Al je relaties in je huidige leven zijn een reflectie op wie je bent, vandaag, nu. En dan heb ik het niet alleen over de relaties die je hebt met anderen, maar ook met jezelf. En welke relaties er nog vaak vergeten worden: die met de weegschaal, met voedsel, met sport.
Al deze verschillende relaties hebben invloed op hoe je denkt, hoe je je voelt en vervolgens wat je acties gaan zijn. Je acties bepalen je leven, het leven dat je nu hebt zou je dus kunnen ‘terugrekenen’ naar hoe je relaties zijn.
Als je deze relaties niet fixt, blijf je in een negatieve cyclus draaien. Ik zal je uitleggen wat ik bedoel.
Emotioneel onafhankelijk van de weegschaal
Waarom we toch tot een punt zijn gekomen dat we het getal op de weegschaal laten bepalen hoe ons humeur is die dag, is absurd. Het kan in veel gevallen een goed idee zijn om óf de weegschaal de deur uit te doen, óf leren begrijpen wat dat getal betekent. Oftewel, kennis opdoen. Eerder schreef ik een artikel om je uit te leggen hoe het getal op de weegschaal samen komt en met welke factoren dit te maken heeft. Ja, we kennen allemaal wel het verhaal dat spieren meer wegen dan vet, maar er is méér dan dat, en wanneer je dat begrijpt is dat je eerste stap richting het emotioneel onafhankelijk zijn van de weegschaal.
Je keert dan binnen jezelf voor de validatie van je gedrag:
- Heb ik lekker gesport?
- Heb ik een gezonde maaltijd bereid?
- Zorg ik goed voor mezelf?
- Heb ik gekozen voor rust, in plaats van een workout omdat ik echt moe was?
- Heb ik genoten van die taart? Ja? Dan is er niks aan de hand.
Sport ter compensatie van ‘fout’ eten
Natuurlijk is het goed voor je lichaam om te sporten – als het om de juiste redenen is. En de juiste redenen, die ken je heel goed. De vraag is alleen of je sport onder het mom van deze redenen terwijl er iets anders achter schuilt?
Er was een tijd dat ik sport gebruikte als een middel om mezelf te straffen voor wanneer ik ‘teveel’ of ‘ongezond’ had gegeten. Niet dat ik daar heel bewust van was, maar terugkijkend zie ik dat ik koos voor het sporten of extra sporten wanneer mijn eigen opgestelde regels omtrent het eten verbrak. Ik sportte niet (altijd) omdat het me een fijn gevoel gaf, of omdat ik hierdoor minder stress ervoer, of omdat ik er beter door sliep. Nee, ik sportte bijna altijd om te kunnen compenseren met ‘fout’ eetgedrag.
Fast forward naar het heden: er is geen fout eetgedrag. Fout eetgedrag ontstaat wanneer je voor jezelf regels opstelt en die vervolgens verbreekt. Als er geen medische, religieuze of ethische reden is om bepaald eetgedrag te hanteren, dan is alles toegestaan in het eten. Je dient er voor jezelf alleen een balans in te vinden, dat is de sleutel en niet het verbieden van bepaalde voedingsmiddelen of eetgroepen.
Voedsel voor een gevoel, niet voor een uiterlijk
Als er iets is waar mijn blog vol over staat, dan is het wel de relatie met eten. En dan wel die van mij, door de jaren heen tot het vinden van een heerlijke balans die me van niets verbied.
Voor veel mensen blijft het eten overweldigend omdat het er áltijd is en moet zijn. Wanneer mensen willen afvallen, is eten ineens de vijand geworden. Omdat niet eten geen optie is (want dan overleef je het niet) is zo min mogelijk eten ineens de tweede keuze. Hierdoor ga je overal restricties op leggen en zie je niet meer het nut dat eten heeft: het voeden van je lichaam zodat het op zijn best kan presteren: concentratie, energielevel, sporten, slapen, herstellen, etc.
Mijn beste advies? Besluit dat al het eten is toegestaan en wanneer je dit eindelijk hebt omarmt, focus je op het gevoel dat je krijgt bij het eten van bepaalde voedingsmiddelen. Het ultieme ‘doel’ is wat dit betreft om iets niet te eten omdat het je geen goed gevoel geeft, lichamelijk. In plaats van dat je het verbiedt omdat het niet het uiterlijk geeft wat je wilt. Lees hieronder hoe ik dit deed:
De voordelen van het “alles waar je trek in hebt mag” principe
Kritiek van anderen. Het is jouw lichaam, toch?
De mensen in je leven hebben invloed op hoe jouw leven is, hoe je denkt en nog veel meer. Reacties als “Dat kun je wel hebben joh!” of “Geniet een beetje van het leven!” of “Je ziet er al goed uit” zijn misschien vriendelijk bedoeld, maar onbewust kunnen al deze uitspraken je gek maken omdat het de focus ineens legt op wat anderen vinden, in plaats van wat jij voelt van binnen. Een gezonde leefstijl is een persoonlijke reis en jouw lichaam is niemands zaak, behalve dat van jouw.
Het is tijd om te breken met mensen óf om op te spreken en voor jezelf op te komen wanneer mensen in je leven nog steeds niet willen begrijpen hoe jij je leven wilt leiden. Ik heb het over langdurige relaties waarbij je meerdere malen de ander op een rustige wijze uitlegt waarom je doet wat je doet. Hulp nodig? Ik schreef er eerder ook over:
DE RELATIE MET JEZELF
En dan, de belangrijkste relatie van alle relaties: die met jezelf. Alles begint hierbij, alles. Wanneer je jezelf niet leuk vindt en je geluk en zelftevredenheid koppelt aan een extern doel, zoals bijvoorbeeld je uiterlijk of gewicht, dan stel je jezelf op voor een lange, ongelukkige weg richting.. niets.
Niets inderdaad. Er zijn mensen met de strakste lijven, die doodongelukkig zijn. Er zijn mensen met miljoenen euro’s die doodongelukkig zijn. En ga zo maar door.
Het is niet slecht om doelen te hebben, sterker nog, ik ben helemaal VOOR het hebben van doelen, maar koppel je geluk er niet aan. Ken je het ‘Als ik eenmaal slank ben…’ tafereel? Lees hieronder hoe je dit kunt oplossen:
En misschien het belangrijkste besef om mee te beginnen; jezelf accepteren en jezelf gelukkig laten zijn betekent niet dat je je doelen opgeeft.
Als je nu kritisch bent naar jezelf, jezelf straft en jezelf niet ‘leuk genoeg’ vindt, dan vindt je dit ook wanneer je minder zult wegen. Beginnen met de relatie met jezelf is het allerbelangrijkste in het leven, het legt de basis voor alle andere relaties. Tenminste, als je het mij vraagt..
10 comments
Wat een onwijs goed en mooi stuk (weer 🙂 ) Teni, dankjewel voor het delen!
Hoi Teni, ik heb laatst een boek gelezen: ‘Voeding en Welvaartsziekten’. Daarin werd uitvoerig besproken dat koolhydraten boosdoeners zijn. Niet alleen voor je gewicht, maar je zou er ook allerlei ziektes van krijgen. Ik weet dat het niet handig is om twee zakken chips te eten, maar als ik het boek mag geloven zijn drie boterhammen op een dag al te veel als je wilt afvallen. Ik kreeg hierdoor het gevoel dat het allemaal heel precies komt en daardoor verloor ik de motivatie om zelf balans te zoeken in mijn eetpatroon. één voedingsmiddel te veel of te weinig, en zonder dat je het door hebt ga je helemaal niet meer afvallen (en loop je meer kans op allerlei ziektes).
Om eerlijk te zijn vond ik het een naar boek, maar omdat alles wetenschappelijk onderbouwd was, kan ik het nu niet meer loslaten in mijn hoofd… Heb jij dit boek gelezen? En wat vind jij als diëtiste/voedselkenner hiervan?
Weer een super goed artikel.. 🙂
Heel knap stuk dit en vooral als je in gedachte houdt hoe jong je bent en dit dan al weet en kan toepassen.
Petje af!
Mooi geschreven! Thanks
Was weer een fijn stuk om te lezen. Goed dat je anderen aanmoedigt om vooral aan jezelf te denken en de mindset te veranderen. Dat is de eerste stap in de goede richting.
Wat een superartikel!
Teni,
You rock!
Bedankt voor deze wijze woorden.
Keep going!
Alweer een super artikel. Ik voel me altijd weer wat positiever na het lezen van al je blogs.
Het is zo te merken dat je alles met passie en eerlijkheid schrijft! Ik hoop dat je nog vele artikelen blijft schrijven, mij heb je in ieder geval als vaste lezer haha 🙂
Wat herkenbaar schrijf je hierover. Ik probeer te accepteren wie ik ben, mijn lichaam in deze staat, en er zo goed mogelijk voor te zorgen. Het gaat eigenlijk erg goed, sinds ik dat heb besloten. Ik heb een fijne modus gevonden en realiseer me dat ik mijn relatie met eten en voedsel verbetert en dat ik de juiste keuzes maak voor mijn lichaam (keuzes die voeden of keuzes die ik maak omdat ze niet goed zijn voor mijn gezondheid (PBS)). Alleen na/tijdens het avondeten nemen de negatieve gedachten het vaak nog over. Ik neem nog (te) grote avondmaaltijden en heb het gevoel dat ik me in de avond overeet. Doorgaan terwijl ik al vol zit. Ik weet dus wat mijn volgende doel is, namelijk focus op de avondmaaltijd en de avond an sich en ook op deze momenten van de dag de goede keuzes maken (voor mijn gezondheid!).
Dankjewel voor al je artikelen, ik lees ze met heel veel plezier!