Ik krijg de laatste weken steeds vaker de vraag over hoe het gaat met Intermittent Fasting. Of ik dit nog wel doe? Hoe dan? Welke ‘regels’ houd ik me aan? 

Eerdere artikelen

Op 24 januari schreef ik erover, met allerlei onderbouwde voordelen van deze leefstijl, zonder het gevoel te hebben dat het bij me paste. Wat prima is. Op 30 maart vertelde ik dat ik het al twee maanden aan het uitproberen was en deelde mijn ervaring. Op 16 april schreef ik mijn eerste update over Intermittent Fasting en op 4 juli deelde ik hoe ik dit toepaste op vakantie in India.

Doe je nog ‘aan Intermittent Fasting’?

Het meest directe antwoord op deze vraag is ‘ja’. En omdat het zo geïntegreerd is in mijn leven, op mijn eigen manier, is het niet meer een kwestie van ‘eraan doen’ of er ‘teveel over nadenken’.

Het gaat dus voornamelijk vanzelf maar ik wil daar wel bij vermelden dat ik helemaal niet ‘streng’ aan regels houd, ik blijf altijd in gedachte houden wat voor mij werkt en hoe ik me voel. Ik laat nooit een eet-leefstijl in de weg komen van mijn geluksgevoel. Dus het is vaak een wisselwerking, de ene keer sla ik wat lekkers af omdat het nog geen ‘tijd’ is om te eten of het is al tijd geweest en vind ik het allemaal prima. De andere keer sla ik het niet af en verschuif ik mijn ‘eet-tijd’.

Misschien zou je het beter kunnen bestempelen als een leefstijl die mij rust heeft gegeven en ik het op een eigen manier integreer. De ‘hardcore intermittent-fasters’ zullen dit hoogstwaarschijnlijk niet benoemen als Intermittent Fasting, maar dat geeft niet.

Kort samengevat: Ik houd het aan als richtlijn, maar maak per keer de beslissing of  ‘er vanaf wijken’ op dat moment het waard is. En hoe ik besluit of iets het waard is? Dat is een kwestie van begrijpen wat jou gelukkig maakt en hiernaar handelen.

Een paar voorbeelden:

Ik kan ontzettend gelukkig worden van een avondje met vriendinnen wijntjes drinken en na 20:00 uur nog 2 wijntjes naar binnen werken terwijl ik om 20:00 eigenlijk ‘had moeten stoppen’.

Ik kan ontzettend gelukkig worden van productief zijn in de ochtend waar ik flink wat water naar binnen werk en een grote mok zwarte koffie en pas rond het middaguur aan mijn eerste maaltijd begin.

Ik kan ontzettend gelukkig worden van het uit eten gaan en eigenlijk alleen een salade bestellen zonder wijn, zonder toetje omdat ik 1. niet zo heel veel trek heb en 2. over een uurtje niet meer ‘mag’ te eten om binnen het tijdsframe van 8 uur te blijven. Punt 1 weegt natuurlijk zwaarder, punt 2 gaat er vervolgens in mee waardoor de conclusie is dat ik me hartstikke prima voel met een salade.

Weet je welke gedachte ook vaak helpt? De gedachte dat er altijd eten zal zijn. Er zullen altijd etentjes zijn, altijd eventjes met lekkers, altijd wijn, altijd de mogelijkheid om naar de supermarkt te gaan en wat lekkers te halen. Het moment dat het ‘toevallig’ voor je ligt betekent niet dat je het dan maar moet eten. Deze manier van denken heeft Intermittent Fasting bij mij versterkt en het geeft me een heel relaxt en vrij gevoel.

Toen ik laatst op een feestje was en er hamburgers werden geserveerd dacht ik “OH HAMBURGERS! Ik moet dit wel eten hoor, zo lekker”, maar eigenlijk had ik he-le-maal geen trek, net een ijsje op en een wijntje in mn hand. Ja dag, waarom zou ik dan die hamburger eten? Omdat het er toevallig is? Morgen weer een dag.

Waar houd je je wel aan?

Dat zal ik je vertellen. Ik probeer me wel zoveel mogelijk aan de 8 uur tijdsframe te houden waarin ik eet. Dit betekent dat ik de ene dag om 10:00 mijn eerste maaltijd eet en de andere dag misschien om 12:00 uur (of iets er tussenin). In ieder geval eet ik niet meer direct na het wakker worden mijn eerste maaltijd, wat ik vroeger wel altijd deed.

Dan gingen mijn ogen open en het eerste wat ik dan dacht was “YES IK MAG WEER ETEN”. Nu is het “KOFFIE, WERK, SPORT”, en als ik dan een beetje ‘nuttig’ ben geweest, komen de eerste hongersignalen en is het tijd om te eten. Ik laat dit volledig afhangen van mijn hongergevoel en het voordeel is dat ik voor mezelf werk. Ik hoef dus niet naar kantoor of onderweg te zijn waardoor ik direct aan de slag kan met werken of sporten thuis. Soms ben ik zo bezig dat ik pas rond 13:00 uur voel dat ik honger heb: prima! En soms is het al om 10:00 uur, ook prima!

Het gekke is dat ik meestal na 18:00 uur wel klaar ben met eten voor die dag. Misschien nog wat thee in de avond, maar eten hoeft daarna niet meer. Op dagen dat ik dit wel doe, dan probeer ik wel te bedenken of ik rond 11:00 – 12:00 mijn eerste maaltijd heb gehad, dan stop ik rond 19:00 – 20:00 uur.

Er zijn dagen waarop dit gewoon niet uitkomt en dat vind ik niet erg. Meestal trek ik de vasten-periode langer door omdat ik zo bezig ben met andere dingen waardoor het eten een minder grote rol heeft dan voorheen. Dus wanneer ik de ene dag stop om 18:00 uur, zou het moeten betekenen dat ik de volgende dag om 10:00 weer mag ‘starten’. Ik let daar niet zo strikt op waardoor ik meestal langer aan het vasten ben. Dat compenseert weer voor de keren dat ik de uitzondering maak om buiten de 8 uur tijdsframe te eten.

Heeft het dan nog effect?

De vraag is naar welk effect je zoekt? Zoek je naar de gezondheidsvoordelen? Zoek je naar het afvallen? Voor mij is het effect dat ik relaxter om ga met eten dus dan heeft het zeker effect.

Wil je afvallen? Dan is het simpelweg een kwestie van minder calorieën binnen krijgen dan je verbrandt. Welke levensstijl je daar ook bij wilt hanteren. Het is niet zo dat wanneer je aan Intermittent Fasting doet je ineens zult afvallen, dit is afhankelijk van hoeveel je eet, niet tussen welke uren.

Waarom doe je het zo losjes?

Omdat het voor mij niet gaat om het integreren van een reeks nieuwe regels omtrent voeding maar naar een manier zoeken om meer rust te creëren in mijn hoofd omtrent eten. Niet meer constant afvragen of ik nu echt honger heb of eet uit gewoonte (bijvoorbeeld direct na het opstaan,  of bij het kijken van een serie, dit waren echt aangeleerde gewoontes). En niet meer de constante strijd in mijn hoofd op een dag waarop ik bijvoorbeeld qua energie voldoende had gegeten die dag en in de avond nog ‘trek’ had

Zal ik wat eten?

Wat dan?

Hoeveel?

Kan het nog?

Heb ik echt honger of trek?

Nee. Gewoon niet. En mijn lichaam had het ook niet nodig want ik ben er niet extreem van afgevallen of aangekomen. Dus de hoeveelheid die ik eet is nog steeds hartstikke prima voor mijn lijf, maar binnen een andere tijdsframe waardoor ik minder uren van de dag, hoef na te denken over eten.

Hopelijk geeft dit een inzicht in hoe ik Intermittent Fasting heb geïntegreerd en er een andere/eigen soort leefstijl van heb gemaakt. De basis val ik vaak nog op terug, maar lang niet altijd. Ik heb écht geen behoefte aan nieuw stel ‘regels’ in mijn leven, daar ben ik te eigenwijs voor en daar word ik niet gelukkig van.

Maar misschien ben jij juist iemand die wel bepaalde regels en routine nodig heeft. Of ben je iemand die totaal het omgekeerde heeft. Dat kan en mag allemaal. Probeer altijd je eigen geluk in de gaten te houden bij het integreren van een nieuwe/andere levensstijl.

Hopelijk zijn jullie wat wijzer omtrent mijn manier van Intermittent Fasting. Mijn manieren van eten en handelen is niet heilig, probeer dat altijd in gedachte te houden. Daarom doe ik er ook wat nonchalanter over online, omdat het uiteindelijk draait om wat bij jou past 😉

Vragen? Let me know!