Daar stond ik dan, in de rij voor het halen van mijn eerste vaccinatie prik. Ik voelde me als een schaap, die de andere schapen volgt, zonder zelf na te denken. Vervolgens bedacht ik me dat, als er iets kwaadaardigs bedoeld was met het vaccineren, het wel heel goed is gelukt want er zijn heel veel mensen op komen dagen.
Maar toen luisterde ik weer naar mijn onderbuikgevoel/intuïtie. Eigenlijk het enige waar ik me vooral laat leiden in mijn leven. Die was kalm, positief en vol vertrouwen.
Misschien ben ik een proefkonijn, maar dat is in 2021 wel heel anders dan in 1950 bijvoorbeeld. Ik heb best veel vertrouwen in de wetenschap, ook al ben ik daarnaast erg spiritueel.
De tijd zal het leren. Voor mij was de keuze makkelijk: ik heb sowieso geen zin in het krijgen van de C-ziekte met de eventuele lange termijn bijwerkingen. Je smaak verliezen? Je conditie kwijt? Dat zijn twee belangrijke pijlers in mijn leven: eten en sporten.
Het wel of niet aansteken van anderen om mij heen leek me niet meer helemaal van toepassing omdat er ook genoeg anderen zijn die het vaccine niet nemen. En dat is hun goed recht.
Ieder moet naar zijn/haar eigen onderbuikgevoel luisteren en kappen met het oordelen. Ik hoop echter wel dat het ‘eind’ in zicht is en we niet naar een test-maatschappij gaan. Dan ga ik wel serieus nadenken over emigreren, haha.
Tot zover mijn gedachtes tijdens het halen van mijn 1e vaccinatie prik.
Oja, en ik heb zo’n zin om mijn lieve broer weer te knuffelen!!!
6 comments
Ik vind het soms wel moeilijk, iedereen heeft er zijn eigen gedacht over en er zijn genoeg pro’s als contra’s te bedenken. Langs de andere kant laten we onze kinderen in de eerste twee jaar na hun geboorte ook zonder nadenken vaccineren voor verschillende ziektes, dus waarom nu moeilijk doen voor onze eigen vaccinatie?! Ik ben overigens ondertussen volledig gevaccineerd en mijn moeder en broer knuffelen staat idd hoog op de verlanglijst.
Mooie eerlijke post. Zo zie je maar hoe ieder zijn onderbuikgevoel en ‘beslissingsboom’ anders is. Die van mij komt op niet uit. In ieder geval, nóg niet. Ik wacht af tot de onderzoeken definitief afgerond zijn. Dat zegt mijn onderbuikgevoel. en misschien zijn de vaccins tegen die tijd zelfs al zo goed doorontwikkeld dat boosts bijvoorbeeld niet nodig zijn – of überhaupt één prik voldoende is bij alle vaccins. Maar goed ik respecteer iedereen zijn eigen keuze daarin natuurlijk, zolang het ook echt een eigen keuze is zonder dwang.
En natuurlijk, ik blijf enorm voorzichtig tot ik besluit de prik wel te nemen. Ik fiets tegenwoordig naar werk in plaats van het OV te pakken (minder contacten), heb geen contactberoep, blijf lekker op rustige tijden mijn boodschappen doen, ben ook niet echt iemand die graag uitgaat, en reizen zal ik de komende paar jaar ook niet of nauwelijks doen. 🙂
Oeps, dit moest als een losse comment – niet als een reply op een andere comment.
Ik ben het er mee eens inderdaad. Ik wacht het ook nog even af. Ik blijf voorzichtig en als ik ergens naar binnen wil, dan doe ik wel een test. Ik wil eerst even de chaotische snelheid van de vaccinaties voorbij laten zijn en dan rustig en weldoordacht mijn keuze maken.
Voordeel is dat er begonnen is met de kwetsbaren te prikken. Als er bijwerkingen/problemen waren, hadden zij er al lang last van gehad. Mooie proefkonijnen voor de rest van de samenleving.
Tineke: die hádden er ook last van! Doe je onderzoek en je zult zien hoeveel miljoenen ernstige bijwerkingen er zijn getegistreerd en hoeveel overledenen op dag 1/2/3 na de prik. En dan mag je uitgasn van zware onderrapportage.En nee, misschien niet in jouw eigen kringetje. En vraag je vervolgens af waarom dit niet in de media komt en waar de dwang vandaan komt om iedereen te prikken voor een virus met het sterftecijfer van een flinke influenza.