Je artikel raakt me diep

Alleen dit….
Geboren binnen dezelfde grenzen, ik de uitzondering jij de regel.

Lieve Teni, stil ben ik. Weet je, ik moest hierin al zo aan jullie denken. Ik huil vaak bij beelden in het nieuws. Zo ook bij die uit Iran. Uit pijn die ik letterlijk meevoel, uit onmacht omdat ik er niets aan kan veranderen dan alleen in mijn eigen missie van licht en liefde te blijven volharden, uit woede om hoe het zo ver kan komen dat mensen anderen kunnen onderdrukken, om de vrijheid die ik heb en waarom die er niet voor iedereen is, om de oneerlijkheid,… Dacht nog aan mooie mama Sona en wat een strijd ze leverde voor haar en haar grootste liefdes. Hoe dat geweest moet zijn. Aan haar leven nu en wie ze daarin is en wat ze daarin bereikt. Wat ze met de vlucht aan haar kinderen gaf en wat die kinderen erdoor konden zijn en worden. 🙏🏻 Ik dacht ook aan wat je de afgelopen jaren schreef over het vluchten en wat dat voor invloed heeft gehad op jou en jouw ontwikkeling. Wat het met je gedaan heeft en hoe dat zich in jouw leven uit, in de meest mooie en ook nare dingen zoals die vrouwen die jou zo terugfloten in je ambitie, gevoel en beweegredenen. En dan schreef je vandaag dit mooie, invoelende stuk en alles wat je erin aanhaalt vertelt een heel groot verhaal. Verpakt in in een soort gedicht, vertel je met één woord duizend zinnen. Teni, ik voel je zo hierin. In je woorden, in wat je voelt, in hoe dit voor jou is…. Ik knuffel je nu even en kijk je liefdevol aan. Gewoon dat en even niet meer dan dat. In stilte, compassie, liefde en onvoorwaardelijkheid. Diep de dankbaarheid voelend voor dat jij een uitzondering kon zijn met jouw mama en broer. Diep bedroefd omdat niet iedereen die uitzondering kon zijn. Dan spreek ik nu verder en wil ik, hoe dubbel ook, met je meevieren dat je uit de pijn kon vluchten toentertijd. Tegelijkertijd staan we nu, this moment, tevens stil bij dat het niet te verkroppen is, op geen enkele manier, dat dit niet de regel is. Dat het niet voor iedereen zo is. Teni, wat heb je met het zijn van die uitzondering een geweldig mooi Zijn ontwikkeld waarmee je voor anderen het verschil maakt. Je geeft anderen de uitstap uit de regel waarvan gedacht werd, ‘daar ontkomen we niet aan. Ik ga erin geen uitzondering zijn…. ‘ En jawel dus. Je maakt vele uitzonderingen op de regel door alles wat je doet, geeft… door wie je bent. Dat je eigenlijk kan zeggen dat je met jouw zijn de nieuwe regel maakt dat een ieder de beste versie van zichzelf kan worden. Je zet alles in jou in waardoor je de wereld heelt en grenzeloos mooier maakt. En daar sta je, op de foto, met je haren wapperend uitkijkend over de zee naar de horizon waarop zo veel stippen staan die de wereld weer nog mooier gaan maken. Teni…. door te zijn wie je bent. Niet de druppel, maar de hele oceaan. Je zit in alles. Bedankt voor je woorden van vandaag, het delen van deze pijn en de prachtmissie waarin je blijft volharden. De wreedheid hiermee beantwoordend met liefde. Iets mooiers kun je niet doen Teni. Laten we de regel worden van liefde in de hoop dat die liefde ooit overal de regel wordt. Zonder enkele uitzondering. Ik denk vandaag nog meer aan je. Liefs voor jullje. 🤍😘

❤️❤️❤️