste redenen en omdat ik het zelf zou willen. Succes!
Het is toch eigenlijk te bizar voor woorden dat je je moet gaan verdedigen waarom je niet Vegan leeft. Laat iedereen lekker zelf keuzes maken en als mensen zich er aan storen dat je dierlijke producten eet zijn er genoeg andere blogs om te volgen van mensen die wel Vegan leven.
Gewoon lekker je eigen ding blijven doen en bij jezelf blijven 🙂 Bestel wat je wil bestellen, eet wat je wil eten en heb schijt aan wat anderen daarvan zeggen. Ik vind je verfrissend! 😀
Top artikel en goed verwoord! ??
Lieve Teni,
Je bent prima zoals je bent. Ik vind het dapper en stoer dat je zo open en eerlijk bent! Er zullen altijd mensen zijn die oordelen en veroordelen, en dat is jammer, want daarmee doen ze anderen én zichzelf tekort. En niemand is perfect, maar wat is perfect eigenlijk? Dat is een subjectief begrip, en voor iedereen weer anders. Daarom ben ik het zo met je eens: leef je eigen leven, doe wat goed voelt en dan is het misschien al wel perfect. Ik vind je een topper, hoor!!! X
Hi Teni, ik ben blij dat je dit wil delen, ik ben sinds enkele maanden vegan en toen ik op zoek was naar tips en receptjes ben ik heel vaak erg grof aangesproken door ‘extreme’ vegans die toch altijd iets aan te merken hadden op het recept, een uitspraak, een presentatie enzoverder. Mijn moto is leven en laten lecen. Ik voel me goed bij de manier waarop ik nu leef en eet, maar ik heb me ook jaren goed gevoeld met melk, kaas, eieren en vlees. Als ik hierdoor een steentje kan bijdragen aan het ‘duurzamer’ leven dan is dat mooi meegenomen, maar de dag dat ik voel dat ik iets tekort kom of toch ineens zou hunkeren naar dat stukje vlees dan gooi ik het terug over een andere boeg en daar hoeft niemand anders een mening over te hebben 😉 You Rule 🙂
Lieve Teni, doe alsjeblieft dat waar jij je goed bij voelt. Je hoeft je niet te verdedigen tegen een stel azijnzeikers. Laat ze. Zij doen waar zij zich goed bij voelen en jij bij dat waar jij je goed bij voelt.
Lieve Teni, ik vind je zo leuk, eerlijk, rationeel en …..puur! Blijf bij jezelf, je bent zo heerlijk openminded. Super leuk. Ik eet net als jij alles, gevarieerd. Ik vind dat fijn, een ander niet misschien. Ik heb Crohn en ben biologie docent. Iemand vroeg mij om tips en het liefst wetenschappelijk onderbouwd. Maar waarom? Doe wat goed voor JOU voelt. Waar JIJ geen pijn bij krijgt, of dat nu echt lichamelijk is of met een kronkel in je buik omdat je er niet achterstaat. Ik kom zelf van een intensieve varkenshouderij en vind het heelll naar dat er tegenwoordig zoveel onwaarheden over de rondte in gaan; er zo’n eenzijdig beeld van geschetst wordt. Ik ga graag met mijn vader in discussie. Mijn vader, een echte dierenliefhebber die inderdaad bijdraagt aan het vlees in de supermarkt, maar die die job echt niet kan volhouden als hij ze zou behandelen zoals veel mensen denken dat het er aan toe gaat. Leuk vinden we die discussies beiden. Ik ga je er niet mee vermoeien (meer info vragen mag altijd Hihi) maar waar het op neer komt is dat ik vind dat je geloof ik een heel goed beeld hebt wat en hoe jij het liefste eet. Ik ook, voor mijzelf. En da’s t belangrijkste…toch?!
Ik begrijp wat je doormaakt, maar ik begrijp ook de kant van de vegans. Misschien is het handig om het zo te zien: vegans waren ook ooit vleeseters en veel mensen vergeten dit. Ze hebben zelf ook in het begin de struggle doormaakt van ‘hmm wat is nu eigenlijk het juiste?’ Er zijn zo veel blogs en sites met kwakzalverij dat je niet meer weet wat je moet geloven. Vanaf dat je wetenschappelijke sites ontdenkt die goed zijn onderbouwd en je weak gevoelens even aan de kant zet, begin je in te zien dat een vegan diet de gezondste manier is om te leven (met ‘je’ bedoel ik niet letterlijk jou, ik wil je zeker niet persoonlijk aanvallen, daar haal ik geen benefit van). Tot nu toe heb ik geen enkele onderzoek gevonden dat zegt dat een vegan diet ongezonder is dan een ‘meat diet’. Als je mij kan bewijzen met wetenschappelijke artikels dat een non-vegan diet beter is, dan ben ik daar zeer open voor. Ik care niet om ‘wat goed voelt’. Ik ben moe om bij vele mensen te aanhoren dat je zogezegd vlees, melk en eieren nodig hebt om te overleven, en dat kaas veel te lekker is om te weerstaan, “dus daarom wil ik geen vegan zijn”. Ik wil clear cut answers en de meeste vegans willen dit ook. Men wilt geen bullshit verhaal horen over hoe iemand zijn/haar gevoelens gekrenkt worden bij het niet kunnen eten van een stuk vlees. De levens van dieren zijn veel belangrijker dan dat. De klimaatopwarming is een serieus probleem. Een hartaanval is de nummer 1 oorzaak van dood, en vlees speelt daar een rol bij. Je kan ofcourse fouten maken en dat is normaal. Je hoeft niet cold turkey vegan te zijn en niemand verwacht dat. De vegans die dat verwachten zijn onrealistisch bezig en daar moet je niet naar luisteren. Maar als je héél eerlijk bent tegenover je zelf en wanneer je claimt dat je bewust eet, moet je je standpunt kunnen onderbouwen. Gevoels zijn subjectief. Je kan niet zeggen dat je een dierenvriend bent, als je bewust bent van het feit dat er per jaar miljoenen vee wordt geslacht en dat je daar oke mee bent en vlees blijft kopen. Your actions have to align with your thoughts en dan pas is het bewust.
Vandaar dat sommige vegan misschien aanvallend overkomen, terwijl dit zeker niet zo bedoeld is.
Please vat dit niet op als een persoonlijke aanval, dit is meer een idee waar je aan kan denken. Zoals je al zei, het is een process. Take your time, ontdek meer, leer meer. Hopelijk is mijn tekst niet te wazig, ik heb geen zin om het te proofreaden. See ya.
ik wou at mensen wat meer zouden ‘leven en laten leven’, iedereen heeft eigen keuzes, eigen doelen, eigen behoeftes, acceptatie en bewust zijn van is heel belangrijk in deze wereld denk ik 🙂
Waar sommige mensen zich ook druk om maken ??
Ik vind het super fijn om te lezen hoe jij na al die jaren je balans hebt gevonden, daarbij eet je (vaak) lekker gevarieerd en ook onbewust maaltijden vega(n). Waarom zou je het jezelf weer moeilijk maken door definitief vegan te gaan, begrijp me niet verkeerd ik heb zelf deze struggle ook meermalen gehad maar we leven maar 1x toch? Laten we hier dan ook alles uithalen wat erin zit, op de manier waar jij je prettig bij voelt.
X
Hoi Teni
Wat ik nou juist zo bijzonder aan jouw blogs/vlogs/pinterest en alles vind, is juist dat je ons die struggle laat zien en dat je daarmee laat zien dat je een “gewoon” mens bent en niet zo’n plastic namaakpoppetje waarbij alles maar makkelijk gaat en geen moeite kost.
Daarom volg ik je al zolang elke dag en leer ik nog steeds van je.
En het is juist leuk om te zien dat je in een oude blog schrijft dat je geen whey gebruikt, maar er wel een artikel over hebt geschreven, terwijl je het nu juist wél gebruikt.
Die ontwikkeling is boeiend vind ik.
Dus ga zo door en laat je niet van je pad blazen:)
Eigenlijk is het heel mooi dat dit zo gebeurt. De mensen die op jou reageren, of dat nou vanuit enthousiasme of kritiek is, laten je voelen dat het je nog raakt wat anderen van je vinden. In het verleden schreef je erover dat dat zelfs je eetpatroon beïnvloedde, omdat je bang was dat andere mensen je toen te ongezond vonden eten. Nu uit zich het in wel/niet vega(n) genoeg zijn. Lieve Teni, wat je ook doet, er zullen altijd mensen zijn die vinden dat je meer/anders had moeten doen. Dat zeggen ze vanuit hun oogpunt, vanuit waar zij op dat moment hun focus op hebben. Uiteindelijk ben jij de enige aan wie je verantwoording hebt af te leggen. Mij helpt het daarbij om te beseffen dat we allemaal iets hypocriets in ons gedrag hebben. Leven is per definitie gebruikmaken van de aarde, is per definitie dingen doen die linksom of rechtsom schade berokkenen. Het is aan ieder van ons waar we de grenzen leggen. En het gaat daarbij niet om het label – dat is maar een naam. Bewustzijn is hartstikke goed (dat helpt ons onze impact te beseffen), maar wat we ermee doen is aan onszelf.
Ik ben vegetariër en bewust niet veganistisch. Met een latente eetstoornis doe ik het mezelf niet aan om mezelf nieuwe restricties op te leggen. Maar ik kies wel vaak voor biologisch, koop geen leer en koop niet bij winkels die bekend staan om kinderarbeid. Onze hond eet 95% vega, behalve dat dat ze van anderen krijgt. Want het is niet zwart-wit. Voor niemand niet. We maken allemaal de keuzes die we maken met het bewustzijn en de middelen die we hebben.
Je bent aan niemand verantwoording schuldig, zolang jij jezelf recht in de spiegel kan aankijken.
Het gaat niet om perfect zijn, het gaat om handelen naar de normen en waarden die je belangrijk vind. Je hoofd en je hart op 1 lijn krijgen. Ik denk dat intelligente mensen, zoals ook jij, nieuwsgierig en geïnteresseerd zijn en graag nieuwe dingen leren. Eenmaal bekend met de informatie (bijvoorbeeld over bio industrie, gezonde voeding, kinderarbeid in kledingindustrie, afval scheiden etc.) passen we onze overtuigingen aan en (als het goed is) op den duur ook ons gedrag. Dan zijn we beter in balans, content met onszelf en kunnen we weer verder kijken naar de volgende stap vooruit. Een proces wat nooit stopt denk ik. Neemt niet weg dat dingen, en zeker gewoontes, niet van de ene op de andere dag veranderd zijn. Dat kost tijd. Ik ben nu vegan, maar het heeft misschien wel jaren geduurd voordat mijn stap van vega naar vegan definitief was.
Hetgeen dat het voor vegans denk ik moeilijk maakt om aan te zien, is dat het geen kwestie is van: “laat iedereen lekker z’n gang gaan, doe waar JIJ je goed bij voelt, iedereen maakt z’n eigen keuzes etc” omdat er (dieren)levens en onze aardbol mee gemoeid gaan! Het is geen persoonlijke kwestie, het gaat ons allemaal aan.
Al met al vind ik het super dat je deze persoonlijke kwestie zo publiekelijk laat zien, veel mensen struggelen met hetzelfde maar ontkennen liever denk ik. Ik hoop dat je je hart blijft volgen <3
Hi Teni, er is al veel gezegd en ik heb er weinig aan toe te voegen. Wel wil ik nog zeggen dat ik het zo tof vind om te zien hoe dicht jij bij jezelf blijft, mooi mens. Eerlijk respect ♥. Dit stukje is jóuw zoektocht en het is gaaf dat je het deelt, dankjewel daarvoor. Jóuw zoektocht betekent dat de ene keer keuzes maakt die je een andere keer anders zou maken, en dat is oké.
Liefs, Annemieke
Hoewel ik zelf nu geen vlees meer eet sinds twee of drie jaar vind ik je blog helemaal top. Ik moet denken aan Jamie Oliver die zei dat hij meer mensen heeft bereikt met zijn Vega recepten dan een willekeurige ethische veganist. Daarbij komt dat ik zelf een half jaar puur veganistisch heb geleefd en er niet echt gelukkiger van werd (eetbuien, schuldig voelen, obsessief met eten bezig) laten we gewoon eens accepteren dat niet iedereen hetzelfde pad beloopt en dat iedere stap er een is. Ik geloof echt niet in de ruwe aanpak. Ik heb alle ellendige videos gezien en ook de wetenschappelijke en medische en morele en toch eet ik weer Vega. Maakt dat me een slecht persoon? Nee, ik heb meer collega’s geïnspireerd om minder vlees te eten dan een kennis van mij. Dus Teni blijf je gevoel volgen en houdt gewoon wel rekening met je keuzes en wat die teweeg brengen. Ik ga jou niet overtuigen om Vega te eten. Dat komt toch echt uit jezelf.
Ik heb ontzettend veel aan deze reactie Carly. Dankjewel hiervoor!