Als je me al enige tijd volgt, dan weet je hoogstwaarschijnlijk dat ik heb geschreven over eetbuien, hoe ik er vanaf kwam en mijn YouTube video erover. Inmiddels heb ik honderden (ik had gewild dat ik overdreef) berichten gehad van jullie over het toepassen van deze theorie; “Waar heb je trek in? Alles mag!”. De eerste gedachtes en gevoelens zijn enorm bevrijdend en opluchtend; geen strenge stem meer in je hoofd die je vertelt wat je allemaal niet mag eten. Dit geeft je een INSTANT boost waardoor je het gevoel hebt een nieuw leven te hebben gekregen, wat een opluchting!
En door dit gevoel weet je ook direct dat het een goede keuze was. Maar dan.. Enkele weken later, wat gebeurt er dan?
Er zijn geen vaste fase’s waar iedereen doorheen gaat, maar er zijn wel fase’s die heel normaal zijn en vaak voorkomen. Logisch ook, je hebt jezelf zolang van alles verboden, het gaat ook tijd kosten om dat weer recht te trekken. Wat zou er kunnen gebeuren?
Gedachtes over verboden voedsel sluipen terug
Aangezien deze gedachtes voorheen zo normaal waren voor je, kan het heel goed zijn dat dit soort gedachtes weer terug sluipen in je hoofd. Alsof je even op ‘vakantie’ bent geweest met het eten en nu toch echt weer “normaal” moet gaan doen. En dat normale, is wat jij gewend bent. Dat wat binnen je comfort zone ligt. Het lijkt soms gek dat destructieve gedachtes behoren tot onze comfort zone, maar dit is heel vaak zo.
Deze gedachtes zijn vaak gebaseerd op controle en niet op jouw gevoel van geluk.
En daarom voelen ze veilig en vertrouwd. Wees je hier heel goed bewust van, omdat het verwarrend kan zijn als je graag gelukkig wilt zijn maar op de een of andere manier steeds weer terugvalt in de destructieve gedachtes; “ik mag dit niet eten”, “ik moet nu keihard sporten om dit goed te maken”, “ik heb teveel gegeten en dat is slecht van me” etc.
Je ziet geen vooruitgang aan je lichaam
Lieve lieve jij, ik hoop dat je nu heel voorzichtig en aandachtig de volgende zinnen gaat lezen. De reden dat je deze theorie aan het toepassen bent, is omdat je van eetbuien af wilt komen. Waarom wil je van eetbuien afkomen? Omdat ze je hele leven beheersen en je ongelukkig maken. Je hebt alleen dit leven, je zult nooit zo jong zijn als dat je nu bent en je zult nooit deze dag opnieuw kunnen meemaken. Je wilt gelukkig zijn. Je wilt natuurlijk vooruitgang zien in je lichaam maar omdat je relatie met eten ZO ERG IS VERSTOORD, ga je alleen maar bergafwaarts door de cyclus van negatieve gedachtes > eetbuien > negatieve gedachtes > eetbuien.
Deze theorie is bedoelt om je hoofd tot rust te laten komen. Deze theorie gaat in het begin niet hand in hand met vooruitgang boeken met je lichaam. Ik ga je geen onzin verkopen en ik ga niet tegen je liegen. Ik ga je vertellen dat deze theorie op lang termijn jou gaat helpen om je droomlichaam te krijgen, te behouden en gelukkig mee te zijn. Op kort termijn is het niet bedoelt om vooruitgang te boeken, het kan wel, maar het is niet waar het zich op focust.
En ik weet als geen ander hoe frustrerend het kan voelen dat alles wat je voorheen deed en misschien nog steeds doet, is bedoeld om vooruitgang te boeken met je lijf. Waarom zou je dit in vredesnaam ineens loslaten? Waarom zou je tijd verspillen om zogenaamd tot rust te komen terwijl elke dag telt als het aankomt op het veranderen/fitter maken van je lijf?
Ik ken al deze gedachtes. En ik heb me er ook keihard aan vastgehouden. Eigenlijk is er helemaal niets mis mee tenzij je last hebt van eetbuien of oncontroleerbare eetmomenten. Ik hoop dat je een klein beetje vertrouwen of hoop in jezelf kunt vinden om de tijd te nemen om deze gedachtes te elimineren en daarna weer aan de slag te gaan met balans in je leven. Ik weet hoe eng het kan voelen, of ja, eng.. Angstaanjagend. Elke dag niet besteed aan afvallen was voor mij een mislukte dag in mijn leven. Geloof me, ik begrijp de angst als geen ander.
Je merkt dat je vol zit
En dan komt er die dag, dat je je eigenlijk amper hebt bezig gehouden met eten. Dat je weer voelt dat je verzadigd bent en vol zit. Dat je na je avondmaaltijd het eigenlijk wel prima vindt allemaal. Huh? Hoe kan dat nou? Je durft bijna niet na te denken over de koekjes in de kast voor het geval dat ze ineens weer de controle overnemen in je hoofd. Maar je denkt wel na over de koekjes in de kast en denkt;
‘Meh, ik zit gewoon vol, die koekjes zijn veel lekkerder als ik trek heb.. Morgen weer een dag’
TADADADAAAMMMMM, en dit is exact de mindset die je rust geeft. Beetje nonchalant, beetje realistisch, beetje onverschillig maar vooral kalm en lief voor jezelf. En deze mindset gaat jou je droomlichaam bezorgen. Ofja, bezorgen, je dient er natuurlijk wel voor te trainen en voor te eten. Maar je bent niet meer bezig met constant compenseren en afwegen en nadenken en boos zijn op jezelf.
Er is nog geen jaar voorbij dat ik dit heb toegepast, ondertussen ben ik op vakantie geweest, heb ik feestjes gehad, ben ik dronken geweest (oeps) en heb ik gegeten en gedronken wat ik wilde, met mate, zonder boos of gefrustreerd te zijn geweest. Het resultaat is er. Ik pas oude broeken. De nieuwe lievelingsbroeken zijn te groot. Mn BH gaat een gaatje strakker. Mijn gezicht is smaller. Ik voel me gelukkiger. Rustiger. En vooral gefocust op het krijgen van mijn droomlichaam (of hoe je het ook wilt noemen) zonder dat het ten koste gaat van mijn geluk.
Heel cheezy en knullig allemaal, maar ik zou het jullie niet vertellen als het niet zo was. Ik ben overtuigd dat deze denkwijze voor heel veel mensen werkt. Vooral als meisje die haar hele leven alleen maar wilde afvallen. Ik ben geen nieuweling of groentje in deze wereld, ik denk dat ik enigszins weet waar ik het over heb haha.
WAT IS JOUW ERVARING? HEB JE DIT GEPROBEERD? WAAROM WEL EN WAAROM NIET? DEEL HET! JE WILT NIET WETEN HOEVEEL ANDEREN JE HIERMEE HELPT.
20 comments
Wat fijn dat je hier over schrijft! Ik loop zelf op het moment er namelijk enorm tegenaan dat de gedachtes weer terug komen, en de eerste eetbuien heb ik ook weer gehad. Desondanks had ik dat helemaal niet zo in de gaten, ik was vooral weer boos op mezelf aan het zijn. Thanks voor de eye-opener!
Aahh 🙂 Herkenbaar!
Ugh, het probleem is. Ik krijg geen schuld gevoel na ht weer binnen hebben gewerkt van verboden voedsel, maar uiteindelijk zorgt mijn geweldige moeder daar wel voor. Het is zeer irritant, ik wil iets nieuws proberen maar zij laat het gewoon niet toe ze komt weer met die lange preken en lessen over hoe slecht het wel niet van me is. Ik wordt er krankzinnig van.
Zo zit volgens mij het programma van “het geheim van slanke mensen” ook in elkaar. Je moet jezelf niets ontzeggen, maar waarom 10 bitterballen nemen als je gewoon de smaak nog eens wil ervaren, dan is 1 ook genoeg. Gewoon genieten van het leven.
Ik kan alleen maar blijven herhalen hoe motiverend en inspirerend jij wel niet bent! Je doet ons echt stilstaan bij de kern van het leven en waar het eigenlijk écht om draait. Gelukkig zijn en naar je doel werken gaan hand in hand, dat maak je ons nog maar eens duidelijk. Ik kan je alleen maar blijven bedanken haha.
Lieve Leontien, ik wil jou hiervoor bedanken 🙂 Ik kreeg gewoon kippenvel toen ik je comment las.
Hallo Teni.
Na het lezen van die blog ben ik het ook daadwerkelijk gaan toepassen. Ik had altijd een cheat day die heb ik afgeschaft. Ik mag immers alles eten wat ik wil wanneer ik wil. Als voorheen at zorgde ik dat ik alles opat want ik was bang dat ik tussen mijn eetmomenten door weer trek kreeg dus wilde ik wel opeten wat ik op dat moment mocht opeten. Dat doe ik nu niet meer. Het valt me op dat steeds vaker wat overhoud van mijn maaltijden en ook steeds meer. At ik eerst een hele groentewrap nu krijg ik nog maar de helft op. Dit is echt niet overdreven. Na het avondeten eet ik niet meer. Ik vergeet het gewoon. eerst at ik na de avondmaaltijd meestal een handjevol noten of iets dergelijks. Want dat mocht en was gezond. En ik had drie snackmomenten en die gebruikte ik ook. IK zit veel beter in mijn vel. En ik ben daadwerkelijk wel afgevallen. Niet heel erg veel, misschien anderhalf kilo. En dat vind ik niet eens het belangrijkste.
Ik voel me gewoon zoveel lekkerder. Ik heb die blog wel 5 keer gelezen en goed tot me door laten dringen. Ik kon me heel schuldig voelen als ik bv een kitkat at, nu helemaal niet meer.
Ik weet dat mijn verhaal misschien een beetje warrig overkomt ik ben immers geen schrijver maar jij hebt geen idee wat die blog voor mijn heeft gedaan. Ik denk inderdaad heel anders over eten, ik denk eigenlijk nauwelijks nog aan eten. Terwijl voorheen ik tijdens het eten al dacht welk tussendoortje mag ik straks. En het is niet dat ik nu dagelijks aan de chips en chocolade zit of zo. Maar als ik dat wil dan moet ik dat zelf weten en dat is zo anders.
Bedankt Teni is eigenlijk wat ik bedoel te zeggen. Ik weet niet wat het voor een ander heeft gedaan maar voor mij heel veel.
Ik heb nog steeds continu eetgedachten en eet wel elke dag bv chocola , koek of chips.. zijn er meer mensen die dat doen?
Jep. En ik weet niet hoe ik het kan stoppen.
Ik eet het alleen niet in heel grote mate, maar toch elke dag. Vroeg me af of dat afwijkend is ? pff vervelend dat ik me dat zelfs afvraag 😛
Na het lezen van je blog ben ik enthousiast begonnen. Het viel me op dat ik meteen relaxter met eten om kon gaan. Hoefde niet meer alles te eten. Want het mocht nu toch en ik kon echt bedenken of ik er wel echt trek in had.
Maar na een verjaardag waar we met veel restjes chips, taart etc zaten ging het toch mis. Ik was de hele dag aan het eten omdat het mocht. 2 kg zwaarder en een rot gevoel heb ik nu toch besloten dat ik voorlopig in de avond niks mag eten van mezelf. En dat voelt ook rot.
Ik weet het echt niet meer…en dat terwijl ik nog 25 kg wil afvallen. Geen 3 ofzo.
Lieve Teni, goed stuk! Al kan ik niet tegen mijzelf zeggen dat ik alles mag. Er is altijd heerlijk ongezond eten om me heen want ik werk nu als kok en bak elke dag taart. En ik kan wel zeggen “je mag dit!” maar voor mij werkt dat niet, want ik wil helemaal geen suiker eten. Ik ben niet opgelucht met het gevoel dat ik een hamburger en patat mag. Tuurlijk mag het, ik ben een volwassen vrouw. Voor mij werkt het beter als ik denk “word ik gelukkig van dit eten?” niet “zou ik het in mijn mond willen stoppen? Oke dan mag het ” haha dan ben ik in no time rond. Ik ga bij mijzelf na of ik het er alleen lekker uit vind zien, of dat ik het echt wil eten. Anders loop ik de hele dag kleine hapjes te nemen. Ik heb in één jaar er 3 kilo aangekregen door alleen maar redelijk gezond te eten, maar niet regelmatig. Altijd op stress momenten en staant lunchen want heb geen pauze. Weinig slaap en “grazen”. Funest voor je taille. Gelukkig gaat het om 3 kilo. Dus Teni, ik pas jouw theorie wel toe, maar net aangepast aan mijzelf 🙂 Misschien helpt de “van welk eten word ik gelukkig?” gedachten voor anderen die blijven hangen in bv de ongezonde snaai avonden en 2 extra tosti ‘ s, omdat het mag. 🙂
Lieve Teni,
Ik ken de theorie. Monique Rosier past hem namelijk ook toe. Google haar maar eens. Ze helpt ook vrouwen met eetverslaving, zowel anorexia als boulimia. Mijn ervaring is toch anders. Ik heb anorexia gehad en merk toch dat deze mindset vooral werkt als je eetbuien hebt of hebt gehad. Als je juist hongert of veel te veel sport, geen eetbuien hebt en dus heel veel afvalt is het begrip vrij eten heel groot, te groot. Want waar moet je beginnen? Wat is vrij eten? Voor mij werkte het niet. Ik sloeg weer door naar de andere kant en kwam in korte tijd veel aan. Prima voor mijn lijf, minder voor mijn gedachten. Ik kon mijn nieuwe lichaam geen plek geven en eindigde veel zwaarder dan waar ik me eigenlijk lekker bij voelde. Na weer een terugval, veel ondergewicht, ben ik het anders gaan doen. Gezond voedsel, krachttraining en nu na 9 maanden heel langzaam weer op gewicht aan het komen. Maar nog een heel groot probleem met al het “ongezonde” voedsel, dit is en blijft een angst. Wat is jouw visie hierop. Werkt vrij eten ook voor iedereen? Of toch voor een bepaalde groep. En een andere vraag, hou zou ik een begin kunnen maken met het gaan proberen van mezelf iets te gunnen op eetgebied? Ik volg je op de voet trouwens, vind je heerlijk lief en gek mens. En ook wijs. Dat vooral!
Lieve Joosje,
dankjewel voor je berichtje! Ik kende Monique Rosier nog niet, maar zoals jij het beschrijft heeft ze het over vrij eten. Ik heb het niet over vrij eten als standaard voor iedereen, ik heb het over het “bestrijden” van eetbuien met 1 manier, deze theorie (zou je idd kunnen beschrijven als vrij eten). Maar als je geen last hebt van eetbuien, dan is dit stuk niet per se voor jou natuurlijk. Op mn blog beschrijf ik vele manieren van het aanpakken van je gedachtes of je relatie met eten, maar dit vrije eten is echt specifiek gericht op eetbuien, uit eigen ervaring.
Ik vind het een hele goede vraag die je stelt, het eerste waar ik aan dacht was eigenlijk al wat je zegt; jezelf gunnen. Waarom gun je het jezelf niet? Kun je beginnen met tegen jezelf te zeggen dat je het jezelf gunt? Houd je niet voldoende van jezelf? De kern ligt hem in waarom je het blijkbaar jezelf niet gunt? Dat staat waarschijnlijk los van het voedsel en heeft denk ik te maken met de relatie met jezelf..
Het zijn altijd zulke complexe vraagstukken als het gaat om ons gedrag, onze emoties en onze gedachtes over onszelf, laat staan ook nog over eten. Ik hoop in ieder geval dat je hier iets aan hebt!
Wat een geweldig lief einde van je comment, dankjewel daarvoor lieve Joosje 🙂
Mijn eet buien zijn niet eens gekomen! Ik merk dat ik veel blijer word van een stukje chocola wanneer ik er zin in heb. En dan hoef ik ook geen hele reep. Daarnaast heb ik vaker zin in gezonde producten dan een ongezond alternatief. Misschien wel het allerbelangrijkst: het zorgt voor zoveel rust in m’n hoofd!
Heel herkenbaar en het werkt voor mij!! Lekker sporten en lekker genieten van lekker eten, maar wel bewust zijn van wat je in je mond stopt 😉
Lieve Teni,
Ik volg je blog nog niet zo lang maar wel ‘intensief’. Dit stukje laat het allemaal zo makkelijk lijken en ik zou er meteen aan willen beginnen! Het lukt alleen niet zo ‘easy’ als ik zou willen.. Er is zoveel te veel informatie over ‘gezonde voeding’ dat alle dagen een vraagstuk wordt met ‘wat wanneer wel of niet eten’.
Maar je blogs helpen me wel er alle dagen bij stil te staan, om mezelf eraan te herinneren dat we wat meer moeten genieten!
Dankjewel voor dit artikel!♥️ Dit had ik echt even nodig. Ik ben nu 2 weken bezig met intuïtief eten. Het voelt heel bevrijdend en ik merk al verschil in hoe ik met snoepen omga. Wat me wel lichtelijk nerveus kan maken is het idee dat ik aan kan gaan komen. Ik denk niet dat het veel zal gaan zijn (als het al gaat gebeuren) maar toch denk ik er meer aan dan ik zou willen. Ik hoop/denk dat dit bij het proces hoort. Ik ben in ieder geval blij dat ik niet de enige ben die het lastig heeft op momenten♥️
Lieve Teni,
Ik denk dat ik dit artikel voor de 50e keer lees door de afgelopen jaren heen.. en wauw wat een ontzettend top artikel! Omdat ik me heel erg in voeding interesseer en hier veel over leer raak ik vaak de kluts kwijt.
Het is precies zoals jij zegt,. ‘Hoe meer je weet hoe lastiger het wordt.’
Loslaten is dé manier om balans te vinden en het is mij ook al een aantal keer gelukt tot ik weer iets kijk of lees over voeding en dan besluit ik per direct te stoppen met bijv. Suiker, dierlijke producten, graan ect.
En ik geloof eerlijk gezegd dat een plant based voedingswijze het beste bij mij als persoon past door mijn overtuigingen en liefde voor dieren en onze mooie wereld.
Maar door mijn historie met eetproblemen/eetbuien geeft het gewoon veel triggers en spanning door voedingsmiddelen helemaal als “verboden” te bestempelen..
Ik ben erg zoekende naar de juiste weg… tot ik het heb gevonden blijf ik jou prachtige artikelen lezen en laat ik mij ontzettend inspireren door jou.
Bedankt! X
Ohhhh wauw lieve Jonna, bedankt voor je eerlijkheid! Ik snap heel goed wat je bedoelt, je probeert nu juist vanuit een andere invalshoek je eten aan te passen, maar het verleden blijft grip hebben op de goed of fout bestempelde voedingsmiddelen.
Wie weet is de lading van een dierlijk voedingsmiddel heel anders dan de lading van iets wat lekker was maar te vet/suikerrijk/ongezond etc. en zal deze verandering soepeler gaan. Who knows, je bent je er in ieder geval heel bewust van!
Jij bedankt voor dit berichtje X