Makkelijk gezegd en eigenlijk ook makkelijk gedaan? Want hoe kun je niet aanwezig zijn in je eigen leven?
Nou, het gaat hierbij niet om je fysieke aanwezigheid, maar om je mentale aanwezigheid. Ben je mentaal aanwezig in je eigen leven? Als je dit weet, en het antwoord is “nee”, waarom zou je dan moeten overwegen om wél aanwezig te zijn? .. Goede vraag..
OMDAT JE LEVEN ANDERS AAN JE VOORBIJ GAAT
Fysieke aanwezigheid is vooral fijn voor anderen, aan het oppervlak dan;
- Dat je er bent op de verjaardag van een vriend/vriendin/familielid.
- Dat je naast je partner op de bank zit.
Maar beleef je deze momenten ook bewust? Of ben je met je hoofd ergens anders? Let er eens op. Weet je hoe zonde het eigenlijk is om secondes, minuten, uren van je leven te verspillen door deze in je hoofd door te brengen op een andere plek dan waar je je op dat moment bevindt?
Dat je op de verjaardag van een vriendin bent maar met je hoofd bij het werk dat je moet afmaken als je thuis komt, je bedenkt je in welke volgorde je het gaat doen, hoeveel tijd het je gaat kosten, hoelaat je dan weg moet van de verjaardag, dat je maar beter geen alcohol kunt drinken en dat je misschien zelfs je wekker vroeg moet zetten voor morgen om het werk dat je vanavond niet afkrijgt nog af te krijgen. Chaotische zin, maar zo ging dat in mijn hoofd.
– Dit was ik.
Dat je naast je partner op de bank zit na een lange werkdag en de televisie aan staat, een bord eten op jullie schoot ligt en jij je telefoon ook nog in handen hebt om de Instagram posts die je gedurende de dag hebt gemist bij te lezen. Of Facebook. Of blogposts. Of.. Wat dan ook.
Weer een kans gemist om een herinnering te maken in dat moment. Weer een aantal uren voorbij laten gaan waar je je later niets meer van gaat herinneren.
Al dat gepraat over herinneringen maken; hoe?
Hoe zit dat eigenlijk? Herinneringen maken. Je maakt een herinnering omdat je hersenen op dat moment in het moment zijn en de gebeurtenis/ervaring registreren. Vastgelegd. Onthouden.
Maar wat gebeurt er wanneer je met je hoofd ergens anders bent? Dan kunnen je hersenen de situatie helemaal niet registreren omdat ze er niet mee bezig zijn. Dan is het feit dat je naast je partner op de bank zit niet de herinnering, maar de Instagram feed hetgeen wat je hersenen vastleggen. En guess what, als je later terug kijkt op je leven bestond die Instagram feed alleen in jouw hoofd, je kunt dit niet met iemand delen. “Delen van een herinnering”.
Een hele simpele manier om een kleine stap te zetten hierin is door bijvoorbeeld je partner te betrekken in hetgeen dat je aan het doen/bekijken bent op je telefoon. Samen even scrollen en lachen om de foto’s die jullie voorbij zien komen, alleen dát kleine verschil maakt dat je in het moment bent en niet in je hoofd.
Op een verjaardag waar je met je hoofd bij een stapel werk bent dat je af moet maken kan het helpen om je eventjes af te zonderen en een kladblok of je telefoon pakt om de chaotische punten die door je hoofd gaan op te schrijven. Eventueel ook om de wekker te zetten voor het tijdstip dat je weg moet van de verjaardag. Eenmaal gedaan, dan heb je voor jezelf een succesplan opgesteld voor je werk, het tijdstip dat je weg moet om het af te krijgen én om je vervolgens volledig over te geven aan het moment, op de verjaardag. You got your own back, je hebt geregeld dat de wekker gaat dus no worries!
Hopelijk kun je iets met deze praktische tips en voorbeelden, het is zo zonde om er met je aandacht constant niet bij te zijn. Bij sommige mensen gaat dit van nature wel, bij de meeste helaas niet. Dat laatste geldt voor mij en het is ook vaak een extra reminder die ik nodig heb om weer te focussen op wat belangrijk is in mijn leven: het moment nu.
5 comments
Goed artikel. Mijn hoofd gaat vaak 1000 kanten op en daardoor slaan herinneringen zich niet op.
Echt heel herkenbaar. Zoveel dingen gaan langs me heen en dan achteraf erachter komen dat je gewoon totaal niet hebt genoten van leuke momenten.
Man wat hou ik van dit soort artikelen <3
Heel herkenbaar dit. Heb hier zeker iets aan, dankjewel voor het delen <3
Zoooo herkenbaar! Leuk dat ik me telkens zo kan vinden in je teksten!