Sta je op het punt suikervrije of suikerarme snoep te kopen en vraag je jezelf ineens af; IS DIT WEL ZO GEZOND EIGENLIJK?

Hebben ze er niet allemaal zooi aan toegevoegd om het ‘net zo lekker’ te maken? Of is het gewoon wat minder zoet? Is het dan nog wel lekker? Kan ik niet gewoon voor lekker gaan als ik toch snoep koop?

Vandaag een kritische blik op wat ‘suikervrije’ en ‘suikerarme’ zakken snoep uit de reguliere supermarkt!

Fruit-tella -30% suiker

Er is veel aan de hand met deze verpakking van Fruit-tella -30% suiker. Dit is wat we noemen ‘suikerarm’ snoep en dus niet geheel suikervrij. Wat betekent dat nog steeds de eerste twee ingrediënten kunnen bestaan uit suiker, zoals hier: Glucosestroop en suiker. Ook inuline valt onder de categorie koolhydraten (zoals suikers) alleen is dit er één voor het onderdeel vezels, wat weer gunstig is.

Vervolgens zien we sorbitol wat een zoetstof is maar in dit geval is toegevoegd als bevochtigingsmiddel. Prima om het zo te noemen, maar het blijft een zoetstof die is toegevoegd.

Daarna komen we al gauw maltodextrine tegen, ook weer een vorm van suiker en als laatste dextrine – ook suiker.

Genoeg suiker dus, dat brengt het geheel op 37 gram suiker per 100 gram. Is dit nou veel of weinig? Ter vergelijking kijken we even naar de ‘normale’ verpakking van Fruit-ella:

Fruit-ella

Dit is de dummy variant, maar dat maakt qua ingrediënten en voedingswaarde niets uit. 

Wat zien we? Inderdaad direct al wat suiker: Suiker en glucosestroop. Vervolgens een hoop vergelijkbare ingrediënten, behalve de zoetstoffen. Ook hier zien we iets verderop maltodextrine.

Mocht je denken; “Huh? Wat is een sucrose-ester, is dat ook geen suiker?” dan is het antwoord nee. Een sucrose ester is een stof die chemisch is gemaakt door een reactie van chemische stoffen (carboxylzuur met alcohol vormt een ester en water, mocht je een beetje kennis hebben van scheikunde ;)). Waarom dit handig is vanuit het perspectief van de producent is omdat het de structuur van het product ‘goed’ houdt – in dit geval dient het ook als een emulgator (bindt water en vet gelijkmatig met elkaar, zodat de twee niet gaan scheiden).

Leuk verhaal, maar het is en blijft een toevoeging aan voedsel die niet in de natuur bestaat. Maar waar hebben we het over? Snoep, Fruit-tella, verre van een product uit de natuur.

Het interessante is dat de suikerarme variant nog 1,6 gram eiwit heeft per 100 gram in tegenstelling tot de normale variant met 0 gram eiwit.

HARIBO Fruitilicious 30% minder suiker

Als we nog snel even kijken naar een ander voorbeeld, deze HARIBO snoepjes dan komen we tot dezelfde conclusie. Glucosestroop, suiker, dextrine, sorbitolstroop en invertsuikerstroop zijn alle suikers en zoetstoffen bij elkaar. Dit resulteert in 33 gram suiker en 282 kcal per 100 gram.

Hier zien we best wat eiwit voor een snoepje; 6,4 gram per 100 gram, eens kijken naar de normale variant:

HARIBO Goudberen

De klassiekers. Er was geen soortgelijke ‘fruitilicious’ als normale variant, dus ben ik voor de goudberen gegaan aangezien ik verwacht dat ze dezelfde kleurstoffen en andere ingrediënten bevatten voor eenzelfde soort structuur.

Glucosestroop, suiker en dextrose zijn de suikers die bij elkaar 46 gram suiker per 100 gram leveren. Dat is iets meer dan de suikerarme variant. Interessant dat er een klein beetje spirulina in de goudberen zit (lees hier over hoe fantastisch ik spirulina vind) – maar daarvoor alleen zou je dit natuurlijk niet moeten kopen als je het mij vraagt 😉

Red Band Suikervrij

Nu we iets beter weten wat het verschil is tussen ‘normaal’ snoep en suikerarm snoep kunnen we een blik werken op helemaal suikervrij snoep. Ik heb hiervoor als voorbeeld de winegums van RedBand genomen.

Zoals je ziet is het eerste ingrediënt al duidelijk: Zoetstoffen. Daar waar bij alle bovenstaande producten er suiker of glucosestroop zou staan. Dit zie je heel duidelijk terug in de voedingswaarde: 0,3 gram suiker per 100 gram.

Wel 70 gram polyolen, dit zijn gehydrogeneerde suikers of suikeralcoholen. Deze worden vaak toegevoegd omdat ze minder calorieën bevatten dan gewoon suiker. Ze zijn vaak ook minder zoet en worden om deze reden gecombineerd met zoetstoffen die veel intenser zijn qua zoetheid. Dat zie je hier terugkomen; maltitol is een suikeralcohol, deze is gecombineerd met stevioglycosiden die 300 keer zoeter zijn dan suiker. Je kunt hier een bittere nasmaak bij ervaren.

Enneh, aardig wat eiwitten voor een snoepje 😉 7,7 gram per 100 gram.

Wat moet je nou doen?

Het is in ieder geval duidelijk dat een deel van het suiker uit de suikerarme variant is gehaald en is vervangen door zoetstoffen. Hoewel je misschien minder verschillende soorten suiker in de normale Fruit-tella ziet, betekent dit niet dat er ook minder gram suiker aanwezig is. Per 100 gram krijg je 68 gram suiker binnen, dat is dus bijna 70% suiker in vergelijking met ongeveer 40% suiker in de suikerarme variant.

Zoetstoffen kunnen niet door je lichaam verwerkt of opgenomen worden en om deze reden leveren ze ook nauwelijks tot geen calorieën (afhankelijk van welk soort zoetstof), ook dit is terug te zien in de voedingswaarde. De Fruit-tella -30% heeft 350 kcal per 100 gram en de normale variant 405 kcal per 100 gram.

De discussie

De discussie blijft altijd gaande over waar je calorieën uit bestaan in plaats van enkel te letten op het getal van de calorieën. Voor beide valt wat te zeggen; als je drastisch moet afvallen omdat je gezondheid in gevaar komt dan zou ik adviseren om alles aan te grijpen wat daarbij helpt om je uit de ‘gevarenzone’ te krijgen.

Aan de andere kant, kan het zijn dat zoetstoffen je extra hongerig maken omdat ze de reactie van insuline triggeren aangezien je brein denkt dat er suiker je lichaam in komt. Hierdoor bereid je lichaam zich voor op de suikervertering door het aanmaken van insuline – vervolgens is er geen suiker maar is insuline wel aanwezig – wat misschien resulteert in een extra hongerig gevoel naar suiker. Dit is slechts een theorie, hier dient nog veel onderzoek naar gedaan te worden.

Echter voel ik de theorie wel – als we kijken naar hoe ‘slank’ de wereld is geworden na de komst van light frisdranken bijvoorbeeld – kunnen we wel stellen dat zoetstoffen niet de oplossing geweest lijken te zijn.

Als we het over de gezondheid van de mens hebben is mijn advies om zoveel mogelijk pure voeding binnen te krijgen. Dan liever af en toe wat suiker – wat je lichaam herkent en ook daadwerkelijk kan verteren – in plaats van chemische zoetstoffen die je lichaam niet herkent.

Het is wel.. SNOEP

We hebben hier te maken met snoep – het heeft bijna geen zin om hier een gezonde keuze voor je lichaam te moeten maken wat betreft suiker als de rest van de ingrediënten ook, ja ik ga het zeggen, troep zijn voor je lichaam. Ik zou deze regel eerder toepassen op voeding die je veel vaker binnen krijgt en niet onder de categorie ‘lekkers’ vallen. Denk aan brood, crackers, yoghurtjes, fruit, groente etc.

Let wel, bij mensen die om een medische reden (bijvoorbeeld diabetes) hun suikerspiegel zo stabiel mogelijk dienen te houden kunnen dit soort producten wel een uitkomst zijn in vergelijking met de ‘normale’ variant.

Wat moet je nou doen? Ik snap het, het blijft lastig om constant tussen allerlei argumenten te moeten gaan bij het maken van een keuze in de supermarkt. Mijn advies?

Probeer zoveel mogelijk te genieten van puur voedsel dat ook zoet is: mango’s, aardbeien, perziken, bananen etc. Als je dit voorheen niet deed dan hebben je smaakpapillen wat om aan te wennen – dit zal niet zomaar gebeuren maar geef jezelf minstens twee weken de tijd en geloof me; fruit zal ineens zó zoet smaken.

Als je deze ‘basis’ hebt gelegd is er absoluut ruimte voor wat lekker af en toe – denk aan twee avonden in de week bijvoorbeeld. Het kan zelfs zijn dat wanneer je na enige tijd geen ‘ongezond lekkers’ meer hebt gegeten maar je er wel naar verlangt – je na het eten ervan realiseert dat het of te zoet is, of te chemisch of gewoon niet lekker.

Het zou zomaar kunnen dat je in deze fase de ‘natuurlijke snoepjes’ ontdekt, meestal te vinden in de biologische winkels (EkoPlaza en de Marqt), zoals deze (wel met suiker, maar check even het verschil tussen de overige ingrediënten):

Volgens mij kan je nu heel goed zelf verpakkingen checken 😉 Hoe herkenbaar vind je alle ingrediënten? 😉 Top toch?!

“Gewoon snoep”, mag dat ook nog?

Het is niet erg om ‘gewoon snoep’ wél lekker te blijven vinden. Zolang je de balans voor jezelf weet te bepalen en te behouden. Er is geen reden om je schuldig te voelen, we leiden dit leven niet om alles perfect te doen. Ik zeg dit vaker en ik blijf het herhalen: geef jezelf wat speelse ruimte en je zult merken dat het stressvrije ‘ongezond lekker’ eten veel beter is voor je dan het eventueel stressvolle ‘altijd maar gezond lekkere’ eten.

Ik hoop dat ik je wat stress, zorgen en verspilde energie kan besparen bij het maken van voedselkeuzes – we moeten er al zoveel maken per dag, laten we er niet ook nog eens schuldig over voelen! Er is genoeg anders gaande waar onze waardevolle energie naar kan gaan, toch?