Hoe zit dat toch met volle kwark en magere kwark? En dan misschien ook yoghurt? Wat moet ik eten? Welke is gezonder? Welke is “puurder”?

Welke is nou het gezondst?

Hier ga ik geen antwoord op geven. Waarom? Omdat het antwoord op deze vraag, naar mijn mening, niet bestaat. Ik ga ook niet zeggen welk stuk fruit of welke groente het gezondst is omdat elk product/voedingsmiddel voordelen en nadelen heeft/kan hebben. Omdat “gezond” voor iedereen iets anders kan zijn. Verschillende lichamen reageren immers verschillend op voedingsmiddelen. Ik ga je wel het verschil uitleggen, het verschil in hoe het tot stand is gekomen en de voedingswaarde.

Kwark

KWARK! My favorite. Kwark ontstaat vanzelf wanneer melk verzuurt en door de aanwezigheid van bepaalde micro-organismen dik wordt. Maar dan nu de vraag;

Wat is het verschil tussen magere kwark en volle kwark?

Magere kwark

Magere kwark wordt bereid met magere melk (0,3% vet), dit is in principe de basis om kwark te bereiden. Alle andere vormen van kwark krijgen een extra stap in de bereiding. Namelijk het toevoegen van melkvet of room.

Jep. Ik zal het even herhalen: Kwark wordt in principe altijd bereid met magere melk waardoor er magere kwark ontstaat.

Als voorbeeld een random kwark uit de schappen van de Albert Heijn gepakt: Biologische magere kwark. Zoals je ziet is er geen ingrediëntenlijst, omdat het een ‘natuurlijk product’ is. Net zoals een appel of een pak melk ook geen ingrediëntenlijst heeft. Pas als er fabrieksmatig dingen worden toegevoegd moet dit vermeld worden op de ingrediëntenlijst. Bijvoorbeeld vruchtenyoghurt of vruchtenkwark waar suiker of fruit aan is toegevoegd. 

Volle kwark

Halfvolle kwark of volle kwark wordt ook bereid met magere melk, maar achteraf wordt er melkvet of room toegevoegd om er volle/halfvolle kwark van te maken. Dit kan verwarrend zijn voor veel mensen die ‘zo puur mogelijk’ proberen te eten en bijvoorbeeld volle melk kiezen boven magere melk omdat er bij magere melk in principe volle melk wordt gebruikt waarbij het vet eruit wordt gehaald om er magere melk van te maken.

Bij kwark is dit dus precies andersom. Magere melk -> Magere kwark -> Toevoeging van room -> Volle kwark.

Zie jij wat ik zie? Volle kwark heeft een ingrediëntenlijst. Oftewel; toevoegingen.  Oké oké het wordt bereid uit magere melk, die dus ook een extra proces is ondergaan van de volle, natuurlijke, melk. Laten we dat ook nog even benoemen. 

Verschillen

Zoals je ziet zit er een aanzienlijk verschil in de hoeveelheid calorieën in magere kwark en volle kwark. Waar magere kwark zo rond de 50 kcal per 100 gram bevat, bevat volle kwark bijna 3 x zoveel, dit komt vooral door het verschil in vetgehalte; 10 gram per 100 gram voor volle kwark (zelfde als Griekse Yoghurt) en 0,1 gram (!!) per 100 gram voor magere kwark. In beide varianten zitten evenveel eiwitten. In de volle kwark zitten iets meer koolhydraten.

Volle kwark is wel echt heerlijk en lekker romig. Soms lijkt het bijna alsof je een toetje eet wanneer je er wat fruit doorheen doet. Maar het tikt aardig aan qua calorieën, vooral als je wilt afvallen. Ik blijf fan van magere kwark.

Yoghurt

Laten we ook meteen even een aantal verschillende yoghurt varianten meepakken in dit artikel. Want als je voor het yoghurtschap staat zie je toch alweer minstens 5 varianten “naturel” yoghurt. Wat is nou wat?

• Volle yoghurt: bevat ten minste 2,95% vet
• Halfvolle yoghurt: bevat 1,5 – 1,8 % vet
• Magere yoghurt: bevat maximaal 0,5% vet
• Bulgaarse of ingedikte yoghurt: wordt gemaakt van melk die tot 2/3 van het volume is ingedikt, of er is magere melkpoeder toegevoegd om het dikker te maken. Minimaal 4,4% vet
• Magere Bulgaarse yoghurt: bevat maximaal 0,5% vet

Yoghurt als naam mag alleen gebruikt worden als er bepaalde melkzuurbacteriën gebruikt zijn bij het maken van de yoghurt.

Toevoeging 2 januari 2015:

Oplettende lezers en lezeressen wezen me op het volgende merk van volle kwark dat gemaakt is van volle melk! Zuiver Zuivel!Dat lijkt me een geweldige toevoeging aan dit artikel, thanks! 🙂 Check de ingrediëntenlijst hier.

bron: Levensmiddelenleer, C. M. E. Catsberg, G.J.M. Kempen-van Dommelen