Dat was het dan. Het avontuur met Body, Mind & Guilty Pleasures. Ergens voelde ik het aankomen, maar vandaag komt er dan daadwerkelijk een eind aan. Vrij abrupt.

Ik wil je graag meenemen in mijn gedachtes, gevoelens en leerproces. 

De drie uitdagingen

Toen ik enkele maanden geleden een mailtje kreeg omtrent een nieuw televisie programma dacht ik; “Hé, dat is interessant. Maar tegelijkertijd ook best eng en spannend”, precies om die reden besloot ik niet terug te mailen maar te bellen.

Iets wat ik echt nooit doe, ik heb een hekel aan bellen. Na een kwartiertje aan de telefoon gehangen te hebben had ik een afspraak gemaakt met de ‘Creative Director’ voor een kopje koffie om te praten over het programma dat nog niet helemaal bedacht was, maar het idee en de elementen waren er wel.

Na het kopje koffie was ik enthousiast: JA! WAT GAAF! Dit moet op televisie komen dacht ik. Vrouwen die samen met elkaar dingen bespreekbaar maken die niet eerder op televisie zo openlijk besproken zijn geweest. Dit in combinatie met informatie, sport en een speelse knipoog naar guilty pleasures omtrent eten. De grootste uitdaging zat hem voor mijn gevoel in drie dingen:

• Ziggo Sport als zender waar er tot nog toe géén vrouwenprogramma’s waren gemaakt;
• Ziggo Sport als zender wat niet iedereen standaard heeft, het is een betaalde zender;
• Online publiek meekrijgen naar televisie.

Maar ik besloot het met beide handen aan te pakken en hiervoor te gaan. Als ik het medium televisie kon toevoegen aan mijn ervaringen en dit kon gebruiken om mijn boodschap na 5 jaar bloggen en vloggen te verspreiden, dan deed ik dat met liefde.

De sfeer, de ‘spreek’ vrijheid en de kijkcijfers

En zo begon een proces 8 vrouwen bij elkaar weten te krijgen, pilots draaien, onderwerpen aanleveren en uiteindelijk de eerste echte live uitzending. Deze werd meteen ontzettend goed bekeken: 75.000 kijkers voor ZiggoSport was een top begin!

Het klikte heel erg met alle meiden, de sfeer was ontzettend gezellig en we werden heel vrij gelaten in de onderwerpen waar we het over wilden hebben. Ook werden we nooit verplicht om bepaalde dingen wel of niet te zeggen, het was tenslotte ook live dus als je écht iets wilde zeggen dan kon dat gewoon. Er kon niets uitgeknipt worden.

De eerste paar keer was ik de hele week wel in vlagen zenuwachtig voor die zondagochtend. Ik wist dat dit goed was, want dit betekende dat ik leerde, dat ik iets deed waar ik nóg niet ‘goed’ in was.

Meer zelfvertrouwen, minder kijkcijfers

Na de 5e uitzending had ik het gevoel “I got this”, ik ga me focussen op de boodschap die ik over wil brengen en minder op hoe zenuwachtig ik ben en of ik misschien een foutje maak. Vanaf dat moment was ik de hele week niet meer zenuwachtig, behalve één minuut voor de uitzending. Hier was ik heel erg blij om, omdat ik voor mijn gevoel om leerde gaan met die stress; weer een stapje verder voor mij.

In tegenstelling tot mijn zelfvertrouwen bij live televisie gingen de kijkcijfers juist wat omlaag. Af en toe een kleine piek maar niets vergeleken met de 75.000 van de eerste uitzending. Er werd veel geëvalueerd door de redactie en in korte tijd moest er van alles waargemaakt worden om het programma draaiende te houden.

Helaas hebben we nooit een meeting gehad met alle meiden die het programma presenteerden, we hadden namelijk allemaal zoveel te zeggen en zoveel verbeterpunten om aan te leveren, de meeting stond op de planning maar helaas is het er niet van gekomen.

De kijkcijfers bleven onder verwachting en hierdoor is vrij abrupt besloten de stekker eruit te trekken. In televisie land meer dan begrijpelijk, in online land jammer.

Mijn gevoel

Ik denk dat we allemaal een eigen leerproces hebben gehad uit deze 12 weken dat het programma uitgezonden werd. Ik heb in ieder geval écht ontzettend veel geleerd en mezelf weer een stap verder ontwikkeld. Ik heb kunnen zeggen wat ik wilde zeggen, onderwerpen behandelt die ik de moeite waard vond; van diepgaande onderwerpen tot Body Shaming tot luchtige onderwerpen over hoeveel calorieën er in alcohol zit.

Met trots heb ik naar de uitzendingen gekeken waar ik zelf niet in zit en gedacht: Eindelijk wordt er beetje bij beetje op televisie gezegd wat er online al heel wordt besproken.

Misschien zijn het gewoon écht twee aparte werelden die je niet moet samen voegen, misschien ontbrak het aan onze televisie ervaring (als ‘influencers’), misschien was het gewoon niet de juiste zender voor een vrouwenprogramma. Wat het ook mag zijn geweest, het betekent dat er een einde aan komt en dat is vandaag.

Vandaag, op 18 februari is de allerlaatste aflevering van Body, Mind & Guilty Pleasures om 11:00 uur op Ziggo Sport. Ik ben héél blij dat ik in deze uitzending zit en op mijn eigen manier ‘afscheid’ kan nemen van televisie, voor nu. Mocht je het ooit gezien hebben, dan hoop ik dat je er in ieder geval iets positiefs uit hebt kunnen opsteken!

Via deze weg wil ik iedereen achter de schermen enorm bedanken voor de fijne sfeer en de meiden die ik in korte tijd heb leren kennen en mee heb mogen werken: Anne-Marie, Jessica, Laura, Ellen en Roos en mijn lieve vriendinnen Lizzy en Dani; ik heb van jullie geleerd en enorm genoten! Dankbaar om jullie als collega’s te hebben gehad 🙂

Voor mij komt er nu weer een hoop tijd vrij in de week om me te focussen op nieuwe creatieve ideeën voor mijn eigen platformen!

Elk nadeel heb zn voordeel” 

 

Zullen we maar zeggen 😉

BewarenBewaren

BewarenBewaren