Wat vind jij van het woord zelfdiscipline? Precies de manier waarop je naar dit woord kijkt kan al een hoop vertellen over hoe je in je vel zit en wat je wel/niet uit jezelf wilt halen in dit leven. Het kan zijn dat het voor jou een valkuil is omdat je geneigd bent over je eigen grens te gaan. Maar het kan ook zijn dat het een uitdaging is voor jezelf omdat je gauw opgeeft en gauw denkt ‘het zal wel’, maar toch ergens afvraagt wat er zou gebeuren als je eens door zou zetten.

Het leek me een idee om eens te delen hoe ik van lui, ontevreden meisje met overgewicht ben verandert naar de persoon die ik nu ben; met doelen in mijn leven en zorgend voor mezelf. Maar ook, hoe ik gedisciplineerd blijf op de onderdelen die er voor mij toe doen.

Ik was liever lui dan moe en had geen toekomstplannen

Zelfdiscipline is niet iets dat ik, voor mijn gevoel, altijd heb gehad. Totaal niet zelfs. Ik was liever lui dan moe, haalde nooit hele hoge cijfers op school en had totaal geen toekomstplannen. Ik dacht eigenlijk dat een mooie toekomst afhankelijk was van geluk en dat anderen je een kans moesten geven. Dat het dus van anderen afhankelijk was of ík een ‘succesvol’ bestaan kon leiden.

Pas toen ik in één klap volwassen moest worden na mijn studie, werd ik wakker geschud. Ik was net afgestudeerd, besteedde mijn laatste geld aan een vakantie in Canada, moest eigenlijk op zoek naar een baan, ging samenwonen met mijn toenmalige vriend (allebei meteen uit huis) en had geen flauw idee wat ik precies wilde met het leven dat ik had.

Vrij onbezorgd, zou je kunnen zeggen. Maar ik maakte niet echt sterke keuzes voor mezelf of voor een toekomstig leven dat ik misschien wel wilde.

Tot ik een baan had, samenwoonde, op mijn geld moest letten, op tijd naar bed moest om op tijd op werk te zijn en ineens een geroutineerd leven ging leiden waar ik voor mijn gevoel niet voor gekozen had maar ingerold was.

Dit was helemaal niet wat ik wilde! Doordat ik in een situatie zat waar ik niet in wilde zetten zorgde het ervoor dat ik moest gaan bewegen. Dat ik dingen anders moest gaan doen en blijven doen om een andere uitkomst te krijgen. Ik moest mezelf discipline aanleren.

Ik zal niet verder in gaan op die tijd van mijn leven maar je vooral vertellen welke (kleine) aanpassingen ik heb gedaan en van welke dingen ik me bewust werd die me enorm hebben geholpen. In de hoop dat jij daar ook iets aan hebt!

Ik wilde je graag een terugblik geven zodat het duidelijk is dat ik niet ineens de persoon ben geworden die ik ben, dat daar dingen aan vooraf zijn gegaan en ik er bewuste keuzes bij heb gemaakt. Voornamelijk ook dat het voort is gekomen uit ontevredenheid. Ontevredenheid kan ook op zo’n level zitten dat het nét niet erg genoeg is om er iets aan te doen, waardoor je heel veel jaren een beetje gestagneerd blijft. Maar wanneer het je zó gefrustreerd en misschien zelfs boos maakt, dan kan het wat in je bewegen. En dat is goed!!

Ik geef je graag mijn tips hieronder:

Train je brein

Stress saboteert zelfdiscipline. Ik herhaal: stress saboteert zelfdiscipline. Tijdens stressvolle momenten liet ik alles gaan wat ik had opgebouwd en dat zorgde er keer op keer voor dat ik niet verder kwam. Bijvoorbeeld met het sporten en gezond eten om af te vallen of met het schoon houden van mijn huis en ga zo maar door. Wanneer er een stressvol moment was, dan propte ik mezelf vol met makkelijk en ongezond voedsel, sportte ik niet en nam ik niet de tijd om dingen op te ruimen.

Dit zijn hele kleine voorbeelden, maar dit gedrag uitte zich ook op andere vlakken van mijn leven, die groter waren. Nu is het al een kunst op zich om stress buiten de deur te houden maar het beseffen dat in tijden van stress ik extra gefocust moet blijven helpt al enorm. Ik diende mijn brein te trainen om niet alles los te laten tijdens stressvolle momenten, want die zullen altijd komen en gaan.

Routines creëeren

Om dingen echt op lang termijn aan te pakken was het noodzakelijk dat ik er routines omheen ging bouwen zodat het een gewoonte zou worden. Wanneer ik dan een stressvolle periode had, was mijn gedrag al gereguleerd door de routines die ik had gecreëerd. Makes sense?

Stel je voor dat ik elke ochtend, 5 minuten nadat ik ben opgestaan een morning walk doe (wat ik nu dus ook doe) en minstens 20 minuten ga wandelen met een luisterboek op of relaxende muziek. Ik check niet mijn mail of doe geen andere werkzaamheden. Doordat ik dat élke ochtend heb gedaan de afgelopen maanden, zit het in mijn routine en is het een gewoonte. Af en toe wilde ik niet of had ik geen zin maar ben ik toch gegaan en nu is het een gewoonte geworden. Wanneer ik met deadlines in de weer ben, oftewel: stressvolle momenten heb, blijf ik de morning walk doen omdat het geïntegreerd is in mijn ochtend en het niet op losse schroeven staat. Je zou kunnen zeggen dat ik mezelf heb getraind om gedisciplineerd te zijn op dit vak, maar stiekem heb ik de discipline kunnen opbouwen in periode’s zonder stress waardoor het een gewoonte is geworden en ik er in periode’s van stress niet eens de discussie met mezelf hoef aan te gaan om het wel of niet te doen.

Ik doe het gewoon. En ik adviseer je te zoeken naar routines die je kunt creëeren om gewoontes aan te leren die stress verlagend zijn omdat deze je áltijd verder brengen in het leven. Hoe beter je stress weet te handelen, hoe beter je kunt werken aan al je andere doelen/dromen.

Het is heel simpel uitgelegd maar ik wil het je zó graag meegeven omdat het mijn leven compleet heeft veranderd.

Verander je stem in je hoofd

Wanneer je vaak boos wordt op jezelf omdat je iets, volgens jezelf, niet goed doet werkt dat alles behalve stimulerend. Vroeger dacht ik dat ik mezelf moest haten om eindelijk iets te doen aan mezelf. Voornamelijk mijn lichaam. Hoe meer ik er negatief tegen sprak (in mijn hoofd) hoe slechter ik me voelde waardoor ik hoopte dat het genoeg motivatie zou zijn om er iets aan te doen.

Het resultaat? Een negatieve vicieuze cirkel met slecht eten, niet sporten, negatief praten tegen mezelf, me rot voelen en vervolgens weer slecht eten.

Waarom zou ik in vredesnaam iets uit liefde voor mezelf doen of leren om van mezelf te houden als ik er zo uit zag?

Dacht ik. Ik was bang om van mezelf te gaan houden zoals ik was, bang om voor altijd zo te blijven terwijl ik toch echt wilde afvallen.

Dit heeft me vele jaren gekost om te begrijpen; dat wanneer je anders tegen jezelf begint te praten, positiever, dat je jezelf eerder een goed en gezond leven gunt. Door jezelf een goed en gezond leven te gunnen, zul je ook eerder sporten en beter eten. Meer eten op behoefte van je lichaam in plaats van op de behoefte van je mindset die leeg is doordat je zo negatief bent tegen jezelf.

Je kunt beginnen met een hele simpele verandering door bij elke uitdaging te denken “ik ga het proberen“. Zonder oordeel, zonder negativiteit en zonder dat het extreem positief is waardoor het te ver van je bed is. Ik ga het proberen is naar mijn idee een betere eerste stap dan “het gaat me lukken!” wanneer je voorheen alleen maar negatief bent geweest. Elk klein stapje draagt op lang termijn enorm bij aan het geheel.

En wanneer iets niet meteen lukt, bedenk je dan dat je meer informatie hebt over jezelf. Je hebt geleerd hoe je iets de volgende keer beter kunt doen. De volgende keer heb je weer een streepje voor.

BewarenBewaren

BewarenBewarenBewarenBewarenBewarenBewarenBewarenBewaren

BewarenBewaren

BewarenBewaren

Misschien vind je dit ook interessant!

Hoe word ik gedisciplineerd? – Maar ik heb geen zin. Blijvende gewoontes creëren op de wetenschappelijke manier – deel 1 Blijvende gewoontes creëren op de wetenschappelijke manier – deel 2 4 manieren om je eigen leven te UPGRADEN Wat als je niet weet wat je dromen zijn?