Het jaar van ‘schijt hebben’ begon in 2018. Tja, dat lukte niet helemaal en ik besloot in 2019 echt dingen te doen uit mijn comfortzone binnen het thema van ‘schijt hebben’.
Hoe dat dan ging? Mweh, ik ging vaak op mijn bek, werd hard getest, voelde enorme mentale lasten van de pijnlijke dingen die mensen tegen me zeiden, raakte enorm verbitterd en vond alles en iedereen stom. Ik wilde zo vaak schreeuwen en mensen terechtwijzen, was boos, werd onzeker, dacht 20 keer na totdat ik iets durfde te zeggen (online en offline) en ineens kwam er eind 2019 een break trough.
Het begon allemaal met de beslissing om “Op weg naar mijn droomlichaam” te starten als YouTube serie en op de lange termijn laten zien dat zoiets heel liefdevol kan zijn. Daarna kwamen er steeds meer momenten in mijn online en offline leven waarin dat gevoel van ‘schijt’ werden aangesproken. Ik wist wat mijn intentie was, ik wist mijn gevoel, ik wist waarom ik iets zei of deed en die energie veranderde zóveel in mijn leven. Het was een proces waar ik misschien later uitgebreider over zal vertellen/schrijven, maar voor nu zijn we tot dit artikel gekomen waarin ik 5 dingen met je deel, die ik aan niemand hoef te verantwoorden – hopelijk inspireert het jou om hetzelfde te doen.
Want je leeft je leven uiteindelijk voor jezelf, niet waar?1. Mijn baan
Voor de één voelt het als een hobby die ik de naam ‘baan’ heb gegeven omdat ik dan serieuzer overkom. Voor de ander voelt het als een succes. En weer voor een ander voelt het alsof ik binnen de online wereld amper iets heb bereikt.
Wat maakt het uit? Voor mij tellen een aantal dingen het allerhardst mee. Ik hoef die aantal dingen ook niet eens te benoemen 😉 Mensen die niet een soortgelijke baan hebben zullen het nooit begrijpen, dat is helemaal oké. Ik leef hun leven niet en zij niet die van mij.
2. Of ik wel of geen kinderen wil, neem, hoeveel als ik ze wel wil en wanneer
Het gaat niemand wat aan en ik realiseer me sinds een paar jaar hoe absurd deze vraag is.
- Ten eerste: alsof we allemaal ervan uit gaan dat iedereen kinderen wilt?
- Ten tweede omdat we ervan uitgaan dat het op de tijdlijn moet van relatie, samenwonen, trouwen, kinderen. Waarom?
- Ten derde omdat we ervan uitgaan dat we kunnen kiezen voor het krijgen van kinderen en ze dan ook krijgen.
Jongens, jongens, jongens, alleen al achter deze drie punten schuilt ZOVEEL context, complexiteit en pijn bij mensen. Laat deze vraag achterwege, het gaat je niks aan of de ander wel/geen kinderen wilt of “neemt”.
Ben je oprecht geïnteresseerd? Breng je vraag dan in de vorm van “Je hoeft hier geen antwoord op te geven, ik ben oprecht geïnteresseerd, ik ben er zelf nog niet over uit of ik zie mijn leven niet zonder kinderen etc.” – deel je eigen gedachtes en gevoelens erover alsof het niet voor iedereen zo hoeft te zijn en zodat jouw context niet geforceerd op andermans leven wordt geplakt waardoor de ander eerst jouw context moet bijschalen naar die van haar.
Alsjeblieft geen opmerkingen als “Huh? Maar waarom? Denk je dan niet?” Nee, hou op. Wat dacht je van “Ah, interessant, ik voel dat anders, waarom voel jij dat zo?”.
3. Wanneer ik iets lekkers eet
Online probeer ik open en eerlijk te delen wat mijn gedachtes zijn van balans bij eten en sporten. Maar ik ga niet naar een ander verantwoorden waarom ik een ijsje eet, online en offline niet. Doei, het leven is te leuk en eten is te lekker om daar mijn tijd nog aan te besteden.
4. Mijn seksleven
Online is dit dé hit om kijkers en volgers te krijgen. Praat en schrijf over je seksleven en mensen zullen klikken. Het is zo’n onderwerp waar ik me vaak bij afvraag of erover wordt gesproken om anderen te helpen of om anderen hun nieuwsgierigheid (en dus de likes en kliks) te voeden? Ik weet het niet en dat is prima – ik weet alleen dat ik het naar niemand hoef te verantwoorden. Ook al komen er vragen als “hoe vaak doen jij en Boy het?” en “hoe ervaar je dit en dat?”.
5. Als ik geen koffie met je wil drinken
We hebben allemaal dezelfde uren in een dag en ik weet inmiddels waar ik het gelukkigst van wordt qua tijdsbesteding. Ik hoef dat niet te verantwoorden naar anderen zodat de ander kan zeggen “wat gek” en “pff, waarom maak je daar geen tijd voor”. Simpel, omdat ik dat niet wil om mijn eigen redenen.
Jij hoeft jouw leven niet te verantwoorden
Ik hoop dat dit artikel je heeft doen nadenken over de irritaties die jij voelt bij bepaalde vragen die mensen je stellen en nagaat dat je de keuze hebt om je niet te verantwoorden en het niet uit te leggen. Ook al is het gevoel zo knagend en jeukend wanneer iemand een hele rare vragende opmerking maakt ‘waarom heb je nog geen kind?’ en je je wilt verantwoorden om de ander stil te krijgen.
Wat dacht je van onderwerpen als:
- je seksualiteit
- waarom je schulden hebt
- hoeveel vrienden je hebt
- hoeveel je drinkt
- hoeveel je sport
- hoe gezond je eet
- je relatiestatus
- welke muziek je luistert
- je opleidingsniveau
- waarom je niet kookt
- waarom je je baan hebt opgezegd om thuis voor de kids te zorgen
- hoeveel bedpartners je hebt gehad
- of je in God gelooft
- op wie je hebt gestemd
- niet weten wat je wilt met je leven.
Leren om jezelf niet constant te verantwoorden brengt zoveel meer energie en ruimte in je hoofd om het te hebben over dingen die je blij maken. En er is natuurlijk niets mis met een gesprek hebben over deze onderwerpen. Dat is iets anders dan de ander overtuigen waarom jouw leven niet is zoals de ander vindt dat het moet zijn over de bovenstaande punten.
5 comments
Ik ben in shock om te lezen over welke onderwerpen je vragen krijgt! Tegen al die mensen wil ik zeggen: word volwassen en leef je eigen leven!
Maar dat zeg jij met dit artikel ook al 😉 fijn dat je er maling aan hebt gekregen. Het is ook werkelijk TE BIZAR voor woorden!
Maar jij hebt er van geleerd en je bent er van gegroeid, daarvoor zou je díe volgers bijna bedanken 😀
Go for it girl! Ik ben trots op je. Dikke kus
Heel mooi artikel. Ik merk vaak dat mensen in mijn omgeving niet verwachten dat ik me moet verantwoorden, maar dat ik mezelf dat opleg. Ik eet nu bijvoorbeeld grotendeels plantaardig, maar heb dan het gevoel dat ik me moet verantwoorden als ik een keer wel een normaal gebakje eet of een sushi avond heb. Terwijl dat eigenlijk nergens op slaat. Niemand vraagt verantwoording van me, maar ik voel zelf soms een soort van druk. Zeker op momenten dat ik al niet zo lekker in mijn vel zit. Perfectionisme op zijn slechtst, zeg maar. Zo zonde van mijn energie en tijd eigenlijk, maar zo moeilijk om er los van te breken. Super knap dat het jou is gelukt!
Ben het grotendeels met je eens over de vraag over kinderen. Ik kan zelf erg moeilijk kinderen krijgen, maar wil ze erg graag dus ik weet hoe rot de vraag soms kan zijn. Maar het is wel compleet afhankelijk van de manier hoe iemand de vraag stelt.
De vraag: wil je graag kinderen? Prima! Dat is een vraag uit interesse, zonder verwachting. De vraag: wanneer komen er kinderen? Daar is een verwachting aan gekoppeld en dat is niet ok.
Ben het dus niet helemaal eens met de harde stelling dat het niemand iets aan gaat of ik wel of geen kinderen wil, en dat iemand dat dus per definitie niet zou moeten vragen, of dat diegene zich al moet verantwoorden waarom ie die vraag stelt. Soms wil je iemand graag beter leren kennen, en dan is het een normale vraag. Maar ik denk dat we er beter naartoe kunnen werken dat elk antwoord op die vraag oké is zonder verdere toelichting. Dus “ja, dat zou ik graag willen” = prima, “nee, ik wil geen kinderen” = prima, “dat weet ik nog niet” = prima. Maar ook: “die vraag beantwoord ik niet” = hartstikke prima.
En nogmaals: alle vragen waar een verwachting/oordeel aan is gekoppeld of vragen waarbij iemand anders zich moet verantwoorden.. gewoon NEE! En dat geldt voor elke situatie wat mij betreft.
Mooi artikel
Ik heb de behoefte om altijd eerlijk en duidelijk te zijn en daar leg ik eigenlijk ook teveel verantwoording af.. terwijl dat eigenlijk helemaal niet nodig is.
Ik verantwoordde mezelf vroeger altijd en ik legde uit angst alles op het dwangmatige af uit en ik heb dat met veel moeite eruit gekregen al betrap ik mezelf er nog wel vaak op eigenlijk. Ben dan nog steeds bang veroordeeld of verkeerd begrepen te worden. Als ik niks uitleg of verantwoord, als dat lukt, dan ben ik er alsnog tijden in mijn hoofd mee bezig. Vreet het aan me. Dus wat een emotionele vrijheid geeft het dan als het lukt. Dat moet heel veel ruimte en tijd die naar fijne dingen kan opleveren. Soms wil ik denk ik zelfverzekerder zijn dan ik al ben en ik heb in dezen echt nog winst te behalen. Dit artikel steunt me in dit proces en ik hoop velen met mij. Om dit echt eigen te maken, is blijven oefenen key. Bedankt voor dit artikel en keep up de schijt. Er gaat zo veel kracht vanuit. Mooi hoor.