Ik ben weer eens lekker een avondje op Reddit gaan lezen en kwam een heerlijke thread tegen met adviezen van ‘wijze’ oudere mensen. In hoeverre wijsheid gepaard gaat met ouder worden is écht een vraag en daarnaast zijn deze adviezen natuurlijk afkomstig van mensen die zichzelf in staat stellen een advies te geven.
Kunnen we dus met een korreltje zout nemen, maar desalniettemin absoluut de moeite waard om even een paar goede en leuke adviezen te verzamelen!
1. No person is important enough to keep in your life if they take away from the morals you live by, family included. Cut them out of your life and move on to a better place.
Absoluut waar. Dit merk je pas, wanneer je jezelf verder ontwikkelt in het leven en tegelijkertijd meer zelfliefde creëert. Je merkt dat je andermans ‘shit’ niet meer accepteert omdat je jezelf niet (meer) zo behandelt, dus laat je een ander jou al helemaal niet zo behandelen. Het is vaak wel een lastig en toch ook een triest verhaal als dit binnen de familie gebeurt. Maar ik geloof niet in het feit dat je een bloedverwant maar altijd in je leven moet houden – als dat betekent dat het je leven verstoort en het je een minderwaardig gevoel geeft.
Ik denk dat één van onze belangrijkste doelen in het leven is dat we onszelf mentaal en emotioneel gezond door het leven krijgen, en niet dat we daarop moeten inleveren om maar met anderen te zijn.
2. The difference between a head full of memories, and a head full of regret, is your ability to forgive yourself.
Spijt is mijn grootste drijfveer in het leven. Dat klinkt gek, maar omdat ik nooit het gevoel wil hebben dat ik spijt van iets krijg, onderneem ik heel veel. Maar daarnaast speelt er een andere eigenschap ook een grote rol, want je kunt – hoe hard je ook dingen onderneemt – toch met een spijt gevoel struggelen. De andere eigenschap is: jezelf vergeven. Realiseren en accepteren dat je naar beste weten hebt gehandeld. “When you know better, you do better”.
Vergeef jezelf als je achteraf gezien een andere beslissing had moeten maken, dat weet je vaak alleen maar achteraf. Vergeef jezelf dat je laks bent geweest, dat je onaardig bent geweest, dat je niet je best hebt gedaan etc. Hoe eerder je op een plek van vergeving komt, hoe eerder je de volgende beslissingen in je leven met een schoon hart én een wijzer koppie kunt maken.
3. Love is not a feeling. It’s not a lightning bolt. It’s a choice you make. Every day you wake up and you need to choose to love the person next to you. The feeling will fade but if you choose to love them anyway you will find the secret to long and successful relationships.
Ohh wat voel ik dit erg zeg!! Er zijn zoveel dingen die door elkaar gaan en elkaar overlappen tijdens het hebben van een relatie. Vriendschap, vlinders in je buik, kameraadschap, liefde etc. etc. etc.
Ik hoorde ooit Justin Baldoni advies geven over het hebben van een relatie wat ik altijd heb onthouden. Justin heeft voor de buitenwereld het perfecte plaatje en hij wilde daar eerlijk over zijn. “Het is een keuze, elke dag kies ik er weer voor om met mijn vrouw te zijn, om deze relatie te laten werken. Er zijn ups en downs, maar ik kies er elke dag weer voor om met haar oud te worden”.
Dat klinkt onromantisch, maar ik geloof niet dat je op romantiek een relatie kunt laten duren. Gevoelens veranderen, er zijn ups, er zijn downs, het is soms heel makkelijk om niet meer van iemand te houden en het te laten gaan, maar de vraag is: wat is er nog in de relatie om te blijven kiezen voor de ander.
Ik weet het, relaties zijn complex en kennen vele lagen en mensen zijn op zichzelf al complex genoeg met vele lagen. Er speelt heel veel mee: opvoeding vanuit vroeger, onzekerheden, verwachtingen, je ‘liefdestaal’, je manier van communiceren, je angsten, etc. etc. etc.
Dus hoe makkelijk ik ook zeg “het is een keuze”, speelt er tegelijkertijd heel veel mee. Toch wilde ik dit punt niet overslaan, omdat ik het belangrijk vind om dit soort dingen wél te vertellen. Want ook over mijn relatie met Boy zeggen veel mensen “couple goals” en “wat hebben jullie het getroffen met elkaar”. Ja, dat hebben we, maar 4 jaar geleden was de relatie niet zoals deze nu is en we hebben tussendoor wel 100 momenten gehad waar het heel makkelijk was om uit elkaar te gaan.
Niets is perfect, dus leg die lat niet zo bizar hoog voor jezelf door enkel naar de buitenkant te kijken!
Andere adviezen?
Zo, ik verdwaal in mijn laatste punt. Ik merk dat ik heel veel disclaimers wil geven omdat er nog zoveel meer is wat gezegd mag worden. Maar het is goed zo. Wie weet komen er vervolg artikelen over dit ene punt! Ik ben benieuwd naar adviezen die jullie hebben meegekregen die altijd zijn blijven hangen? Over relaties? Het leven? Werk? Geld?
2 comments
Teni, wauw! Wat een mooi artikel schreef je weer vandaag. Bedankt voor wat je erin van jezelf aan ons laat zien. Ik vind het altijd fijn en leerzaam om over jouw standpunten, ervaringen en meningen te lezen. Ze sluiten ook altijd zo aan bij die van mij. Fijne herkenning die ik niet snel heb in het zeg maar echte leven. Sowieso ben ik altijd heel erg geïnteresseerd in meningen en ervaringen van anderen. Helaas heb ik weinig mensen om me heen die zo op z’n tijd van de zeg maar echt goede, diepgaande gesprekken zijn. Hier bij jou ervaar ik ondanks dat het online is, een goed gesprek. Fijn is dat. Bij punt 3 moest ik zo aan mijn ouders denken. Ze waren laatst 50 jaren getrouwd en nou zacht gezegd hadden zij al jaren terug uit elkaar kunnen gaan en toch kozen ze daar niet voor. Ze kozen voor elkaar ondanks een hoop gemis van dingen bij elkaar en enorme verschillen. Ze kozen precies voor wat je schreef. Voor datgene wat er wel was en samen hebben ze een mooie vorm gevonden om een tevreden en gelukkig leven te leiden. In mijn speech heb ik het daarover gehad. Over mijn bewondering ervoor. Voor het ondanks in veel van elkaar verwijderd te zijn, voor elkaar te blijven kiezen. Eerst dacht ik, kan ik dit zo zeggen, kan ik aanhalen dat ik het gemis zie. Ligt dat niet te gevoelig? Maar dat was niet het geval. Ze vonden dat ik echt iets gezegd had hiermee en niet zomaar een alles is zo mooi verhaal had gehouden. Ik zag hierin hun groei. Dat was vroeger nooit zo gevonden door hen. Ja Teni, ze zijn ouder en wijzer om maar een beetje bij je titel te blijven. Maar, dat is echt een vraag inderdaad ja, geeft ouder worden meer wijsheid. In het geval van bijv mijn ouders zie ik het wel vaak, maar ik denk ook echt dat ouder worden niet nodig is om wijsheid te hebben. Ik bedoel…. look at you! En….. look at me 🤪! Punt 2…. ja die voel ik zo hard, dat advies. Echt mega mee te maken gehad en jee, wat heb ik spijt al een tijdje een goede plek kunnen geven. Hoe je dat kunt bereiken, dat omschreef je heel goed en treffend. Vergeven is al eens eerder een thema geweest in een artikel van jou, tijden terug alweer geloof ik… het was best een lastig thema voor mij. Ik kon het mezelf maar niet. Ik ben er een hele tijd mee aan de slag geweest om erbij uit te kunnen komen. Punt 1 is een heel lange tijd een ding geweest binnen mijn eigen gezin. Dat is heel verdrietig. Ik deelde laatst al dat ik er een weg mee heb gevonden na jaren en jaren van ellende en verdriet. Gelukkig want het blijven mijn ouders en broer, maar echt Teni, ik heb ze vaarwel willen zeggen. Voorgoed. En toch heb ik die weg gevonden en dan moet ik denken aan advies 3. Er was veel meer voor nodig, dat wel. Te lang verhaal al zou ik het graag delen want hier kunnen veel mensen misschien wat aan hebben, maar jee, dan wordt het veel te lang. Ik deel graag nog even een advies. Afkomstig van mijn vriend. De achteruitkijkspiegel van een auto is kleiner dan de voorruit. Waarom? Kijk vooruit door het grote open raam en niet te veel achteruit. Daarom is dat spiegeltje ook veel kleiner. Teni, liefs en bedankt voor de wijze adviezen. Laten we ze gaan of blijven opvolgen om dat volle leven te kunnen leven. Ik zie een stukje groei bij mezelf aan de hand van de adviezen. Maar dat klopt wel, ik ben al heeeeeeeeeel oud hahaha. ❤️😘❤️
Oh kleine toevoeging. Advies drie gaat over liefdesrelaties natuurlijk, maar voor mijzelf zag ik er gezien mijn keuze bij advies 1 wel iets in. En de keuze die ik bij advies 1 maakte, daar wil ik niet mee zeggen dat vaarwel zeggen voor anderen geen optie zou kunnen zijn. Ik kan me goed voorstellen dat iemand wel die keuze maakt en in principe zou niemand, familie of niet, je structureel onjuist moeten behandelen. Waarom ik dan wel een andere keuze maakte komt onder andere door heel breed te kijken. Misschien komt er ooit een artikel over en dan kan ik het nader toelichten. Liefs