Als ik terugdenk aan de dag dat ik de diagnose “Colitis Ulcerosa” kreeg, herinner ik me dat net wakker werd van mn roesje na de colonscopie en de internist me dit ‘even’ vertelde.
“We weten niet waar het vandaan komt en het is niet te genezen”
Ik kreeg een recept mee voor medicijnen en dat was het. Thuis was ik aan mijn lot overgelaten, dus ging ik maar Googlen.
Ik kan me zo voorstellen dat het voor heel veel mensen zo moet voelen, na het krijgen van een diagnose. Vooral het gedeelte waar niet wordt gesproken over het leven mét zo’n diagnose. Wat houdt het allemaal in, hoe gaat het eruit zien, wat gaat er veranderen?
Dit artikel is specifiek voor mensen met darmklachten die daar een diagnose voor hebben gekregen. Van PDS (prikkelbare darm syndroom) tot Colitis en Crohn. Met daarbij mijn mening waarom ik het belangrijk vind dat deze mensen ook mentale hulp krijgen, naast medische hulp.
Boosheid en rouw
Nadat je een diagnose hebt gekregen kun je het gevoel hebben dat als je maar genoeg research doet, je het allemaal kan fixen. Nadat het gefixt is, kan je leven weer terug naar normaal.
Maar vaak is er een stukje acceptatie nodig om rust te vinden. Die rust is in het begin misschien ver te zoeken, omdat je niet wilt leven met die diagnose – het leven wat daarbij gepaard gaat wil je niet, je wilt je oude leven terug.
Boosheid, verdriet en zelfs rouwgevoelens kunnen daar gepaard bij gaan, omdat je je oude leven terug wilt.
De mensen om je heen
Een darmziekte is niet niks, het beïnvloedt ontzettend veel aspecten van je leven. Niet iedereen om je heen zal dat altijd begrijpen en daarnaast kun je zelf ook met jaloerse gevoelens naar de mensen om je heen kijken. Wanneer er wordt geklaagd over buikpijn na teveel eten of kunnen eten wat ze willen zonder daarvoor in ruil buikpijn te krijgen. Daarom is het belangrijk om je gevoelens en de diagnose serieus te nemen en hulp te zoeken. Dit is waarom:
Je leven verandert
Wanneer je leven verandert zonder dat je daar zelf voor hebt gekozen, kan dat met een hoop strijd gepaard gaan zoals ik zojuist beschreef. Een professional die er neutraal in staat kan je helpen begeleiden om de transitie naar je nieuwe leven te maken. Van mentale support tot het uitzoeken wat dit betekent voor je werk, met wie je op werk moet praten hierover zodat mensen op de hoogte zijn, etc.
Je risico op mentale problemen is hoger
Uit een onderzoek met jonge mensen met PDS bleek dat 55% ervan verhoogde symptomen had van angst en depressie (1). Er bleek ook een link te zijn tussen PDS en PTS (post traumatic stress).
Een arts kan je meestal doorverwijzen naar een diëtist om er zeker van te zijn dat je geen voedingsstoffen te kort komt door je darmziekte, dus waarom ook niet naar een psycholoog of coach voor je mentale gezondheid omtrent dit alles? Mentale gezondheid zou een onderdeel moeten zijn van het gesprek over de diagnose en de behandeling ervan.
Stress verminderende strategieën
Ja, iedereen heeft teveel stress en iedereen zou baat hebben bij extra hulp om stress de baas te blijven. Maar wat vaak vergeten wordt is dat stress op de darmen slaat. Wanneer je zenuwachtig bent, voel je dat in je buik. Dat is slechts een voorbeeld van hoe stress je darmen beïnvloedt.
Uit onderzoek (2) blijkt dat stress opvlammingen (PDS, Colitis Ulcerosa, Crohn) kan opwekken, dus dit lijkt me een ontzettend belangrijk punt om mee te nemen in een eventueel behandelplan!
Mocht je hier meer over willen weten, ik heb een darmprogramma gecreëerd waarin ik je alle tools geef om je darmen te kalmeren, wetenschappelijk onderbouwd: “Kalmeer Je Darmen”
Niet iedereen heeft genoeg support om zich heen
Misschien nemen mensen aan dat je wel praat over je diagnose met vrienden en familie die dichtbij je staan – en misschien doe je dat ook. In het begin.
Maar het is een blijvend ding in je leven en er blijvend over praten met de mensen om je heen kan je een bezwaard gevoel geven. Daarnaast is niet iedereen altijd empathisch (genoeg) en dat is begrijpelijk tot zekere hoogte, iedereen dealt weer met eigen problemen. Ook hier weer een extra reden om professionele hulp te zoeken.
Een darmziekte kan constant veranderen
Je kunt nieuwe symptomen ontwikkelen, andere medicijnen voorgeschreven krijgen of zelfs een operatie ondergaan. Al deze dingen maken een darmziekte (en natuurlijk alle andere ziektes) een rollercoaster van tijd tot tijd. Onderschat niet welke invloed dit heeft op je mentale gezondheid.
Zonder geld uit te geven:
Ik weet dat professionele hulp enorm veel geld kan kosten, wat ook weer een extra stressfactor kan zijn in het geheel. Daarom wil ik je ook verwijzen naar twee websites (voor nu) waar je hopelijk wat meer informatie en support kunt vinden die je op dit moment misschien nodig hebt:
Je kunt ook altijd even via je zorgverzekering, huisarts of je MDL arts vragen hoe het zit met eventuele vergoedingen voor mentale hulp bij het leven met deze diagnose. Nee heb je, ja kun je krijgen.
2 comments
Zeer mooi artikel! Inderdaad professionele hulp kost enorm veel geld. Noem het op en ik ben ertegen verzekerd maar om een of andere reden kan je je hiervoor niet verzekeren. De maatschappij/mensen zou er nochtans bij gebaat zijn als iedereen toegang had tot hulp. Lichaam en psyche staan niet los van elkaar. Voor een gebroken been staan ze klaar, voor een gebroken mind sta je binnen de korste keren met enkele foldertjes op de stoep van de dokterspraktijk
Mooi gezegd Ina.. helaas dat het vaak zo gaat! Harde realiteit!