Dit artikel is voor alle ondernemers en wannabe-ondernemers (in the making)

Voor alle ondernemers onder ons; wie herkent de klif? Dat moment eens in de zoveel tijd dat je weer een risico gaat nemen, dat een grote opdracht niet doorgaat, dat je gaat uitbreiden maar je afvraagt of het wel gaat werken.

De klif.

De klif is de plek waar je als ondernemer terecht komt waarbij je niet zeker weet wanneer de volgende betaling binnen gaat komen óf de onzekerheid dat hetgeen wat je aan het bouwen bent niet langer dan een week, een maand of een leven er gaat zijn.

De klif is het punt waar we terechtkomen in het bouwen van een bedrijf wanneer we gek worden, een break down krijgen en twijfelen over opgeven.

Het voelt een beetje hetzelfde als de plek waar je komt als je net uit een relatie bent gestapt en dronken je ex belt omdat je een zwak moment hebt (nooit gehad trouwens, haha, maar volgens mij snappen we allemaal dit gevoel).

Ook al wéét je dat hij/zij niet de juiste persoon voor je is, je vertrouwt het proces niet en reikt naar het verleden voor comfort. Omdat je een moment van angst ervaart.

En dat terug gaan naar je vreselijke ex staat gelijk aan het opgeven van je dromen en terug gaan naar hetgeen wat je in ieder geval een veilig gevoel geeft (maandelijks salaris) maar je niet vervuld in je ziel.

Joe, dit betekent niet dat iedereen zijn/haar droom is om een eigen bedrijf te hebben. Ik heb het hier alleen over de mensen die dit in hun ziel voelen. 

Die klif, maakt de beste mensen onzeker of angstig van tijd tot tijd.

Wanneer een opdracht een week van te voren ineens niet doorgaat en je net niet genoeg hebt om je huur te betalen deze maand, bijvoorbeeld.

Maar dan moet je jezelf aan het volgende herinneren:

Je worst case scenario is terug naar een 9 tot 5 baan, net zoals de meeste mensen hebben.

Adem uit.

En dan komt het binnen: de klif gaat niet over het dakloos worden maar het hebben van een baan die niet vervullend is in je ziel, maar wel gewoon je vaste lasten kan dekken tot je bedrijf weer gaat groeien.

De klif is voor de meeste mensen wat ze elke dag doen.

“Falen” is hier geen falen zoals je je dat voorstelt, het is een tijdelijke switch om je kosten te kunnen dekken. Maar misschien nog wel belangrijker om te realiseren:

Je faalt nooit, want om je dromen achterna te gaan moet je durven het leven kwijt te raken, dat je niet eens wilden hebben.

De belangrijkste vraag en angst die mensen hebben wanneer ze hun eigen bedrijf beginnen is “Wat als het helemaal mis gaat en je dakloos wordt?”.

Goed nieuws: ik geloof dat elke persoon die een eigen bedrijf is gestart, een moment heeft gehad waarin deze gedachte opkwam. En in alle eerlijkheid, dat gebeurt in Nederland niet zo snel.

Is het dus angst om dakloos te zijn? Of is het een trots gevoel om niet in de supermarkt, McDonalds of de koffietent op de hoek te willen werken?

En dan te realiseren dat het enige dat je écht te verliezen hebt in het achterna gaan van je dromen, het leven is dat je eigenlijk initieel niet eens wilt. Met het kleine risico dat als het niet lukt of niet helemaal lekker loopt, je je ego ‘checkt’, je trots aan de kant zet en gewoon ergens een baan aanneemt zodat je aan de zijlijn weer kunt opkrabbelen.

Niet iedereen is bereid aan die klif te staan en het is voor de meeste mensen genoeg om de 9 tot 5 te houden. En het ondernemen is ook niet voor iedereen een droomleven (verre van, voor de meesten). Maar als jij dit wél voelt, in je ziel, in je hart, in je hoofd; dan is het de moeite waard om te weten dat die klif echt niets voorstelt voor wat je ervoor terug krijgt elke dag.

En dat zul je alleen zien, als je bereid bent om los te laten van het leven wat je nu toch al niet wilt.