Ik besloot twee weken geleden om echt eens naar mijn hongersignalen te luisteren. Veel intenser en met meer respect dan ik ooit heb gedaan (lees dit artikel over intuïtief eten dat ik toen schreef).

Het beestje echt een naam geven ben ik nooit zo van. Ik eet wat ik eet en dat is al jaren niet meer restrictief, misschien zelfs vergelijkbaar met intuïtief eten. Maar wat nou als ik die paar ‘soepele regeltjes’ die ik blijkbaar had, ook zou loslaten? Wat zou het met me doen? Ik was in ieder geval totaal niet bang. Niet bang om aan te komen, niet bang om te snoepen, niet bang. Dus waarom ook niet?

Geloof me, ik was een paar jaar geleden doodsbang voor deze dingen en zat in een constante negatieve cyclus met eetbuien, straffen, streng zijn, extreem sporten en ga zo maar door. Ik vermeld dit er graag bij zodat je niet denkt dat je gedoemd bent als jij wél angsten kent omtrent het loslaten van op een bepaalde manier eten. 

Iedereen kan er vanaf komen, ECHT! Hopelijk helpt dit artikel je te inspireren, inzicht te geven en misschien zelfs de eerste stap te wagen naar een iets vrijer leven. Want ja, eten kan je flink in zijn greep houden en je zoveel meer vrijheid ontnemen dan je misschien zou willen toegeven.

Dit is voor iedereen die..

Allereerst een stukje voor iedereen die al zijn/haar hele leven aan het diëten is. Of het nu een dieet is met een naam of gewoon zelfbedachte regels heeft omtrent eten. Voor iedereen die een minder vrij bestaan heeft door de regels omtrent eten, die niet zomaar naar een feestje gaat of spontaan besluit uit eten te gaan met wat vrienden. Voor iedereen die elke dag weer struggelt om niet aan te komen maar wel ‘soepel’ te zijn met eten. Voor iedereen die het gevoel heeft dat eten de controle heeft over zijn/haar leven in plaats van andersom.

Hoe vaak heb je wel niet bedacht om het anders te gaan doen? Een nieuw gezonder dieet, nee nee, een andere leefstijl. Zolang je het een leefstijl noemt is het gezond, toch? Meer sporten, minder eten, hoevaak heb je besloten dat je dit consistent ging doen, maar dan echt?

Realiseer je je misschien nu pas hoeveel negativiteit deze restricties met zich meebrengen? Hoe het de relatie met jezelf en je lichaam verstoort? Hoe je gestresst kunt raken bij de gedachte van de perfecte volgende maaltijd die aan al je zelfgestelde eisen moet voldoen. Merk je dat je vaak ‘los’ gaat als je iets eet wat eigenlijk ‘niet mag’ van jezelf? Voel je je daarna schuldig? Dan is het misschien wel het juiste moment voor je om dit artikel te lezen.

Toestemming

Ik zie intuïtief eten als toestemming om te eten wat je wilt. Wat, afhankelijk van hoelang en hoeveel restricties je hebt, tijdelijk zal resulteren in losgaan met voeding die niet per se als ‘gezond’ wordt gezien. Maar zie het zo: voor de één zit vooruitgang in gezondheid hem in het eten van een stuk taart zonder schuldgevoel. Voor de ander zit vooruitgang in gezondheid hem in het laten staan van een stuk taart.

Bij intuïtief eten hoop ik de mensen aan te spreken die vooruitgang nodig hebben in het eten van een stuk taart zonder schuldgevoel. Intuïtief eten geeft je een kader voor een gezond emotioneel en fysiek leven waarbij je afgaat op jouw behoefte. Het is gebaseerd op de signalen vanuit je lichaam in plaats van de signalen uit de maatschappij (slank = mooi). En bewegen uit plezier in plaats van enkel om af te vallen.

Wat ik ontdekte

Ik vind het bijzonder om te merken dat ik, die eigenlijk al zo soepel om gaat met eten, nieuwe dingen ontdekte bij mezelf. Ik omarmde deze dingen vrijwel onmiddellijk en voelde zoveel extra vrijheid en plezier bij de ontdekking! Hier een paar van mijn ontdekkingen:

1. Ik ben GEK op havermout

Dat wist ik op zich al, maar ik vond het altijd wat ‘too much’ om noten, zaden én pindakaas toe te voegen aan mijn bakje havermout. Ik weet namelijk dat ik gek ben op eten en het liefste de hele dag door eet. Dus als ik niet terug wil naar een bijna-obees lichaam wat ik op mijn 18e had, dan moest ik hier en daar wat slimme keuzes maken.

Geen restricties, slimme keuzes. Dus dan at ik havermout maar dan niet bomvol ‘extra calorieën’. Maar af en toe ook wel. Dat is hoe losjes ik ermee om ging.

Ik besloot nu gewoon te eten wat ik wilde en mijn bakje havermout werd aangevuld met chiazaad, lijnzaad, noten, hennepzaad, honing én pindakaas. Smullen hoor! Niet alleen dat, pas 6 uur later (!!!) realiseerde ik me dat ik een beetje trek kreeg. De gedachte over ‘oeh, wat zal ik zometeen eten’ zonder honger te hebben was weg omdat ik mezelf al ‘oeh, lekker met havermout met noten en pindakaas’ had gevuld.

Dit was meteen al op de eerste dag zo. Na een paar dagen dacht ik heus wel aan eten als ik net een half uur mijn ontbijt op had. Maar ik had dan geen honger en ik wist hoe lekker het was om te eten wat ik wilde wanneer ik honger zou hebben.

2. Eten is ZO leuk

Vond ik al, maar nu zelfs nog meer. Vooral als je niet 80 keer per dag een kleine snack eet maar je eetmomenten bewaard voor wanneer je lichaam zegt ‘trek!’. Ik was misschien heel lichtelijk doorgeslagen in het te losjes omgaan met eten om mezelf mentaal gezond te houden. Het woord doorgeslagen vind ik eigenlijk niet pas binnen deze context, maar vooruit dan maar.

Op deze manier at ik eigenlijk niet meer wanneer ik honger had maar uit verveling of uit gewoonte. Nooit met schuldgevoel, maar gewoon onnodig en niet echt respectvol richting mijn lichaam. Omdat ik vaak niet echt honger had, maar at omdat ik zin had in het plezier van eten.

Wat blijkt? Eten is zoveel leuker als je luistert naar je lichaam. Het is misschien het omgekeerde van waarom de meeste mensen beginnen met intuïtief eten – waar de meeste meiden mij een bericht over sturen – maar ik kan niet anders dan het deels betrekken op mijn eigen leven natuurlijk.

Wie weet geeft dit perspectief je ook wel een vredig gevoel, omdat ik hetzelfde heb toegepast toen ik van eetbuien af wilde komen – en het heeft gewerkt. Deze keer pas ik het toe om vanaf de andere kant naar de balans te gaan. Mentaal voel ik me kalmer dan ooit wat betreft eten, dus ik voel dat deze beslissing de juiste is in mijn leven.

3. Ik wil meteen ontbijten

Intermittent fasting heeft me heel veel gebracht en vind ik van tijd tot tijd nog steeds heel fijn om te doen. Maar ik heb vaker dan niet zin om te eten een half uur na het opstaan. Ik denk dat ik in een week zo’n 5 keer direct ontbijt na het opstaan en 2 keer pas rond 13:00 of 14:00 mijn eerste maaltijd eet.

Zo zie je maar hoe erg dat kan verschillen en het niet altijd zin heeft om strict één regel op te volgen.

Als je jarenlang veel restricties op je eten hebt gelegd kan het zijn dat de eerste weken of maanden enorm chaotisch zijn met het herkennen van je hongersignalen, hierop inspelen en dan nog alle emoties die daarbij gepaard gaan. Ik zou je het traject van Stephanie Buttermore graag willen aanraden te volgen. Ze is net enkele maanden bezig met “All in” waarbij ze zich compleet overgeeft aan haar hongersignalen:

[embedyt]https://youtu.be/CxLvcaxb5Fw[/embedyt]

4. Ik verveel me na het avondeten

Dit was nogal wat om toe te geven aan mezelf. Na het avondeten, als het werk af is, het eten is gegeten en er eigenlijk maar één ding op zit: na een paar uur naar bed, realiseer ik me dat ik me verveel.

Ik wil dan wat lekkers eten om de avond nog wat leuker en gezelliger te maken. Maarja, ik heb geen honger en ik hoef ook echt niks. Wat nu? Af en toe at ik nog wel wat, maar het voelde teveel. Gek he? Dat ik de afgelopen jaren dat ook deed en ook heus wel wist dat ik geen honger had en het meer was dan ik nodig had, maar het toch deed. Nu ik intuïtief heb besloten te eten en naar mijn hongersignalen te luisteren merk ik dat ik gewoon vol zit en niks hoef. (Soms heb ik wel wat ruimte over hoor en dan neem ik het er ook van 😉 )

Plezier zoeken in iets anders dus 😉 De gedachte dat ik altijd alles mag eten geeft zoveel voldoening dat het ook prima is om niet te eten wanneer ik geen honger heb. Omdat ik plezier haal uit de gedachte nóg losser te zijn met eten dan eerder. Gek om uit te leggen, maar hopelijk begrijp je wat ik bedoel.

Ik heb ontzettend veel plezier met mijn eten op dit moment en ik had niet gedacht dat dit nog leuker kon worden dan het eigenlijk al was. Ik zei het in mijn Engelse video laatst en ik zeg het nogmaals:

I AM LIVING MY BEST LIFE!

En ik gun het jou ook. Jij die me een DM stuurt ‘s avonds laat wanneer je je schuldig voelt over hoeveel je hebt gegeten. Jij die een comment plaatst met vraag naar meer over intuïtief eten omdat je steeds meer geïsoleerd raakt van de wereld. Jij die me mailt omdat je in de knoop zit met je leven, je lichaam, het accepteren van jezelf en de controle over voeding.

Ik heb al jullie berichtjes in gedachte als ik een artikel schrijf en ik hoop dat jullie blijven aangeven waar jullie behoefte aan hebben. Ik doe mijn best om hier zoveel mogelijk op in te spelen met jullie verhalen in gedachte.

<3