Voel je je soms ook rot en vraag je je af waar het nou door komt? Ben je meestal in een soort van “oke modus”.
Niet dat je je top voelt, niet dat je je heel goed voelt, maar eigenlijk een beetje naar of een beetje rot. Vaak is het lastig om te zoeken naar een ‘reden’ waarom je je zo voelt en is er zóveel gaande in je leven dat je echt geen tijd hebt om eens na te gaan waar dit gevoel vandaan komt.
Je moet naar school, je werk, afspraken, deadlines, boodschappen, huishouden, kinderen etc. etc. Je gaat maar door en door en door …
Eigenlijk gaat het helemaal niet zo goed met je?
Op een gegeven moment komt er een kleine ruimte vrij in je hoofd waarbij je stil gaat staan bij je gevoel en denkt; ik voel me eigenlijk helemaal niet zo goed. Maar hey, wie heeft de tijd om zich niet goed te voelen als er nog 10 taken op je staan te wachten? WE GAAN WEER DOOR. MENSEN HEBBEN JE NODIG. Niet waar?
Laten we dit doorbreken samen. Je bent nu toch dit artikel aan het lezen, dus het lijkt me ook een mooi moment voor jou om eens stil te staan bij je gevoel, als je je niet zo lekker voelt.
Het is oké om je rot te voelen
Allereerst; er is niks mis met je rot voelen van tijd tot tijd. Je bent een mens met emoties en je hebt een leven, een bestaan, waar er van alles in en omheen gebeurt. Ten eerste kun je niet alles onder controle hebben, dus zullen er zich wel eens situaties voor doen waar jij je naar bij kunt voelen.
En ten tweede, soms hoeft er niet eens een duidelijke situatie voor te doen om je naar te voelen maar is er iets diepers aan de hand dat je niet meteen kunt definiëren. In beide gevallen is het niet erg om je rot te voelen en om je hier ook aan toe te geven.
Ik bedoel nu niet dat we lekker een potje zielig kunnen gaan doen samen. Maar ik bedoel meer dat we niet de schijn constant hoeven op te houden dat alles HELEMAAL TOPPIE gaat, denk vooral even aan hoe iedereen zijn/haar leven zo geweldig lijkt op social media.
Maar wat is er dan aan de hand?
Maar hoe komen we dan tot de kern? Wat is er aan de hand?
Wat mij enorm helpt is om een kladblok te openen en maar te gaan typen of schrijven. Of dit nu op mijn telefoon, laptop of in een notitieblokje is, maakt niet uit. Ik begin gewoon met alles wat er in mn hoofd op komt, op te schrijven, maar echt alles, hoe onzinnig ook. Zo ziet dat er ongeveer uit;
“ Ik moet niet vergeten rijstwafels te kopen vanavond. Laat ik zometeen ook meteen een boodschappen lijstje maken, dan hoef ik het niet te onthouden.
Oja, en op werk moet ik vandaag even de volgende punten afmaken zodat ik fijn het weekend in kan
Had ik nou al die broek gewassen die ik zaterdag aan wil doen?
Even mama vanavond bellen voor die vraag
Hey dat bedrijf wacht nog op een antwoord
Zal ik die afspraak misschien toch niet verzetten.. ?
Wat is het druk hier trouwens, met al deze mensen in de trein
Misschien moet ik een trein eerder nemen de volgende keer
Pff.. eigenlijk wil ik weer mn bed in
Wat een stomme dag, nu al.
Ik heb er geen zin in.
Iets zit me een beetje dwars lijkt het, ik voel me een beetje gek, of rot, maar weet niet zo goed waarom.
Komt het door die afspraak waar ik een beetje tegenop zie?
Komt het door de wat negatieve feedback die ik heb gekregen?
Komt het omdat doordat ik vanochtend per ongeluk dat glas kapot liet vallen?”
etc. etc. Op een gegeven moment komen er ineens nuttige dingen uit waardoor ik een verband kan leggen of kan begrijpen waar dit gevoel vandaan komt.
Zie je wat er gebeurt? Eerst is er geruis in mijn hoofd. De dagelijkse to-do’s. Deze dingen spoken constant door mijn hoofd en vreten energie. En eigenlijk bedekken ze mn ware gevoel. Als ik ze even uit typ, zijn ze uit mijn hoofd en kom ik ineens een “laagje” dieper; bij mijn gevoel. En ik merk dat daar iets een beetje tegen zit. Dan ga ik zoeken. Ik benoem van alles waar het ook maar eventueel door kan komen. En uiteindelijk heb ik veel onbewust even kort ‘verwerkt’. Ik heb even aandacht geschonken aan alle gedachtes, volgend door alle gevoelens. Het knagende gevoel neemt een beetje af en ik bekijk mijn stukje tekst nog eens.. “Hm, valt eigenlijk reuze mee” .. “Worst case scenario? .. I’ll be fine”
Het staat op papier/op een scherm en het hoeft dus niet meer rond te dwalen in je hoofd. Wedden dat het op zn minst een klein beetje last van je schouders af haalt? ..
9 comments
Heel herkenbaar, die ‘ruis’ die je omschrijft. Ik ga soms ook maar door en door zonder bewust stil te staan om even te ‘voelen’. Vorig jaar heb ik daardoor maanden overwerkt thuis gezeten, waardoor ik mijn lesje wel heb geleerd. Maar het blijft een uitdaging om soms bewust even rust te nemen om die ruis wat te laten afnemen. One step at a time 🙂
Wow spot-on! Precies waar ik de afgelopen dagen last van heb! Net een verhuizing achter de rug, kilo’s kwijt willen, sporten, sociaal leven, gezond eten, goed functioneren op je werk, mensen niet spreken, schoonmaken, boodschappen… UGH! en dan op Instagram kijken en dan lijkt het bij een ander zoveel leuker… Maar anyway, stapje bij stapje gaat het beter. THANKS lieve Teni voor dit fijne artikel. Fijn om te weten dat ik niet de enige ben 🙂
Stapje voor stapje inderdaad 🙂 Thanks voor je lieve comment Dorien!
Teni, je post komt op het goede moment! Had ik even nodig. Thanks! You’re awesome!
en you are awesome dat je de tijd neemt om zo’n comment achter te laten Lysette! 🙂
‘Afgestudeerd als diëtist, werkzaam als goeroe’. Wat het onderwerp ook is, je zegt altijd waar het op staat en hoe jij er over denkt en ik vind het geweldig. Het is vaak heel herkenbaar, en het geeft een goed gevoel om steeds weer te ontdekken dat ik niet de enige ben die er zo over denkt of daar ook last van heeft. Ik volg je blog met heel veel plezier en voel me er vaak beter door. Dankjewel Teni! X
Ik kreeg een grote smile op mn gezicht van deze comment!! Super lief Anouk 🙂 Dankjewel!
Heel mooi geschreven… herkenbaar..! thanks, on the right moment! You’re the best!
Lieverd Suuz 🙂