Weet je waar ik achter ben gekomen enkele jaren geleden? en misschien ben jij je hier allang van bewust. Maar; dat wij mensen, niet staan te popelen bij veranderingen. Hoe bewust en realistisch we ook kunnen kijken naar de verandering, hoe overtuigd we ook zijn dat het een goede verandering is, iets in ons verzet zich toch een beetje. We willen toch heel graag dat alles wat we kennen, binnen onze comfort zone, zo blijft. Vandaar dat het ook je comfort zone heet, waarom zou je buiten je eigen comfort iets doen, toch? Maar dan nog iets gekkers..

Anderen worden angstig van jóúw veranderingen

Maar dan nog iets gekkers; het feit dat verandering juist angst creëert bij anderen. Juist ja. Iemand anders, die in principe niets met de verandering te maken heeft, ja alleen bij jou. Een perfect aansluitend voorbeeld waar ik vaker over spreek is over de veranderingen die mensen aanbrengen in hun leefstijl. Gezonder eten, sporten, actiever zijn etc. Zelfs met dit soort veranderingen, gaan mensen om ons heen zich een beetje verzetten. Vooral de mensen die dichtbij je staan; vrienden en familie.

Ik merk dat het vaak in het begin wel goed gaat. Alsof er niet echt wordt verwacht dat je zoiets volhoudt of dat het ook daadwerkelijk veranderingen gaat brengen in je leven. Dat er eerst wat complimenten worden gegeven; “Je ziet er goed uit zeg” of “wat een gezond blosje heb je op je wangen” 
En op een gegeven moment word dit “Je ziet er wel wat dunnetjes uit” of “Ach, je kunt het prima hebben, eet toch een stukje taart mee”.

Daar waar ik eerst verontwaardig reageerde en na enige tijd over ging tot geduldig uitleggen over waarom ik deed wat ik deed en at wat ik at, ben ik sinds kort tot de conclusie gekomen dat het niet zo zeer aan mij is om te verantwoorden waarom ik doe wat ik doe, maar dat er iets bij de ander speelt dat ik niet kan verhelpen. Er wordt iets bij de ander getriggerd, een soort confrontatie.

Dingen moeten vooral blijven zoals ze zijn. Punt.

Zoals ik al zei willen mensen graag dat dingen blijven zoals ze zijn, dat betekent ook de mensen om hen heen. Als anderen ineens bepaalde gewoontes veranderen, is dat eng. Wat als de ander ineens niet meer goed genoeg is voor jou omdat jij groeit? Wat als je andere vrienden gaat zoeken? Anderen zijn vaak bang om je kwijt te raken, dat ze je niet zullen bijhouden of het niet in zich hebben om met dezelfde discipline of doorzettingsvermogen ook bepaalde, gewenste gewoontes aan te leren.

Hoe moeilijk verandering voor jou, als individu kan zijn, hoe moeilijk het ook voor de ander in jouw omgeving kan zijn. Het hoeft niet eens te gaan om een gezonde leefstijl qua eten en sporten, het kan zijn dat je begint met een nieuwe baan, dat je een relatie beëindigd, dat je een taal wilt gaan leren, dat je enkele maanden alleen op reis wilt, dat je ineens gaat daten; het kan van alles zijn. Als jij overtuigd bent dat het goed voor jou is, dat jij ervan wilt leren, dat jij wilt groeien; onthoud dan dat de mensen om je heen vaak reageren uit angst en misschien net wat later kunnen inzien hoe goed iets voor jou is (geweest).

Zij reageren vanuit hun perspectief, en dat is meestal geen perspectief dat bereid is om actief verandering aan te brengen in hun eigen leven. Laat staan veranderingen mee te zien maken in het leven van de mensen om hen heen. Er zijn maar een klein groepje mensen (naar mijn ervaring!) die heel goed bereid zijn in te zien dat bepaalde veranderingen, hoe eng ook, GOED kunnen zijn en dit ook direct kunnen uiten. De meeste mensen hebben toch wat meer tijd nodig.

Je hebt maar één leven, volgens mij.

Jij bent niet verantwoordelijk voor hoe een ander zich voelt wanneer je veranderingen in je EIGEN leven aanbrengt. Je bent alleen verantwoordelijk voor je eigen keuzes. Je hoeft anderen niet te pleasen en laat anderen jou vooral niet tegenhouden. Zelfs als je jaren lang de “mollige vriendin” bent geweest, of “de harde werker” of “de persoon die altijd bereid is geld uit te lenen”. Dit is hun comfortabele visie van jou, owee als dit ineens begint te veranderen!

Natuurlijk zal niet iedereen negatief reageren en misschien draaien mensen ook wel weer bij. Maar wat ik vooral belangrijk vind is dat je onthoudt dat je dit voor jezelf doet en voor niemand anders. Dat het ‘advies’  van anderen niet per se te maken heeft met jou, maar eerder met hun eigen angst. Je krijgt maar één leven (voor zover ik weet), dus maak er een leven van die voor jou goed voelt. Jouw keuzes. Jouw leven.

Misschien vind je dit ook interessant!

Twee tips om je te helpen met doorzetten! (fit worden) Mijn angsten: Liefde? Geen plezier maken? Ben je ongelukkig? BEWEEG! Je bent niet de enige die zich zo voelt 3 Manieren om je motivatie levende te houden