Meisje ja. Ik weiger mezelf zo af en toe een vrouw te noemen omdat ik zo nog lekker kan vasthouden aan de jeugdigheid. En zo besteed ik een flinke tijd per dag in mijn eigen hoofd waardoor ik me zoveel afvraag en zoveel bedenk met geen enkel doel op zich. Zouden meer mensen dit hebben? Zouden deze dingen herkenbaar zijn? Of ben ik gewoon helemaal krankzinnig..
- Zou iemand letten op de boodschappen die ik op de band leg? En hier een oordeel over hebben?
- Kijk ik chagrijnig als ik in gedachte ben? Zouden mensen denken dat ik hierdoor arrogant ben?
- Hoe kan het toch dat de dagen waarop ik het minste zin heb in een workout, ik het hardste kan sporten als ik eenmaal bezig ben?
- Zou het opvallen als ik twee dagen achter elkaar hetzelfde topje draag?
- Ben ik echt blij met mezelf?
- Is mijn uiterlijk belangrijker voor me dan ik doe overkomen aan de buitenwereld?
- Is het erg dat ik me heel weinig bezig houd met het milieu?
- Is het erg dat ik zoveel met mezelf en mijn leven bezig ben? Is dit wel zoals ik dat ervaar?
- Is het raar dat ik me totaal niet slecht voel als ik in het weekend geen plannen heb en ‘s avonds alleen op de bank zit met mn laptop?
- Zou ik hetzelfde overkomen online als offline? Of andersom?
- Interessant om het verschil in mannelijke aandacht te kunnen hebben meegemaakt als iemand met overgewicht en iemand zonder overgewicht.
- Praat ik het goed door te zeggen dat ik het verdien om mezelf af en toe in de watten te leggen wanneer ik veel te dure verzorgingsproducten koop?
- Doe ik alsof ik zelfverzekerd ben door zonder make up de deur uit te gaan of is het gewoon luiheid die overheersend is?
- Ik vind het helemaal niet erg om niet te weten wat de toekomst me brengt.
- Ik durf niet na te denken over hoe mijn leven zou zijn als ik in Iran was opgegroeid.
- Is het erg dat ik heel weinig affiniteit voel met de Iraanse en Armeense cultuur, waar ik toch deel van uit maak?
- Ik voel totaal geen druk van “de maatschappij” om het te maken, ik wil het gewoon fijn hebben, moet ik dit gevoel waarderen?
- Zo stom dat mensen van vroeger, die best naar deden, nu ineens doen alsof ze altijd al in me hebben geloofd en we best buddies waren.
- Zal ik ooit weten dat het het juiste moment is om kinderen te krijgen?
- Is het erg dat ik sommige mensen uit mijn leven heb ‘geschrapt’ omdat ze me teveel negatieve energie kostten?
- Ik kan de mensen die ik echt volledig vertrouw en altijd in mijn leven wil hebben tellen op één hand.
- Ben ik bereid om op kort termijn echt in het diepe te springen?
- Waarom lopen zoveel mensen in de weg? Zijn ze zich echt niet bewust van de mensen om hen heen op drukke plekken, zoals stations?
- Ik weet dat hoe ouder we worden, we steeds meer nare ervaringen meemaken en dit meedragen. Zoals mensen uit onze omgeving die overlijden.. Zal ik ooit, na jaren, terug denken aan deze tijd en bedenken dat dit de zorgeloze tijd was en ik dit moest koesteren. En dus dat ik het nu alvast moet koesteren?
- Waar doe ik het allemaal voor?
10 comments
Wat tof dat je al deze vragen eens een keer heel open opschrijft en met ons deelt! Een groot deel van de vragen herken ik heel erg, best leuk om hier eens met iemand over door te praten. Tof!
Gaaf dat je deze vragen met ons deelt. Het is toch best heel persoonlijk. Overigens herken ik denk ik 80% van de vragen en stel ik mijzelf deze ook regelmatig 🙂 Met vriendinnen bespreek ik dit soort dingen ook wel eens.. en ik begin dan standaard met;’Is het raar dat ik ….. denk…?’ en gelijk daarna; ‘Heb jij dat ook wel eens?’ Dat leidt echt tot superleuke gesprekken!
ik heb altijd een oordeel over wat anderen op de band leggen haha. slecht eigenlijk
Wat een herkenbare vragen! Jij bent er heel open over en denk dat menig vrouw zich herkent in deze vragen. Girlpower
Wow, wat zijn sommige vragen herkenbaar! Echt superleuk dat je het deelt 🙂
Wat een herkenbare vragen en ja… Ook ik weiger soms nog om mijzelf een vrouw te noemen.
Dit zijn geen girly girl vragen, hier spreekt een wijze young adult 😉
Betreft kinderen, het juiste moment is er niet, no excuses and GO! Als je er klaar voor bent natuurlijk 😉
Jaren geleden had ik ook weinig affiniteit met mijn achtergrond en cultuur, het lijkt erop hoe ouder ik word hoe meer ik wil weten.
Haha aahh! 🙂
Nog lang niet klaar voor kindjes! Haha.
Hey Teni,
Ik heb net heel je site uitgepluisd omdat ik graag wil weten welke ijsmachine van Philips je hebt! Ik dacht toch echt een foto te zien van jou met een Philips ijsmachine (met bolle bovenkant), maar als ik het probeer te zoeken via de searchbar, zie ik alleen die keukenmachine!
Nu heb ik een sterke blender van Philips die ook ijs kan crushen en met draaischokken het ijs vermaald maar……..dan moet het een klein beetje ontdooid zijn, ik moet erbij blijven staan en de blender met de hand schuin vasthouden, zodat hij alle stukjes pakt en niet in het luchtledige aan het ronddraaien is. :S Niet handig dus!
Doe jij het nu met de keukenmachine die alles kan? Of met een ijsmachine? En kun je dan het ijs nog langer bewaren in de vriezer voor later? (want dat zou wel fantastisch zijn)
Groetjes, Marjolein
Volgens mij ben je een gewoon en ECHT mens, iemand die verder kijkt dan haar neus lang is en niet over alles heenwappert lang-leve-de-lol. Herkenbare vragen. Troost je… ik tel bijna het dubbele aantal jaren, en veel van deze vragen heb ik ook (nog steeds). Er komen alleen maar vragen bij, haha!