De avonden waarbij je weet dat je ziel ze nodig heeft.
Om te luisteren naar wat zwaar op andermans hart ligt en het geven van een veilige omgeving.
Om herkenning te vinden in elkaar en elkaar te ondersteunen.
Samen huilen om daarna weer samen te lachen.
Het leven weer luchtig te benaderen terwijl het soms zo donker kan zijn.
Soms is het sterkste wat je kunt doen er voor de ander zijn in al je kwetsbaarheid.
Niet weten wat je moet zeggen maar er fysiek zijn.
Niet weten of de zin die van je tong glijdt wel de juiste is, maar het feit dat je probeert in je kwetsbaarheid is meer dan genoeg.
Soms weet je van te voren dat je ziel zo’n avond nodig heeft om er vervolgens achter te komen dat het niet slechts nodig was, maar hartverlichtend was.
<3
2 comments
❤️
Wat een bijzonder mooie woorden over een bijzonder mooie avond. Bij elkaar voelen ze voor mij als een gedicht. Een gedicht over oprecht en puur contact en over hoe verbintenis tussen twee mensen eruit ziet. Je woorden spreken tot de verbeelding en ik zie erdoor deze avond voor me… voel wat er gevoeld en gedeeld is… Wat had je samen met de ander een fijne avond waarin voor alles een plekje kon en mocht zijn. Het hele mens zijn in al haar aspecten geaccepteerd en gewaardeerd. Twee mensen vormgegeven in de meest prachtige vorm van eenheid. Samengesmolten in stilte, een lach en een traan. Alle emoties gevoeld en gedeeld, maakt pijn verlicht en zelfs geheeld. Wat mooi dat jij deze avond hebt beleefd. Je had het nodig en het heeft zwaarte voor verlichting vervangen. Mooi Teni. Zo mooi. Dit alles heb je heel, heel prachtig omschreven. Dankjewel voor het verwoorden van deze BLISS. Het heeft me op een heel mooie manier diep geraakt. 💕💋💕