Krimpende Vrouwen – Krachtig Gedicht van Lily Myers

[embedplusvideo height=”467″ width=”700″ editlink=”http://bit.ly/1PNWsx2″ standard=”http://www.youtube.com/v/zQucWXWXp3k?fs=1″ vars=”ytid=zQucWXWXp3k&width=700&height=467&start=&stop=&rs=w&hd=0&autoplay=0&react=1&chapters=&notes=” id=”ep8537″ /]

Ik kwam een filmpje tegen op YouTube met een ontzettend krachtig gedicht van een meisje. Het raakte me zó dat ik het graag wil delen! Ik heb de tekst ook in het Nederlands vertaalt (niet héél nauwkeurig), maar natuurlijk blijven de woorden die ze in het Engels in elkaar heeft laten vloeien natuurlijk het gedicht perfect maken.

Ze benoemt het gedrag van veel vrouwen zó prachtig en glashelder. En ze laat ook wat stukjes zien van hoe de maatschappij vrouwen anders “opvoed” dan mannen. Allemaal in 3,5 minuut. Prachtig! Hieronder de tekst in het Nederlands (de dikgedrukte stukken vond ik prachtig). 

Mijn moeder glimlacht vanaf de overkant van de keukentafel met een glas wijn waar ze uit drinkt

Ze drinkt uit een maatbeker en zegt dat ze zichzelf niet belemmerd van lekkers
Maar ik zie nuance in elke beweging van haar vork
Elke kreuk in haar voorhoofd als ze me haar onopgegeten resten van haar bord aanbiedt.
Ik besef dat ze alleen avondeten eet wanneer ik het voorstel
Ik vraag me af wat ze doet als ik er niet ben om het voor te stellen
Misschien is dit de reden dat mijn huis groter voelt keer op keer als ik terugkom; het is proportioneel.
Terwijl ze krimpt lijkt de ruimte om haar heen enorm groot.

Ze krimpt terwijl mijn vader zichzelf aan het wassen is. Zijn buik is rond door de wijn, lange nachten, oesters
Poëzie, een nieuwe vriendin die te zwaar was als tiener,
Maar mijn vader meldt dat ze nu “gek is op fruit”

Het ging precies zo met zijn ouders; zoals mijn grootmoeder kromp en hoekig werd
Werd haar man groter en ronder met een volle maag.
En ik vraag me af of ik afkomstig ben van vrouwen die krimpen,
Vrouwen die ruimte maken voor een ingang voor mannen in hun leven,
Niet wetende hoe ze deze ruimte moeten vullen zodra de mannen vertrekken.

Mijn broer denkt nooit voordat hij spreekt.
Ik heb geleerd te filteren. “Hoe kan iemand een relatie met eten hebben?”
Vraagt hij lachend, terwijl ik zwarte bonen soep eet omdat het weinig koolhydraten bevat.
Ik wil hem zeggen: we komen uit verschil, Jonas;
Jij hebt geleerd naar buiten te groeien, ik heb geleerd naar binnen te groeien,
Jij hebt van onze vader geleerd hoe je te verzetten, te produceren, om elke gedachte gemakkelijk van je tong te laten glijden met zelfvertrouwen.
Jij verliest om de week je stem doordat je zoveel schreeuwt.
Ik heb geleerd om te absorberen, ik kreeg lessen van mijn moeder in het creëren
van ruimte om me heen. Ik heb geleerd de knopen in haar voorhoofd te lezen
Terwijl de jongens oesters gingen eten. Het was niet mijn bedoeling om haar te repliceren,
Maar besteed maar eens genoeg tijd zittend tegeonver iemand en voor je het weet pak je hun gewoontes op.

Dat is waarom vrouwen in mijn familie voor decennia aan het krimpen zijn
We hebben het allemaal van elkaar geleerd, de manier waarop elke generatie aan de volgende leerde hoe te breien
In stilte, tussen de draden, de stilte die ik nog steeds voel wanneer ik door dit huis wandel.
Haar gewoontes oppakkend alsof het stukjes verfrommeld papier zijn die uit haar zak vielen
Terwijl ze talloze reizen maakte van haar slaapkamer tot keuken tot weer haar slaapkamer.
Nachten lang hoor ik haar gekruip naar beneden om yoghurt te eten in het donker.
Alsof ze een voortvluchtige is die calorieën aan het stelen is. Calorieën waar ze volgens haar geen recht op heeft,
Met elke hap beslissend of het niet een hap teveel is.
Hoeveel ruimte ze verdient om in te nemen.

De strijd in me om te beslissen of ik haar wil na bootsen of haar wil haten,
Ik wil geen van beide, maar de last van dit huis heeft me gevolgd
Door het hele land. Tijdens de scheikunde les heb ik wel 5 vragen gesteld vandaag
En alle 5 begonnen met het woord “sorry”
En ik weet de eisen niet van de sociologie toets want ik heb tijdens de hele vergadering
zitten beslissen of ik nog een stuk pizza zou eten.
Een cirkelvormige obsessie die ik nooit wilde
Maar erfenis is toevallig. Nog steeds staart ze naar me met haar wijn-gekleurde lippen
Vanaf de overkant van de keukentafel.

Misschien vind je dit ook interessant!

De beste mensen op Instagram voor motivatie! Deel 2 Ik dacht dingen te weten over het leven, ik had het mis. De nuance van een eetstoornis Je partner gaat je niet redden: JIJ moet jezelf kunnen redden Ben ik geobsedeerd met eten?