Wat doe je als je uit Beiroet, Libanon, waar je een goede baan en een fijn leven had, vlucht naar Nederland vanwege de oorlog in Syrië?
Je probeert je leven opnieuw op te bouwen in een nieuw land, vol goede hoop en moed.
Je leert de taal te beheersen en gaat op zoek naar een baan.
Maar ho eens even, zo makkelijk lijkt dat toch niet te gaan..
Het verhaal van Adnan is meer dan een inspirerend verhaal over hoe een jongeman het heft in eigen handen nam en besloot een nieuw leven op te bouwen. Het is een verhaal van iemand die niet alleen genoegen neemt met het verbeteren van zijn eigen leven, maar tegelijkertijd de wereld een stukje beter wil maken.
Ik vind dat dit verhaal een platform verdient en een stem om een waanzinnig idee tot leven te brengen.
Tien ambitieuze jongeren uit het hele land kregen vorig jaar de kans om de One Young World summit bij te wonen en hier het meeste uit te halen met behulp van coaching, projectbegeleiding en de mogelijkheid voor een sociale investering via een speciaal ontwikkeld Scholarship Programme van Shell.
Ik mocht drie van deze ambitieuze jongeren uitkiezen om uit te lichten op mijn platformen. Dat was een lastige keuze, omdat iedereen stuk voor stuk geweldige dingen doet om van de wereld een betere plek te maken. Wie deze drie jongeren zijn, zul je in de komende weken voorbij zien komen op onder andere mijn blog. Vandaag de aandacht voor Adnan Falioun. Ik had het genoegen om hem te mogen interviewen over zijn project genaamd Fursa. Ik hoop dat je er net zoveel inspiratie uit haalt als ik.
Hi Adnan, kun je mij iets meer vertellen over je achtergrond?
Bedankt dat je mij hebt gekozen om uit te lichten. Ik ben Adnan Falioun en ik heb bedrijfskunde gestudeerd aan de Amerikaanse universiteit in Beiroet, Libanon. Ik heb in de marketing gewerkt en ben verhuisd naar Nederland vanwege de oorlog in Syrië. Nu werk ik als campagne manager voor Microsoft Nederland en ik ben heel erg blij om hier te zijn 🙂
Wauw, dat is al een waanzinnig verhaal op zichzelf. Je laatste zin, over dat je blij bent om hier te zijn, raakt me en kan niet vaak genoeg gehoord worden als je het mij vraagt.
Kun je mij vertellen wat het is dat je wilt creëeren?
Ik wil een platform creëeren waar mensen op zoek kunnen naar een baan in Nederland, aangezien het soms onmogelijk lijkt om een baan te vinden als je een vluchtelingenstatus hebt – werkgevers hebben helaas nog niet altijd vertrouwen in vluchtelingen, en er wordt soms gedacht dat we niet goed / hoog geschoold zijn en weinig ervaring hebben.
Dit klinkt mij bekend in de oren. Mijn moeder heeft de universiteit in Iran afgerond als accountant. Maar toen wij naar Nederland vluchtten was dat papiertje van de universiteit hier niets waard, het werd niet erkend door de Nederlandse overheid. Dus moest mijn moeder opnieuw de schoolbanken in om een nieuw papiertje te halen. Natuurlijk was ze gekwalificeerd voor een baan als accountant, maar ze diende het eerst te bewijzen. Het kostte extra tijd en geld, ik ben van mening dat dit niet altijd nodig is. Wat je hebt bedacht – en hopelijk een succes wordt – zal levens veranderen, dat weet ik zeker.
Hoe kwam je op dit idee? Ik vermoed dat er een persoonlijke reden achter zat?
Inderdaad, ik kwam op dit idee vanuit een persoonlijke ervaring. Het heeft me twee jaar gekost om een baan te vinden terwijl ik al ervaring heb op marketing gebied, een universitair diploma op zak en drie talen sprak: Arabisch, Engels en Nederlands. Zelfs dat was allemaal niet genoeg, ik kreeg dagelijks afwijzingen via de mail.
“Hier voelde ik me enorm down door, ik was er echt kapot van. “
Uiteindelijk lukte het mij door middel van een uitzendbureau in Amsterdam om een baan te vinden. Ik had slechts één kans nodig om mezelf te bewijzen, om te bewijzen dat ik het kon. Toen ik die ene kans kreeg en greep wist ik het: er is maar één bedrijf nodig dat je een kans wilt geven om jezelf te bewijzen. Ik besloot er iets aan te doen. Daarom koos ik de naam “Fursa” als bedrijfsnaam, dit betekent letterlijk “kans” in het Arabisch.
Toen je zei; „er was slechts één bedrijf nodig dat me een kans wilde geven” voelde ik meteen wat je bedoelde. Ik geloof oprecht dat dit waar is, vooral voor mensen die gevlucht zijn vanaf de andere kant van de wereld. Deze mensen zijn al gevlucht en zullen er alles aan doen om een nieuw leven op te bouwen, om hard te werken en bij te dragen aan de nieuwe maatschappij waar ze onderdeel van zijn. Ik zie het bij al mijn vriendinnen waarmee ik in het asielzoekerscentrum ben opgegroeid; stuk voor stuk dragen ze bij aan de Nederlandse samenleving.
Wat zijn tot nu toe de uitdagingen geweest?
Het overtuigen van bedrijven dat vluchtelingen eigenlijk gewoon net als andere professionals hetzelfde kunnen doen, dezelfde taken met dezelfde passie. Met Fursa hoop ik de match te kunnen maken tussen het bedrijf en het talent (de vluchteling) en laten te zien dat ze elkaar allebei nodig hebben om te groeien.
Ik kan me voorstellen dat het gek kan overkomen voor mensen als ze horen/lezen dat vluchtelingen in principe ook gewoon mensen zijn die dezelfde dingen kunnen. Maar blijkbaar moet het toch gezegd worden, omdat er bij veel bedrijven nog een angst of twijfel aanwezig is in het aannemen van mensen met een vluchtelingenstatus (die wel mogen werken).
Maar inderdaad zoals je zegt; beide hebben elkaar nodig om te groeien – vooral in deze maatschappij waarin we zo gemengd raken qua cultuur en afkomst. Als we leren van elkaar en groeien met elkaar, wat voor wereld zouden we dan samen kunnen creëren met elkaar? ..
Waarom besloot je om deel te nemen aan het One Young World Shell Scholarship Programme?
Toen ik het programma zag had ik meteen een visie voor Fursa en wat het met mijn idee zou kunnen doen. Ik zou hulp krijgen bij het ontwikkelen ervan en dit leek me mijn kans om te grijpen om Fursa tot leven te laten komen. Ik besloot mij aan te melden en werd geaccepteerd! Ik mocht naar Londen om de One Young World summit bij te wonen (wat echt een onvergetelijke ervaring was trouwens) en voelde me hierdoor nog meer vastberaden dat ik Fursa tot leven moest laten komen.
Wat heeft dit programma je gegeven? Op persoonlijk en zakelijk vlak?
Een enorme boost aan zelfvertrouwen en overtuiging dat alles mogelijk is. Daarnaast heb ik dankzij de training van Shell veel kennis opgedaan en een heel netwerk erbij gekregen.
Hoe ga je het geld besteden dat je krijgt om dit project naar het volgende niveau te tillen?
Om te beginnen moet het online platform opgebouwd worden en natuurlijk ook het marketing platform. Als we vervolgens vijf succesverhalen hebben gecreëerd via Fursa, kunnen we Nederland laten zien dat het deze talenten is gelukt; ze hebben een baan gevonden waardoor bedrijven sneller de stap zetten om hetzelfde te doen.
Er zal ook geld gaan naar andere vluchtelingen om hen te helpen bij het vinden van een baan, door ze bijvoorbeeld de juiste cursussen en workshops aan te bieden, hun CV’s te fixen en hen voor te bereiden op de volgende stap in het krijgen van een sollicitatiegesprek.
Ik ben heel benieuwd hoe dit eruit komt te zien en zal al je stappen zoveel mogelijk blijven volgen!
Wat wordt je volgende grote stap?
Ik wil samenwerken met grote namen en gevestigde bedrijven die nog steeds veel nieuwe werknemers nodig hebben waardoor dit zowel de werkgever als de talenten een nieuwe kans gaat geven.
Hoe zie je de toekomst?
Pittig maar glansrijk. Ik had bijvoorbeeld nooit gedacht dat iemand daadwerkelijk zou geloven in Fursa, maar hoe meer ik erover praat en hoe meer mensen eraan willen bijdragen, hoe meer ik verzekerd raak van het succes dat het kan hebben voor bedrijven én talenten.
Een prachtig voorbeeld van hoe iets vanuit een idee tot leven kan komen, zolang je erin blijft geloven en er hard voor blijft werken. Ik geloof hier heilig in en ik geloof ook in jouw idee!
Wat is er denk je voor nodig om dit tot een groot succes te maken?
Hard werken en erin geloven. Ik heb bedrijven nodig die hier met een open hart en open mind in gaan om nieuwe talenten aan te nemen van een compleet andere achtergrond, zonder oordeel. Dit zal zich absoluut terugverdienen in hard werk, succes en openheid voor een nieuwe wereld.
Met je laatste zin ben ik het zó eens, eigenlijk alle zinnen hoor haha, maar die laatste zin is zo belangrijk om de brug te bouwen tussen ons, mensen, van allerlei verschillende achtergronden. Uiteindelijk zijn we allemaal mensen van vlees en bloed met gevoelens. Hoe meer we open leren te staan voor elkaar, hoe beter het voor de toekomst van de wereld gaat zijn denk ik. Dankjewel voor je mooie antwoorden en het delen van je mooie initiatief.
Ik hoop dat jullie wat positiefs hebben kunnen halen uit dit interview en dat het in tekst net zo inspirerend is overgekomen als ik heb ervaren tijdens het interview. Laat me weten in de comments of jullie het leuk vinden om het volgende interview met de persoon die ik heb gekozen middels een podcast te horen! Dan ga ik daar natuurlijk achteraan!
Dit artikel is tot stand gekomen in samenwerking met het One Young World Shell Scholarship Programme.
6 comments
Mooi verhaal!! ❤️
Prachtig verhaal. Net als jouw eigen verhaal trouwens :-)>>
Dit soort verhalen moeten vaker gehoord en verteld, verteld en gehoord worden!!!
Indrukwekkend verhaal. Je wordt er stil van!
Heel interessant en ik zou graag meer over hem willen weten. Daarom zou een podcast denk ik heel goed zijn om zo een langer interview te beluisteren.
Het idee van podcast vind ik ook heel interessant!
Mooi verhaal. Mag ik iets eraan toevoegen? Ik vind het heel lief en mooi dat vluchtelingen vaak zeggen dat ze blij zijn om hier te zijn. Dat is mooi. Maar ik vind dat we ook open moeten staan voor andere ervaringen: ervaringen van de vluchtelingen voor wie het leven hier zwaar valt, of voor degenen die iets anders hadden verwacht, of er niet ‘alles’ uithalen. Net zoals iedereen in Nederland, mag je er ook een potje van maken, balen, klagen. Je bent niet verplicht om je als perfect wezen voort te bewegen wanneer je vluchteling bent. Je mag ruimte innemen en jezelf zijn. Ik spreek veel vluchtelingen die heel bescheiden en dankbaar zijn, maar ik hoop niet dat ze zich daartoe verplicht voelen. Over vluchtelingen en (onnodige) dankbaarheid heeft Dina Nayeri ook veel geschreven/er zijn video’s van te vinden.