Hoevaak hebben we dit advies wel niet gehoord de afgelopen jaren. Vanuit talentenjachten tot succesvolle artiesten tot leraren tot.. iedereen lijkt het maar te hebben over het ‘jezelf zijn-advies’. Maar heeft ooit iemand hier echt stil bij gestaan? Wat betekent het om jezelf te zijn en waarom adviseren mensen het?
Hoeveel mensen weet eigenlijk 100% wie ze zijn? Waar ze voor staan? Zijn we niet constant op zoek naar onszelf? Lezen we daar niet allerlei boeken voor? Gaan we niet naar allemaal seminars om deze reden? Om meer te weten te komen over wie we zijn en waar we gelukkig van worden.
Toch? Dus iemand die zegt “wees jezelf” moet wel héél goed weten wat dat betekent voordat hij/zij dit advies richting een ander gooit. En ik geloof 90% van de mensen die dit zegt niet. Echt niet.
De tijd waarin we leven vraagt om meer authentieke mensen
Authenticiteit is helemaal in tegenwoordig. Daar waar er vroeger popgroepen en artiesten werden ‘gevormd’ op basis van een stereotype zijn we nu op zoek naar échte mensen. Een Adele een Sia en ga zo maar door (dit is nog maar het topje van de ijsberg natuurlijk). We leven in een tijd waarin er meer vraag is naar authentieke mensen; het enige wat je dient te doen is erachter te komen wie je bent en dit vervolgens te zijn.
Tijdens een sollicitatiegesprek, op een eerste date, bij een korte ontmoeting met iemand en ga zo maar door. We willen een authentieke partner, een authentieke baas om voor te werken en stemmen op een authentieke politieke partij.
Zelfs mijn grote heldin Oprah Winfrey zegt dat het ons doel is in het leven om op zoek te gaan naar de écht authentieke versie van onszelf en dit vervolgens te zijn.
Hemeltjelief, hoe doe ik dat.
- Hoe doe ik dat als ik mijn hele leven allemaal beleefdheidsvormen heb geleerd niet wetende of ik me er wel goed bij voel?
- Hoe doe ik dat als ik op school heb geleerd om hoge cijfers te halen omdat ik hierdoor geen extra huiswerk kreeg?
- Of dat ik mijn mond 80% van de tijd moest houden en ik anders straf zou krijgen.
- Hoe doe ik dat als ik door Instagram scroll en allemaal levens zie waar ik misschien wel mee zou willen ruilen van tijd tot tijd?
Hoe doe ik dat als ik omringd ben door verschillende culturele normen en waarden?
Ik snap het oppervlak, heus.
Ik begrijp aan het oppervlak absoluut waar dit advies vandaan komt. Dat snappen we allemaal: doe je maar niet voor als iemand die het allemaal weet, doe maar niet arrogant, doe maar niet op een bepaalde manier zodat anderen je aardig vinden.
Doe niet de dingen waar je je eigenlijk niet goed bij voelt om er ‘beter’ uit te komen voor de ander.
Dat is waar het op neer komt. Heb meer lak aan of de ander je wel of niet aardig vindt; blijf beleefd en respectvol, maar ga niet voorbij je eigen geluk. Maar op een dieper level, blijft het een gek advies
Wees jezelf.. Groei maar niet?
Sta er eens bij stil; om dingen te leren en jezelf verder te ontwikkelen moet je uit je comfortzone gaan. Uit je comfortzone gaan betekent dat je dingen gaat doen die je niet eerder hebt gedaan. Dit valt toch echt allemaal buiten de categorie ‘wees jezelf’.
Ik denk dat het verschil hem in de volgende vraag zit: Waar komt de motivatie vandaan? Komt deze voort uit jezelf? Of komt deze voort uit wat de wereld van buitenaf van je wilt, van je verwacht of van je verlangt?
Conclusie: Waar komt de motivatie vandaan?
Als de motivatie vanuit intern komt, dan zul je groeien en ontwikkelen.
Als de motivatie vanuit extern komt, dan ben je niet jezelf aan het zijn zoals velen het tegenadvies van geven.
Om het persoonlijk te maken en je een voorbeeld te geven kan ik dit weerspiegelen naar mezelf. Ik ben jarenlang bezig geweest met mezelf zo voordoen waardoor anderen me aardig zouden vinden. Diep van binnen had dit te maken met het feit dat ik dacht een streepje minder te hebben doordat ik ‘zwaarder’ was. Hierdoor voelde ik dat ik extra aardig, lief, grappig en meelevend moest zijn om het goed te maken voor mijn gewicht. Absurd, ik weet het, maar er zijn talloze mensen die deze overtuiging nog steeds hebben. Dit komt voort uit verschillende maatschappelijke normen en gewoontes waar dit artikel verder niet voor dient. Maar volgens mij snap je mijn punt.
Ik deed mezelf anders voor dan ik daadwerkelijk was om aardig gevonden te worden. En dit deed ik zo goed als overal, behalve thuis bij mijn moeder en broer. Het putte me uit. En ik kan je vertellen dat dit nog steeds niet helemaal uit mijn systeem is. Vorig jaar zomer raakte ik bijna overspannen door onder andere deze eigenschap en moest ik leren meer lak te hebben aan wat anderen eventueel van me zouden vinden. In lijn hiermee ligt dat ik mezelf constant aan het verantwoorden was; mijn leven, mijn eten, mijn sport, mijn werk. Alles.
Het putte me letterlijk en figuurlijk uit. Hoewel ik wel ‘genezen’ ben van de ergste ‘aardig-gevonden-worden-kwalen’ vanuit mijn puberteit tot aan begin mijn twintiger-jaren zijn er wat overblijfselen waar ik hard aan wil werken. Ik ben er nog niet, maar ik kan je vertellen dat ik al veel meer ‘mezelf ben’ dan een half jaar geleden, dan een jaar geleden en al helemaal meer dan 5 jaar geleden.
Daarom is het advies “wees jezelf” heel gek en buiten proportie als iemand dit naar je hoofd gooit.
Het is makkelijk gezegd, maar erg lui advies.
Foto’s: Caleb Frith,
Misschien vind je dit ook interessant!
5 Oncomfortabele gedachtes die gepaard gaan met zelfontwikkeling
De kunst van jezelf zijn | Hoe je authentiek kunt leven
Had ik niet meer kunnen doen? Had ik niet meer succes kunnen hebben?
Zelfliefde: Een lijstje met dingen die het wél waard zijn
Waarom ik RTL Afwees & 5 Dingen om te Schrappen voor meer Succes!
8 comments
Ik denk dat de maatschappij er ook voor zorgt dat je steeds verder afdrijft van je ware zelf zijn. Er zijn zoveel “idealen” waar we aan moeten voldoen dat je al heel snel je authentieke ik verliest. En dan is het makkelijk om voor anderen te zeggen dat je “jezelf” moet blijven.
Helemaal met je eens Marije!
Jezelf zijn is niet moeilijk, het accepteren dat anderen, jou niet accepteren, omdat je jezelf bent is dan wel weer moeilijker..
Heeeeel goed gezegd!
Mooi stuk Teni. Ik denk dat veel ook te maken heeft met dat we alleen maar naar ons hoofd luisteren, waarin we geconditioneerd zijn door alle ervaringen die je tot nu toe hebt gehad. Als we meer naar ons lichaam en ons hart gaan luisteren, echt voelen in plaats van denken, kun je pas ontdekken wie je echt bent. Ik ben hier zelf heel erg mee bezig en zoekende naar ‘mezelf’. Heel lastig, maar wel een onwijs mooi proces. Door je bewust te worden dat jouw beeld van jezelf ook is ontstaan door je conditionering, door de dingen die je hebt meegemaakt en de mening van de mensen om je heen en al die andere dingen, wordt het ook makkelijker om dit van bovenaf te bekijken en te zien dat je niet die gedachten bent. Toen je een klein baby’tje was, had je deze gedachten ook niet en was je al jezelf.
Wilde mijn kijk hierop even met je delen, wie weet heb je er wat aan. Keep going Teni, ik ben fan van dit soort artikels!
Wauw jaaa Kelly! Je verwoordt het prachtig, heel fijn zo’n toevoeging! Dankjewel 🙂
Hi, een leraar hier die ook wel eens met de term ‘wees jezelf’ strooit, maar dan met uitleg. Ik werk met leerlingen in de moeilijkste periode wat betreft sociaal emotionele ontwikkeling. Naar mijn idee heeft ‘wees jezelf’ relatie tot: het is oké hoe en wie je bent en het is niet erg of raar om niet dezelfde of andere dingen/meningen leuk(er) te vinden of te hebben dan de massa. Ook wel: ieder mens is uniek en mooi. Zeker in de adolescentie is afwijken van de status quo een gevreesd iets en ik vind het dan ook mijn taak als leraar om mijn leerlingen er af en toe aan te helpen herinneren om gewoon wat meer zichzelf te zijn. Gewoon, prachtig jij. Groeien? Juist! Maar dan in sociaal emotioneel opzicht. Wellicht dat ik door dit artikel dan toch mijn woordkeuze tegenover leerlingen anders moet kiezen.