Ah joh, van dit stukje taart kom je echt niet meteen 5 kilo aan!

Je moet ook een beetje genieten van het leven!

Jij kunt het hebben hoor!

Niet nog meer afvallen hoor!

Je ziet er al goed uit, hou op met deze flauwekul!

Zucht.

Bedankt. Ik weet het. Nee. Ja. Ik doe het voor mezelf. Ik heb gister al.. Vandaag opzich.. Nou, niet helemaal.. Ehm..  Maar sporten doe ik om… Oke ja, nee.. Ik vind het leuk.. Echt.. Zucht. Zucht. Zucht.

Ineens het buitenbeentje

Iedereen die eens heeft besloten om een nieuwe levensstijl aan te gaan wat betreft sporten en voeding, heeft vast eens te maken gehad met dit soort opmerkingen. Vooral als je “een gemiddelde omvang” hebt. Sommigen van ons hebben iets meer geluk en zijn misschien al omringd met mensen die bezig zijn met voeding en sport waarbij de kans groter is op direct support vanuit de omgeving in tegenstelling tot kritiek, onwetendheid en vooral onbegrip.

Je vrienden zijn je vrienden om verschillende redenen. Meestal is dit niet om het eet- of sportpatroon dat jullie hebben maar omdat jullie bij elkaar op school hebben gezeten, goed kunnen feesten en lachen samen, samen werken etc. Het veel voorkomende scenario is dat er nooit echt een focus lag op wat er gegeten of gedronken werd, de vriendschap was gebouwd op andere aspecten; eten en drinken waren er toevallig bij.

Tot jij besloot dit deel van je leven aan te pakken, om welke reden dan ook; power to you voor zo’n beslissing! Zonder echt door te hebben wat dit voor consequenties had voor de rest van je leven kwam je tot je verbazing steeds weer in een situatie waarbij je moest nadenken over het eten en het drinken dat gepaard ging met die situatie;

• Verjaardag;
• Feestje;
• Terrasje;
• Uitgaan;
• Uit eten;
• De stad in;
• Of überhaupt ‘hangen’ met elkaar.

Blijkbaar komt er altijd wel wat eten of drinken bij en blijkbaar moet je hier ineens bewuste keuzes in maken die nét even anders zijn dan wat je omgeving doet. Logisch, anders hoefde je niet actief te besluiten dat je je eetstijl anders wilde.

Deze keuzes vallen ineens op omdat het anders is dan je omgeving al die tijd deed en nog steeds doet. Ineens ben jij het buitenbeentje omtrent het eten.

Je krijgt een vragenvuur. Mensen denken eerst dat je niet gelukkig bent met jezelf. Proberen je te vertellen dat je even normaal moet doen.  En dan voelen mensen zich ineens zelf aangevallen, want;

Is hetgeen dat zij nu doen fout?

Beoordeel jij hen, door iets zelf niet te eten wat zij wel eten?

Nee. Maar zo voelen zij zich vaak wel. Dit is één van de belangrijkste redenen waarom er niet meteen positief gereageerd kan worden op jouw verandering in voedingskeuzes. Het kan iets heel erg simpels zijn door bijvoorbeeld in een restaurant te zitten waarbij je vriendin de meest vette en ongezonde hap van het menu neemt en jij na haar je bestelling doorgeeft, wat misschien een voedzame salade is. Die ene seconde waardoor jouw keuze ervoor zorgde dat je vriendin nadacht over haar eigen bestelling was een zelfreflectie moment voor haar, maar dan meestal in de negatieve vorm. Hier kun jij helemaal niets aan doen, maar zij zal zich waarschijnlijk beoordeeld voelen en haar direct in een verdedigingsmodus zetten.

Mensen die in de verdedigingsmodus zitten, kun je beter niet proberen om te praten. Hier help je niemand mee omdat jullie allebei iets heel anders voelen.

1. Jou maakt het helemaal niet uit wat zij eet. Jij bent bezig met je eigen voedingspatroon.
2. Zij voelt zich rot, beoordeeld en misschien ineens ‘dom’ of onwetend omdat ze denkt dat jij misschien iets weet over voeding waardoor je niet voor die vette hap bent gegaan.

Het boeit me echt niet wat je eet

Even in alle eerlijkheid. Ik, als ‘diëtist’ zijnde, met een blog over afvallen, fit worden, voeding etc. ben in principe bezig met hoe ik gezonder/leuker/beter kan eten voor mezelf. Als je me ‘in het echt’ kent, weet je dat ik echt niet bezig ben met preken over gezonde voeding. Sterker nog, het boeit me echt niet wat jij eet.

Soms is dat lastig als je voorgesteld wordt als ‘diëtist’, dan denken mensen ineens dat je let op wat anderen eten waardoor ze gaan verantwoorden waarom ze bepaalde keuzes maken. “Ik eet normaal altijd de lichtere variant hoor, maar vandaag heb ik zo hard gesport, dan mag het van mezelf”

I do not care.

Echt niet. Het is jouw leven, jouw lijf. Doe alsjeblieft waar je zelf goed bij voelt.

Gelukkig heb ik mijn blog en hoef ik (offline) inmiddels niet meer te verantwoorden waarom ik eet wat ik eet en weten mensen ook dat ik hen niet beoordeel omdat ze weten dat ik ook snoepjes eet. Maar natuurlijk hebben de meeste mensen niet zo’n blog en worden wel vaak onder vuur gezet. Daarom is het denk ik het allerbelangrijkste om in eerste instantie duidelijk te maken dat het je niet boeit wat de ander eet. Zodat mensen niet denken dat je ineens veranderd bent in een ‘glutenvrij-vegan-rawfood-intermittend-fastende-guru-die-overtuigd-is-dat-iedereen-zo-moet-eten-anders-ben-je-gek-type’.

Het staat niet op jouw agenda om de ander zijn/haar leven te veranderen wat betreft voeding. Maak ze dat duidelijk! Mocht iemand vragen hebben, dan sta je open om deze te beantwoorden vanuit jouw perspectief, maar ongevraagd advies ga je niet geven (Toch? Niet doen aub.).

Als een ander een probleem heeft met het feit dat jij gezonder wilt eten, dan is dat zijn/haar probleem. Andermans onzekerheden mogen niet in de weg staan van jouw manier van leven. Hoe onlogisch zou dat zijn?

Mijn beste advies

Jij weet wat jij doet, om welke reden, voor welk doel. Juist? Juist. Dit hoef je jezelf niet nog eens uit te leggen. In plaats van je energie te steken in het uitleggen aan een ander behaal je naar mijn mening het meeste succes door je te verplaatsen in hoe de ander zich voelt en waar dat door zou kunnen komen. Laat jouw argumenten allemaal achterwege en focus je op waarom de ander boos/verdrietig/aanvallend reageert om hetgeen wat jij eet. Vraag naar de ander en laat jouw overtuigingen even stil tot de ander ernaar vraagt.  Hierdoor creëer je een veilige omgeving voor de ander om te zijn wie hij/zij wilt zijn en maak je duidelijk dat jij niet bezig bent met beoordelen.

Laat je niet tegen houden door je omgeving. Vaak kost het hen wat tijd om in te zien dat het om een positieve verandering bij jou gaat. Als er wat tijd overheen is en ze zien dat je meer straalt, meer energie hebt, lekkerder in je vel zit en je je ook zo gedraagt; kan het alleen nog maar inspirerend zijn voor je omgeving. Dit is meestal het moment dat mensen je gaan vragen wat je doet en waarom, puur uit oprechte interesse omdat ze zich ook zoals jij willen voelen. En dát is precies de positieve manier om om te gaan met de sociale druk als je het mij vraagt.

Dus blijf positief. Blijf jezelf. Blokkeer het negatieve en het rumoer. Herinner jezelf waarom je had besloten deze veranderingen aan te brengen en als je echt mensen om je heen hebt die uiteindelijk gewoon willen dat je gelukkig bent, dan zal de rest op zijn plek vallen. I promise.

Ik weet dat er ook vragen gaan zijn over mensen die misschien wel doorslaan in het gezond eten, dan hebben we te maken met de andere kant. Hier heb ik ook eens over geschreven: “Wanneer sla je door met gezond eten?“. Misschien handig om ook eens door te lezen als je het niet helemaal zeker weet of je zorgen maakt om iemand anders.