Je ziet de foto’s, je ziet de rondingen en je denkt misschien: Jaaahoooorrr, weer een paar ‘volle’ vrouwen die vertellen dat big beautiful is en dat ze niets hoeven te veranderen aan zichzelf terwijl de media de slanke vrouwen voorop zet.
Nee. Dat is niet waar deze post om draait.
Slank, dun, dik, vol, blabla
Voor ik vertel waarom ik deze vrouwen zo waanzinnig vind en ze me een boost aan zelfvertrouwen geven, wil ik voorop stellen dat het niet gaat om welk gewicht of welke vorm ze hebben. Ik weet, vanuit mijn positie als blogger en ontvanger van honderden mails van meisjes dat dezelfde onzekere gedachtes bij elke lichaamsvorm voor kunnen komen. Iemand die volgens de maatschappij ‘slank’ is, mag en kan nog steeds onzeker zijn over haar lichaam. En opmerkingen als ‘jij bent slank, dus jij hebt niets te klagen’ zijn ronduit belachelijk omdat je nooit in andermans schoenen kunt staan en voelen wat diegene voelt. Je weet niet wat de ander heeft doormaakt, je weet niet hoe de ander zich voelt en je weet ook niet of dat lichaam een uitkomst is van ziekte, kracht, struggle, etc. Je ziet een lichaam en that’s it. Een ‘slank’ lichaam is geen oplossing voor problemen in iemands leven, noch is het een formule voor geluk. Wat ik een beetje jammer vind maar misschien wel begrijp is dat wanneer ‘slanke’ mensen dit soort dingen zouden posten ze ronduit belachelijk gemaakt zullen worden door het merendeel van de mensen. Dus blijven het altijd ‘vollere’ vrouwen zijn, die ‘ermee wegkomen’. Dat gezegd te hebben, blijft het waanzinnig inspirerend en krijg ik heel veel motivatie door hen. Hopelijk jullie ook. Zo. Dat heb ik gezegd.
Plankingforpizza – Instagram
Vandaag was een niet succesvolle shopdag. Niets paste. Vreselijk licht in de paskamer wat me een meer ‘niet egaal/klonterig’ gevoel gaf dan normaal gesproken en de kleine vervelende stemmetjes vonden hun weg weer in mijn hoofd. Ik ben misschien niet waar ik wil zijn, maar ik weiger om een slechte shop ervaring mijn zelfvertrouwen en eigenwaarde naar beneden te halen want ik weet dat ik hard heb gewerkt en constant blijf vechten om beter te zijn dan die demonen (stemmetjes in mijn hoofd). Dus hoe ga pak jij deze negatieve gedachtes aan? Je trekt een outfit aan waarvan je weet dat je deze kunt rocken en je omarmt jezelf zoals je bent op dit moment, je gaat van jezelf houden hoe het ook is. En zeg tegen die stemmetjes ‘niet vandaag demonen, niet vandaag’. Want jouw waarde en betekenis aan de maatschappij is niet bepaald door de gladheid en het uiterlijk van je dijen of je buik. Ik weiger om zoiets kleins en sufs als cellulitis me minder te laten voelen over mezelf. Ik weiger om een bepaalde maat of een slecht passende broek me het gevoel te laten geven dat ik de laatste tijd niet hard genoeg mijn best heb gedaan of dat ik nog steeds ben waar ik ooit begon. Je bent zoveel meer dan je uiterlijk of je broekmaat. Houd van jezelf vandaag, zoals je bent, en complimenteer jezelf als een gek voor al je moeite en doorzettingsvermogen dat je op een pad bent om de beste versie van jezelf te worden. Geef jezelf een schouderklopje, je doet het geweldig. Laat nooit zoiets als cellulitis of een ‘muffin top’ of een slechte shop ervaring je een minder gevoel geven over jezelf. Die dingen definiëren jou niet, tenzij jij dit toelaat. Wees beter dan die demonen. Omarm het proces. Complimenteer je moeite en doorzettingsvermogen. Bewonder de positieve dingen. En bovenal, houd van WIE je vandaag bent, wie je morgen en altijd wordt. Weet altijd dat je genoeg bent zoals je vandaag bent en je waarde zoveel meer is dan wat je uiterlijk toont. Je bent geen nummer, geen maat of een look. Je bent intelligent, liefdevol, sterk en zoveel meer! Je bent prachtig JIJ!
En dat is precies waar het om gaat: dat jij je best doet om elke dag een tikkeltje beter te worden dan de dag ervoor en niet om je ineens slecht te voelen doordat je niet in een broek past of door bepaald licht je cellulitis beter ziet. Je houdt toch ook niet meer of minder van je moeder of vriendinnen als ze een maat meer/minder hebben of wel/geen cellulitis?
Danielle Brooks – Instagram
Oh wat kan social media toch fijn zijn! We benoemen het constant maar als factor die meisjes onzeker maakt, maar ik vind het onzin. Het is wat de wereld te bieden heeft, daar waar het vroeger misschien reclamespotjes en tijdschriften waren, is dat nu een deel van social media. Het is niet ineens ‘erger’ geworden, integendeel, er is eindelijk de mogelijkheid gekomen om op hetzelfde platform een tegengeluid te geven. En dat doet Danielle Brooks bijvoorbeeld met dit filmpje waar ze vertelt dat ze van een zelfverzekerd gevoel ineens naar een onzeker gevoel ging in de sportschool. Heel herkenbaar en heel erg waar, wat ze zegt. Ik zou het in je oren knopen! Misschien ken je haar van Orange is the New Black 😉 Mocht je de video niet zien, dan kun je deze pagina refreshen of even erop klikken om naar haar Instagram account te gaan waar je hem kunt bekijken!
Ook weer een prachtige boodschap hoe je van het ene moment naar het andere van zelfverzekerd naar onzeker kan gaan door één vergelijking met iemand anders, zonder dat je überhaupt weet wat de ander zijn/haar verhaal is. Vergelijk jezelf met wie je gister was en met niemand anders. Progressie is alleen meetbaar voor jezelf en door jezelf. Niet door te vergelijken met een compleet ander mens!
Hoop dat ik wat positieve vibes jullie kan op kon sturen vandaag! <3
5 comments
Ik vind Danielle Brooks geweldig en een groot voorbeeld voor vrouwen. Inspirerend en motiverend. Zij laat zien dat je ondanks wat voor vorm je lichaam ook is, je gewoon kan sporten en bewust met je gezondheid kan bezig zijn.
Bedankt Teni! Dit had ik nodig. Ik voel me de laatste tijd nog al slecht over mijn uiterlijk door een paar comments die mensen hebben gegeven, maar ik moet het even allemaal in perspectief zetten.
Ah wat fijn, graag gedaan Lauren!
Ahhh, planking for pizza! Ik volg haar ook al een tijdje en vind haar echt tof. Ze laat ook zien dat je behoorlijk sterk/sportief kunt zijn, ondanks dat je er niet direct zo uit ziet. Danielle ken ik nog niet, ga haar zeker even checken. 🙂
wauw wat had ik dit artikel even nodig. ‘afvallen’ of me ‘lekker in mm vel voelen ‘ is vaak een struggle voor mij. periodes gaat het goed en periodes gaat het minder. na een operatie in december ben ik wat aangekomen in gewicht en vooral ook in cm. en daar waar ik dit zo goed mogelijk probeer te accepteren , dat dit nu eenmaal zo is en ik ook ZO ook nog steeds mooi ben, is het frustrerend dat broeken niet meer passen, truien niet meer passen of minder leuk staan.
maar ik weiger veel nieuwe kleding te kopen. Mezelf wel toegesproken en gezegd dat ik echt wel een paar leuke nieuwe items mag kopen zodat ik me toch lekker in mn vel voel en kijken hoe het proces van afvallen nu gaat ( al gaat dat langzaam aangezien ik 6 weken amper heb bewogen en nu sport weer langzaam opbouw) maar ik kom er wel , en ben mooi zoals ik ben .