Zoals de meeste mensen weten ben ik afgestudeerd als diëtist (4 jaar HBO Voeding & Diëtetiek). Maar werk ik niet als diëtist. Waarom niet? Vragen velen zich af. Ook krijg ik veel mails met de vraag of ik ze wil begeleiden als diëtist. Het leek me in dat geval handig om even kort uit te leggen waarom ik niet het werk doe waar ik in principe direct voor ben opgeleid. 

Enige tijd geleden schreef ik mijn persoonlijkste artikel ooit “Afvallen en van jezelf houden – Mijn verhaal” Hierin schreef ik dat ik zo naar in mijn vel zat doordat ik mezelf dik vond (ik kwam uiteindelijk tegen de grens van obesitas met mijn BMI), dat ik dáár eerst iets aan moest doen voor ik vanuit een “gelukkigere Teni” kon bepalen wat ik wilde met mijn leven.

Wijze raad van mama

Mijn moeder zei altijd “het maakt niet uit welke opleiding of baan je wilt doen of uitvoeren, zolang je maar gelukkig bent en er gelukkig van wordt”. Ze gaf zelfs aan dat ik taartenbakker kon worden als ik dat wilde (naar aanleiding van een aflevering bij Oprah), zolang ik er gelukkig van werd. En laat ik even zeggen dat dit advies enorm wordt ondergewaardeerd, het is naar mijn mening super belangrijk om dit als ouder aan je tiener/puber door te geven. Want het maakt wel degelijk verschil op je leven door iets te kiezen voor jezelf, omdat jij er gelukkig van wordt. Niet omdat anderen het bij je vinden passen, of er veel geld in te verdienen valt, maar puur omdat het jou leuk lijkt.

Zo, dit is misschien wel de meest niet-happy foto die ik heb! Het was op een verjaardag, ik was denk ik even afgedwaald met mijn gedachtes haha! Het ziet er denk ik erger uit dan het was 😉 

Nu was studeren wel iets wat met de paplepel erin was gegoten en had ik ook nooit bedacht om niet te studeren. Maar wanneer de vraag kwam over welke richting ik op wilde met school, wist ik het echt niet. Ik was daar helemaal niet mee bezig geweest. Ik was alleen maar bezig met mijn gewicht. En dat weet ik heel goed, omdat ik van kleins af aan dagboeken bijhield.

Eerst afvallen – Dan ‘levensrichting’ kiezen

Ergens op een lijst met opleidingen zag ik “Voeding & Diëtetiek”. DAT IS HET! Ik wist het meteen. Dit is wat ik moest doen. Zo gezegd, zo gedaan. Tijdens de hele studie heb ik voornamelijk opgelet op de onderdelen die voor mij relevant waren (haha). Afvallen, gezondheid, darmen, crashdiëten, emotie eten, sporten, krachttraining etc.

Dit is nog in mn oude kamer, bij mn moeder thuis. Studententijd, diep in de nacht nog schema’s maken en spelen met nieuwe ideeën etc. Haha, heerlijk. 

Uiteindelijk werd je opgeleid om als diëtist aan de slag te gaan, het meest voor de hand liggende (en waar de meeste mensen aan denken) is hetzelfde plaatje als bij een huisarts. Je komt bij een diëtist op haar kamertje en bespreekt met haar je voedingspatroon, wat je doelen zijn, je krijgt adviezen, een voedingsplan, etc. En om de zoveel tijd ga je weer terug om te bespreken hoe het gaat. Dit kan de basis zijn, elke diëtist is natuurlijk vrij om de rest in te vullen (consulten thuis, consulten online, koelkast check, etc. etc.).

Eerlijk gezegd heb ik dit deel nooit zo interessant gevonden. Ergens dacht ik wel: als ik leer hoe het moet, dan kan ik het anderen ook leren en kan ik zeggen “ik weet wat je doormaakt, ik heb het ook ervaren”.

Één op één begeleiding

Ik heb veel geoefend met één op één begeleiding. Met vrienden, familie, op stage, op school etc. Maar ik merkte dat dit niet iets was waar ik gelukkig van werd. Afvallen is nou eenmaal een ingewikkeld proces, soms is het verstandig om eerst naar een psycholoog te gaan (en dat bedoel ik met alle respect), soms is het verstandig om diep te graven naar waarom je wilt afvallen. Soms zijn mensen niet eerlijk over wat ze eten, of weten ze het echt niet van zichzelf. Soms willen mensen niet hun best doen en denken ze dat het bij een diëtist opgelost wordt. Het ligt dus allemaal een stuk ingewikkelder dan “begeleid worden door een diëtist en vervolgens gemakkelijk afvallen”. En ik had eerlijk gezegd niet de passie, om dit werk, één op één, te doen. Dat zeg ik heel eerlijk.

Maar mijn passie ligt wel in voeding/sporten/afvallen

De passie die ik wel heb ligt zeker in voeding, sporten en afvallen. Maar dan niet zozeer in één op één begeleiding, maar in het delen van de kennis die ik heb opgedaan + de ervaringen vanuit mezelf in dit blog. Ik kan niet vaak genoeg uitdrukken hoeveel dit blog en jullie voor me betekenen. Dat ik mijn “ietwat gekke” passie kan delen en dat er tegelijkertijd zoveel mensen zichzelf herkennen of gelijke situaties meemaken geeft me zoveel moed en kracht. Alsof alle jaren dat ik hiermee worstelde niet weggeschreven hoeven te worden als “ik was misschien wat gekkig in mn hoofd”. De ideeën om een challenge te doen met voeding, mijn lunchboxjes, calorieën tellen, geen calorieën tellen, ‘s ochtends om 5:00 uur sporten, ‘s avonds na het stappen sporten, nieuwe groentes ontdekken, nieuwe gerechten maken, losgaan met een zak snoep, vallen en opstaan, rugklachten door verkeerde houdingen tijdens krachttraining.. Alles. Alles waar ik mezelf doorheen heb laten gaan en heb ervaren of het goed/slecht was is in deze “community” gelukkig begrijpelijk en acceptabel. Want door jullie berichten en reacties heb ik gemerkt: ik ben niet de enige.

En daar, ben ik jullie ontzettend dankbaar voor! Stelletje toppers dat jullie zijn!

Hopelijk is het hierdoor duidelijk waarom ik niet als reguliere diëtist werk en dus geen mensen één op één begeleid. Maar hopelijk een grote groep kan “begeleiden” door dit blog, tegelijkertijd met het begeleiden van mezelf. 🙂

Misschien vind je dit ook interessant!

Afvallen en van jezelf houden – Mijn verhaal Eten, maaltijden, diëtist, Teni, blog, voedingskennis etc! Er is Geen Plek voor Zelfhaat in een Gezond Lijf De belangrijkste lessen die ik heb geleerd; Afvallen, fit worden, houden van etc. Lunchbox + Foodprep