Het is vandaag kerst! En omdat ik geen zin heb om te schrijven over hoe je lekker moet eten vandaag en je niet schuldig moet voelen of een zoveelste recept te delen, ga ik vandaag schrijven over de liefde. Nouja, misschien is dit dan het volgende cliché in het rijtje van kerst onderwerpen, maar het voelt als meest waardevolle en hetgeen waar we allemaal onze herkenning in kunnen vinden. Dus ik ga het er lekker uit gooien en hopelijk is het een extra reminder om net een tikkeltje liefdevoller te zijn of te reageren tijdens deze kerstdagen!

Liefde wordt niet altijd op een reguliere wijze getoond

Liefde hoeft niet altijd geuit te worden door lieve woorden. Het is vaak zat gemaskerd in zorgen of boosheid.

• “Doe je gordel om!”
• “Je gaat nú rusten en tijd voor jezelf nemen!”
• “Waarom belde je niet toen je eenmaal thuis was?!”

Eigenlijk allemaal uitingen van mensen die je lief hebben en het beste met je voor hebben. Ze willen niet dat je een ongeluk krijgt, ze willen niet dat je een burn out ervaart en ze willen met een gerust hart naar bed kunnen gaan als ze weten dat je veilig bent. Hoewel we vaak geïrriteerd kunnen reageren op dit soort uitingen, is het voor de volgende keer misschien een reminder dat je dankbaar mag zijn dat mensen zo om je geven door zich boos of zorgen te maken om jouw gesteldheid. Maar serieus.

Een einde van een relatie is geen gefaalde relatie

Ik heb hier altijd al vrij nuchter naar gekeken. Hoewel ik het prachtig vind als ik twee mensen samen oud zie worden betekent dit niet dat wanneer dit niet gehaald wordt in een relatie, het een gefaalde relatie is. Vergeet niet dat we ook nog eens in een andere tijd leven waarin we minder afhankelijk hoeven te zijn van een partner, we veel meer vrijheid hebben om onze eigen keuzes in ons leven te maken en hierdoor dus flink kunnen ontwikkelen. Deze ontwikkeling hoeft niet altijd gepaard te gaan met de ontwikkeling van je partner.

Ik geloof absoluut in het werken aan je relatie, naar elkaar luisteren, geven en nemen. Maar ik geloof ook in nieuwe hoofdstukken, nieuwe fase’s in het leven die gewoon niet samen gaan met een persoon waarbij het eerder wel mee is samen gegaan. Als alleen het feit dat je samen oud bent geworden moet vertellen dat je relatie succesvol is geweest, dan is dat naar mijn mening niet de juiste maatstaf. Het succes van je relatie hangt af van hoe het tijdens de relatie gaat. Als een relatie eindigt en het hele mooie tijden heeft gekend, dan is dat een succesvolle relatie geweest. Punt. Geen “het was het toch niet”, nee! Het was het wel, voor die tijd. Als je los laat van het idee dat iets voor altijd moet zijn om het “succesvol” te laten zijn, maakt het alles zoveel lichter; “let go and enjoy the journey” zou ik zeggen.

In verschillende fase’s heb je behoefte aan verschillende eigenschappen

In mijn hoofd, zie ik het allemaal heel helder. Pas wanneer ik het wil uitleggen komt het er wat moeizaam uit. Ik zie ons, mensen, als individuen die allemaal op onze eigen manier ontwikkelen en door fase’s gaan in het leven. In één fase van je leven kun je behoefte hebben aan hele andere eigenschappen in een partner die jouw ondersteuning bieden dan in een andere fase. En ergens heb ik het idee dat dit vrij onbewust gebeurt maar dat de uiting hem zit in de aantrekkingskracht die je voelt bij een ander.

Ik zelf heb enorm veel behoefte aan een sparringpartner bijvoorbeeld. Hoe overtuigd ik ook altijd ben van mijn eigen manier van doen vind ik het toch wel fijn om van iemand, waar ik misschien een beetje tegenop kijk, te horen hoe hij/zij tegenover iets kijkt. Hier had ik enkele jaren geleden helemaal geen behoefte aan bij een partner en vond ik hele andere dingen aantrekkelijk.

En ook al haal ik het ‘sparren met iemand’ ook uit vriendschappen, is dit wel een puntje waardoor ik me extra aangetrokken kan voelen tot een nieuw persoon in mn leven. Snap je een beetje wat ik over probeer te brengen?

Het maakt niet uit waar je ruzie over maakt, maar hoe je ruzie maakt

Poeh, wat een verschil dit kan maken in relaties, vriendschappen en familiebanden. Laat ik het nu over familiebanden hebben aangezien het kerst is en de kans groot is dat je met familie bent, gewild of ongewild. Ruzie is heel normaal en komt vaak genoeg voor. Je bent het wel eens oneens en dat moet geuit worden. Je vindt sommige dingen van de ander niet leuk en ook dat wil je uiten. Eigenlijk is ruzie ook communiceren maar misschien met een hoger volume.

Als je jezelf aanleert om op een andere manier “ruzie te maken” kan het veel schelen in het verzoeningsproces of in de hele sfeer van de dag/avond. Want uiteindelijk hoort het weer goed te komen toch? Belangrijk lijkt me om iemand niet gekwetst te hebben en met een rotgevoel achter te laten. De twee belangrijkste “regels” naar mijn mening?

1. Spreek altijd vanuit jezelf en hoe jij iets ervaart. “Ik voel me klein als jij zo hard tegen me praat” in plaats van “Je praat zo hard, stop daarmee!”
2. Gebruik geen woorden als; altijd en nooit als je het hebt over de ander (eh, zie punt 1, eigenlijk niet over de ander uiten). “Je bent altijd zo passief en je luister nooit naar me!” .. Daar kan iemand echt niets mee behalve nog bozer worden en nog meer onbenulligs tegen zeggen; “Dat komt omdat jij altijd zoveel praat en nooit eens je klep houdt!”. Schiet je echt niets mee op. Echt niet.

Zo! En nu weer op naar een prachtige kerst met lieve mensen om je heen waar je best eens ruzie mee mag maken. Zolang je het weer goed maakt 🙂

Merry Christmas allerliefste lezeressen (en lezers)! Jij, die deze letters leest, dankjewel voor je bezoekje vandaag 🙂

Misschien vind je dit ook interessant!

Teni, is er een man in je leven? – Foto Dagboek #51 De belangrijkste lessen die ik heb geleerd; Afvallen, fit worden, houden van etc. Relatie advies van Teni #2 – Geen relatie rond je 30e? Mijn angsten: Liefde? Geen plezier maken? Liefhebben Zonder Verwachtingen