De Eeuwige Discussie tussen je Hoofd en Maag

Het was weer dat uur van de dag,

Dat uur wanneer ze haar grote maaltijd nuttigen mag.

 

Holly en Maggie maakten dit meerdere keren per dag mee,

Van het ontbijt tot de lunch tot in de avond, het diner.

 

Eerst werd Maggie dan Holly wakker, het was tijd om te kiezen.

Slechts enkele keren hadden ze haar in de smiezen.

 

Maggie vond dat het tijd werd, ze trok het bijna niet meer.

Holly hoopte op heerlijke keuzes deze keer.

 

Maggie wilde alleen gevuld worden, tot net aan de rand,

Terwijl Holly volop wilde genieten aan de lopende band.

 

Maggie had eigenlijk de taak om aan te geven wanneer het tijd was,

Maar Holly nam dit stokje vaker over zonder enige onpas.

 

Holy besloot heel vaak een eetmoment in te lassen,

Zelfs als Maggie al gevuld was en niet wist hoe ze alles erin kon laten passen.

 

Zo draaide Maggie constant overuren,

Ondertussen proberende signalen door te sturen.

 

“Ik heb genoeg! Ik heb genoeg! Straks knap ik nog!”

“Dit is meer dan voldoende, snap het alsjeblieft toch!”

 

Terwijl Holly aanspoorde tot meer, meer en meer,

Alles was zo lekker, misschien is het er niet een volgende keer.

 

Daarom moet alles geproefd en opgemaakt,

Ten nadele van Maggie, waar haar limiet de plafond inmiddels raakt.

 

Dus rekt Maggie zichzelf keer op keer uit,

Zodat er ruimte is steeds voor die grote buit.

 

Ze wordt breder en breder, niet meer zo gezond,

Iets met elk pondje en de mond?

 

Maggie is het zat en besluit het gesprek met Holly aan te gaan,

Om het verschil uit te leggen tussen teveel en voldaan.

 

“Waarom denk je niet eens aan mij, ik hoef enkel gevuld te worden!”

“Dat mag zo lekker als jij wilt, maar niet van tientallen borden”

 

Ook Holly ziet in dat ze over de grens is gegaan,

Maar als alles zo lekker is lijkt er geen stoppen aan.

 

Ze besluiten tot een compromis te komen,

 Beide elkaars argumenten goed opgenomen.

 

Negen van de tien keer geeft Maggie de aftrap,

Holly zal daarop inspelen met nu de juiste wetenschap.

 

De enkele keer dat Holly de aftrap mag geven,

Zal te maken hebben met de spontaniteit van het leven.

 

Het drankje met vrienden, het ijsje bij het lekkere weer,

Maggie zal het begrijpen en niet gaan zeuren deze keer.

 

Holly zal rustiger zijn door te genieten en langzaam te kauwen,

Zodat Maggie het signaal kan geven dat het tijd is voor Holly om zich in te houden.

 

Zo komen ze tot een compromis, voor nu althans.

Iets wat we in de volksmond noemen;

de BALANS

 

Foto: Nick Holt

BewarenBewarenBewarenBewaren