Je bent niet je gedachtes.

Dat klinkt gek he? Maar het is wel zo. Je bent de observant van je gedachtes. Alles wat je de hele dag door denkt is niet wie je bent – het zijn enkel je gedachtes. Ook zijn het niet altijd feiten, maar jouw beleving van bepaalde situaties.

Iets waar ik al snel genoeg achter kwam na het lezen van The Secret was dat je gedachtes daadwerkelijk je realiteit creëeren. Ik weet hoe boosmakend dit voor sommigen kan zijn, omdat we allemaal te maken krijgen met vervelende situaties (zacht uitgedrukt). Toch geloof ik dat je mindset allesbepalend is in hoe je het beleeft of wat je ervan leert/meeneemt naar de toekomst. Dit is een kleine disclaimer omdat ik niet verder in wil gaan op de vervelende en nare dingen die we meemaken in ons leven – ik wil het hebben over hoe je gedachtes je realiteit kunnen bepalen op sommige vlakken. Misschien herken je sommige punten wel! 

Het menselijk brein produceert duizenden en duizenden gedachtes per dag en we hebben de neiging om overal een betekenis aan te geven. Dus ons brein produceert gedachtes en we koppelen er een betekenis aan. Of deze betekenis de waarheid is, maakt niet uit – jij zult het geloven en vervolgens zal je lichaam dit ook opslaan als waarheid. Vooral wanneer het op stress aankomt. Denk maar aan hoe je af en toe terug kan denken aan een ruzie en je hart gaat direct weer kloppen – je voelt het bloed gieren door je lijf terwijl er feitelijk niets is gebeurd in de fysieke wereld, je hebt aan iets gedacht – waar je een betekenis aan hebt gegeven en je lichaam is erop gaan reageren.

Al deze gedachtes kunnen ons gedrag triggeren, wat daarna een patroon kan worden en als laatste omgezet kan worden in gedrag. Onze gedachtes vormen ons gedrag en op een gegeven moment geloven we een verhaal dat we hebben gecreëerd over onszelf.

Ik ben nou eenmaal zo, ongeduldig/koppig/recht door zee etc.

Een deel is absoluut afkomstig vanuit je karakter en opvoeding, maar lang niet alles. Zoals Louise Hay zo mooi zegt:

Every thought we have is creating our future

Misschien herken je wel dat wanneer er constant iets tegen je is gezegd, je het op een gegeven moment bent gaan geloven. Of het nou positief of negatief is. Van dingen als “Je bent waardeloos, je kunt ook niks etc.” tot dingen als “Je bent een goede luisteraar, wat doe je veel voor mensen!”. Als je je niet bewust bent van je gedachtes kan het zomaar zijn dat er een gemene man of vrouw in je hoofd zit waar je alles gewoon maar van aanneemt, zonder twijfel.

Door je te realiseren dat je deze gedachtes kunt observeren kun je bijzondere ontdekkingen doen. Misschien kom je erachter dat je dingen bent gaan geloven die je helemaal niet zelf hebt bedacht.

Weet je waar ik dit vooral bij merk? Als mensen het hebben over hun leven met bijvoorbeeld het werk dat ze hebben in plaats van het werk waar ze vroeger over droomden. Ik blijf het interessant vinden hoe kinderen zo hoopvol zijn tegenover hun dromen en de toekomst – ze willen brandweerman worden, schilder, zangeres of kledingontwerper! Later lijken mensen het argument “realistisch zijn” te hebben aangenomen als reden waarom ze niet achter hun dromen aan gaan. Dat komt grotendeels ook omdat we dingen geloven die anderen ons wijs maken omdat ook zij niet achter hun dromen aan zijn gegaan. Weet je wat ik voornamelijk heb gehoord toen ik vertelde dat ik fulltime blogger wilde worden?

Hoe ga je dan je huur betalen?

Is dat wel realistisch, je geld verdienen met iets wat je leuk vindt? Werk moet gewoon werk zijn.

Ben je niet een keer op met onderwerpen? Dit houd je niet vol hoor.

Weet je wel hoeveel boeken er al zijn, waar ga jij dan nog over schrijven? Over alles is al geschreven!

Als iemand zo’n uitspraak heeft gedaan kan het goed zijn dat jij naar huis gaat en over die uitspraak nadenkt. Vervolgens weer en weer en weer. Op een gegeven moment ga je zoeken naar een manier om het een plekje te geven, om er een betekenis aan te geven. Wat gebeurd er vaak? Je geeft het een plekje van waarheid en helaas zijn er heel veel mensen die op deze manier denken over het nemen van bepaalde risico’s, bijvoorbeeld op werkvlak – je droom achterna. En maar weinig dit het echt hebben gedaan.

Maar denk ook aan overtuigingen van je ouders over het leven – bijvoorbeeld over geld;

Geld groeit toch niet op mijn rug?

Het geld groeit niet aan de bomen!

Mensen met veel geld zijn achterbaks!

Wanneer we dit vaak genoeg horen, gaan we het herhalen in ons eigen onderbewustzijn en er vervolgens naar leven.

Dit is dus hoe onze gedachtes uiteindelijk onze realiteit bepalen. Onze externe wereld gaat zich langzamerhand aanpassen aan onszelf. Dit komt omdat wij zien waar we op gefocust zijn.

Als jij zwanger wilt worden bijvoorbeeld, zie je overal constant alleen maar mensen die zwanger zijn. Als jij een gele fiat 500 wilt kopen – kan het goed zijn dat je ineens overal (gele) fiat 500tjes ziet rondrijden.

Er gebeurt namelijk zo ontzettend veel elke dag dat ons brein niet alles weet te verwerken. Het neemt op wat het denkt belangrijk genoeg te zijn. Als jij blijkbaar heel graag zwanger wilt worden of die auto wilt, zal je brein dat absoluut opmerken wanneer het datgene in het vizier heeft.

Nu dat je bewust bent van deze dingen kun je actief werken aan het kiezen van je gedachtes. Gedachtes die je kunnen ondersteunen en helpen. Hoe?

Merk op

Begin jezelf liefdevol af te vragen of het wel waar is wat je denkt. Wanneer denk je gemene dingen over jezelf? Wanneer is deze stem vooral aan het praten? Dit kan even duren, maar als je oefent met jezelf afvragen wat je denkt en of het waar is, zullen de antwoorden één voor één komen. Je zult opmerken wanneer deze gedachtes naar boven komen.

Vraag af

Vraag jezelf af of deze gedachtes je helpen in het leven? Is dit wat je wilt horen? Is dit stiekem de stem van iemand anders (van vroeger) die jij hebt overgenomen? Zou je deze dingen ook tegen je beste vriend/vriendin zeggen?

Reframe

Het is vervolgens tijd om te reframen, oftewel; een nieuwe betekenis eraan te geven. Je kunt elk moment opnieuw kiezen, een nieuwe start maken en aan een schone lei beginnen. Allemaal enkel door te beginnen met je gedachtes.

Wat zijn de dingen die je liefdevol tegen jezelf zou kunnen zeggen in plaats van wat je nu doet? Je kunt dit vergemakkelijken door te bedenken wat je tegen een kind of je beste vriend/vriendin zou zeggen. Vind je het erg moeilijk? Begin dan met het bedanken van je brein voor hoe je naar de wereld hebt gekeken. Bedank je brein dat het een mening kan vormen van de dingen die het heeft geobserveerd. Bedank je brein dat het flexibel genoeg is om nu nieuwe overtuigingen aan te nemen, dingen die je gaan helpen naar een nieuw en hoger doel in het leven. Bedank je brein dat het ervoor open staat.

Het is hetzelfde als het vormen van gedrag – dit kost tijd en in het begin vooral moeite, daarna niet meer. Onthoud dit dus ook en geef niet op!

Als laatste zou ik nog heel graag willen zeggen dat ik het belangrijk vind dat je niet te streng bent voor jezelf. Het is moeilijk genoeg om nieuwe gewoontes aan te leren, laat staan je gedachtes te ‘controleren’ en aan te passen. Dit is elke dag actief aanwezig zijn in je brein en vaak ook nog eens in het ‘gewone dagelijkse leven’. 

Die stem in je hoofd zal altijd blijven, de kunst is alleen om hem je te laten aanmoedigen en dat kan. Het vergt van jou alleen wat moeite en oefening. Maar het is het ab-so-luut waard!

Heb jij ervaren in je leven dat je je gedachtes en je gedrag hebt veranderd in positieve zin? Of ben je erg beïnvloed door iemand anders in je leven (huidig of verleden) en zit je daar nog steeds mee?

Ik ben benieuwd of jullie ervaring hebben met deze manier van denken en kijken naar het brein!