Weet je? Ik vind schema’s maken leuk. Regeltjes opstellen voor een challenge, vind ik ook leuk.

Er is niets mis met het opstellen van richtlijnen en regels omtrent je voeding of je sport. Dat je schema’s maakt van je workouts of van je maaltijden en het een en ander inplant is allemaal super effectief. Maar weet je wat niet effectief is?

Wanneer je jezelf straft als je je niet aan het schema houdt.

Zondagavond, schema attack!

Het is zondagavond en je gaat er helemaal klaar voor zitten. Je bedenkt dat je deze week heel goed je best gaat doen met sporten en gezond eten. Dus je maakt twee schema’s; één voor het sporten en één voor het eten. Je vindt het leuk, je hebt er zin in en de schema’s geven je een soort van houvast. Niet te vergeten dat er online zoveel inspiratie te halen valt! Ik bedoel; Hallo Pinterest!

Schema’s zijn af. Je lunchbakjes zijn gevuld. Je workouts zijn vastgesteld als afspraken in je agenda en je wekker is ook gezet voor die dagen waarop je het niet redt om in de avond te sporten, dus moet je dan in de ochtend. Alles staat helemaal klaar om een topweek te hebben! YEAH!

Onverwachte wending

Maar dan komt er iets onverwachts halverwege de week. Of misschien wel de eerste dag, maandag. Ik kan mijn fantasie nu op hol laten slaan en zoveel scenario’s bedenken. Even een aantal voorbeelden:

• Je trein heeft flinke vertraging waardoor je een uur later thuis bent dan je had gepland.
• Iemand heeft ontzettend hard zijn best gedaan om te bakken in de keuken en is trots met het resultaat; of je even wilt proeven.
• Spontaan begint het zonnetje te schijnen en je collega’s en leidinggevende besluiten een uur eerder weg te gaan om met zn allen een terrasje te pakken.
• Je hebt gewoon echt even geen zin in je lunchbakje, dat kan natuurlijk ook.

En zo kun je talloze scenario’s bedenken waarbij je planning niet overeen wil komen met de realiteit. Wat doen we dan vaak? Juist ja:

“Het is nu toch al verpest door dat wijntje”
“Ik heb de eerste dag al niet kunnen sporten door die vertraging, nou vergeet het dan maar!!”

Onzin natuurlijk. Dat weet jij. Dat weet ik. Maar we doen het vaak toch.

Plannen, met ruimte voor buiging

Het idee is om je planning en je schema’s wel te blijven maken, als je er plezier in hebt. Maar deze te gebruiken als leidraad. Als richtlijn.
“Zo wil ik de week ongeveer doorbrengen”

Weet je hoe vaak ik besluit om mijn lunchboxje niet op te eten tijdens de lunch. Ik denk dat dit minstens 2 keer per maand voor komt. Hoe lekker ik mijn lunchbox ook heb klaargemaakt, soms heb ik gewoon echt zin in lekker twee of drie broodjes met kaas of ham of hagelslag of hummus of wat dan ook. En heb ik geen zin in de courgette spaghetti met gehaktballetjes. Ja. Hoe lekker die bakjes ook zijn, als ik er geen zin in heb op dat moment is het toch zonde om het op te eten om vervolgens daarna niet “mentaal verzadigd” te zijn, waarna ik weer allemaal andere onzin dingen ga zitten snaaien om wel die verzadiging te voelen.

Juist?

“Every moment is a fresh beginning”

Ik las laatst deze quote en vond hem heel tof: “Every moment is a fresh new beginning”

Er zijn tegenwoordig heel veel quotes die bijna hetzelfde zijn, maar een cruciaal verschil bevatten. Dit soort quotes:

“Every day is a new beginning”
“Every morning is a new chance to start over”
“One positive thought in the morning can change your whole day”

Weet je waarom ik deze eerste quote zo tof vind? Kijk, wat als je nou de ochtend bent begonnen met een chagrijnig gevoel en chocoladetaart als ontbijt hebt gegeten. Wat dan? Dan moet je de rest van de dag nog en volgens de 3 bovenstaande quotes is je dag eigenlijk niet zoveel waard. Op naar de volgende dag dan maar om het perfect aan te pakken.

Terwijl de quote die ik zo tof vind je vertelt dat elk moment een nieuw begin is. En zo is het ook. Wij mensen hebben de klok in het leven gehaald met de 24 uur etc. Onze lichamen kennen deze 24 uurs cyclus niet.

Als jij besluit om na je chocoladetaart ontbijt opnieuw te beginnen met je best te doen; dan denkt jouw lichaam toch niet; ho wacht eens even, de dag is al begonnen en inmiddels ‘verpest’. Je wacht maar tot morgen.

Precies. Elk moment kun je er weer opnieuw  tegenaan gaan als je bij de vorige maaltijd net niet volgens je ‘regels’ hebt gegeten. Soms helpt het om te denken; wat nou als ik vandaag al helemaal volgens mijn richtlijn heb gegeten (dat je even doet alsof die chocoladetaart een bakje havermout was), wat zou ik nu dan eten? Juist ja. Dan zou de kans groter zijn dat je het binnen je richtlijnen houdt “omdat je al goed bezig was”. Zie je? Hoe gek maken we onszelf steeds?

Dus; eet lekker die chocoladetaart als ontbijt (ik neem aan niet de hele taart, haha) en ga vervolgens gewoon weer door met sporten en gezond eten alsof er niets aan de hand is.