Ik ben alweer 10 minuten naar mijn scherm aan het staren. Vanochtend vond ik het nog zo’n goed idee om hierover te schrijven. Vanochtend had ik nog tientallen woorden en zinnen klaar staan om uit te schrijven. En nu loop ik vast. Al meerdere dagen komen de #metoo hashtags van anderen op me af en zit ik me te verdiepen in de, keer op keer, schokkende cijfers van de onderzoeken die er zijn over seksueel overschrijdend gedrag.

Waarom moet ik hier nou weer over schrijven?

Ik vraag me even af waarom ik het gevoel heb dat ik dit moet schrijven. Waarom ik vandaag niet weer leuk 3 tips kan delen om positief de dag door te komen of je iets kan leren over voeding en je lichaam. Waarom moet ik het over seksueel misbruik, aanranding en alles wat daar nog voor komt aan overschrijdend gedrag schrijven? Ik zal je vertellen waarom.

Als je een site hebt waar dagelijks tussen de 5000 en 10.000 mensen komen lezen en daar 98% vrouwen zijn tussen de 20 en 40 jaar, dan moet je hier wel iets mee doen. Dan kan het toch niet zo zijn dat je niet een deel van deze mensen bewust maakt van het onderwerp. Om misschien te laten zien dat ze niet de enige zijn, om misschien aan te tonen bij hoeveel mensen dit gebeurt waardoor je, als je een keer de aanhorende partij bent, je dit op een goede manier opvangt. Om zoveel verschillende redenen.

Terwijl ik me ook ontzettend bewust ben van het taboe op dit onderwerp. En als er iets is wat ik in 5 jaar ‘publiekelijk’ schrijven heb geleerd is dat ik steeds voorzichtiger ben geworden met het aansnijden van gevoelige en moeilijke onderwerpen. En dit is er zo een. 

Maar dit is er niet een om viral mee te gaan omdat het even een hype is. Dit is er één om een serieuze zaak onder de aandacht te brengen. Ik kan wel leuk blijven schrijven over tientallen tips en manieren om gelukkig te zijn met jezelf en met je lijf, maar er is meer gaande in een mensenleven en in de wereld. Het gaat om de #metoo hashtag die staat voor vrouwen, maar ook mannen, die ooit te maken hebben gehad met overschrijdend seksueel gedrag. Van aanranding tot verkrachting, maar ook seksueel provoceren. Ik neem je mee in enkele voorbeelden.

#METOO

Scrollend door de mooie levens van iedereen op Instagram viel mijn oog ineens op de foto van Milou Turpijn met een rakende tekst:

#metoo. De hele dag heb ik getwijfeld of ik hier iets over moest delen. De hashtag (die slaat op seksuele intimidatie) circuleert al de hele dag op Social Media. Ik twijfelde of ik er iets over zou posten of beter gezegd of ik er wel iets over mócht posten. Zijn mijn ervaringen erg genoeg? Maakt niet elke vrouw dat mee? En toen realiseerde ik me: hoe ik mezelf en mijn eigen ervaringen wil vergeten, verklein en vind dat ik me niet moet aanstellen. Maar de ervaringen zijn er en omdat ik merk dat ik het bijna ‘normaal’ ga vinden, post ik er juist iets over. Mijn lichaam is mijn lichaam en daar blijf je met je poten van af. Ik hoef er geen opmerkingen over te ontvangen en je hoeft ook niet (per ongeluk) mij aan te raken. Mijn lichaam is van mij en van niemand anders. #metoo #metoo❤️ #womenwhoroar #nomoteexcuses #metoo ? @shotsofexpression

A post shared by Milou Women's Health (@milouturpijn) on Oct 17, 2017 at 12:33pm PDT

Het kwam keihard binnen en voor ik het wist, zag ik héél veel berichten over heel social media. Niet alleen dat, je hoefde je televisie maar aan te zetten of het onderwerp werd ook alweer besproken op het nieuws en praatprogramma’s.

Op Instagram alleen al werd de hashtag meer dan 500.000 keer gebruikt waaronder ik de volgende twee berichten wil delen die me raakten:

OFFICIALHUMANSOFBOMBAY

(2/2)”A friend and I started researching and observing multiple train stations only to realise that were hundreds of such men everywhere and over 85% of women had been harassed or felt fear while commuting. I invested in buying a pair of sunglasses with a built in HD camera. I started standing at the end of women's compartment and recording everything within my sight. My documentation made me feel sick– I got a taste of being in these women’s shoes, and the harassment they faced. We presented all this evidence to the inspector and showed him the magnitude of our problem — thankfully this time, he understood. A team of 40 police officers began working with us — everyday these cops and I would stand in between two stations. The live feed of my recordings would catch the offenders on camera so that by the time they reached the next station, our officers were waiting for them. Within 6 months, we caught hold on 140 offenders who were jailed. And our fight continues — I now take up more personal cases of domestic abuse and women who are feeling unsafe at any point — I do everything I can to help them. I know I took a step towards this, because I felt personally responsible for the men who were behaving like beasts. All men everywhere are looked at in a certain light, because of the few hundreds who create the chaos — I wanted to try and restore that balance. I have tremendous respect for all women, and it started at home — my mother taught me well… I didn’t respect anyone as much as her. And maybe that’s the message we should send out — raise better boys at home, and the world will know fewer disrespectful men.” #NotEveryMan #MeToo

A post shared by Humans of Bombay (@officialhumansofbombay) on Oct 21, 2017 at 5:21am PDT

BBC NEWS

"Did he touch you?" Follow an undercover police officer working to catch sexual offenders on the London Underground. This year the British Transport Police Proactive Unit arrested 39 people for sexual offences on the Tube. #police #london #tube #underground #women #100women #metoo

A post shared by BBC News (@bbcnews) on Oct 20, 2017 at 10:54am PDT

Het is meer dan fysiek

En #METOO gaat over véél meer dan enkel de fysieke uitingen zoals bij aanranding en verkrachting, het gaat om alle momenten waarbij je als vrouw of man zijnde wordt benaderd vanwege seksualiteit. Zie bijvoorbeeld de video hieronder waarbij radio dj Howard Stern voormalig Spice Girl Emma Bunton de meest ongepaste vragen stelt en dat nog op een absurde wijze. Van vragen zoals:

“Wanneer begon je te ontwikkelen, wanneer begon je menstruatie?”

en

“Je hebt geen bh voor me aangedaan he? En ik voel ook dat je geen ondergoed aan hebt. Oh wel? Welke kleur? Is het een string?”

Je dient de pagina misschien opnieuw te laden om de video hierboven te zien verschijnen.

En dit is nog maar een gedeelte van het interview, de rest is nog akeliger. Mocht je het hele interview willen zien dan kan dat hier.

Als je door het kijken van dit filmpje al enigszins het gevoel krijgt dat het echt niet oké is wat hier gebeurt, laat het in ieder geval blijken dat we vooruitgang boeken. Dat het geven van aandacht aan dit onderwerp werkt. Dit filmpje speelde zich af in 2005, bijna 13 jaar geleden en zoals je merkt zijn dit soort dingen steeds vaker niet meer acceptabel voor de meesten. Dat zijn allemaal stappen in de goede richting als je het mij vraagt.

Ik schrik van de cijfers

Als ik de cijfers hoor van Iva Bicanic, die spreekt over 1 op de 8 vrouwen die verkracht is (1) schrik ik enorm. Ik ‘ken’ helemaal niemand die verkracht is, denk ik bij mezelf. En alsof Iva me hoort denken zegt ze vervolgens; “Van hoeveel mensen weet jij dit? Precies. En dat is ook waarom het een probleem is, er wordt niet over gesproken”. Ik begrijp het direct, er hangt zoveel taboe en schaamte om het onderwerp heen. Het is niet iets wat je een keer ‘even vertelt’ en waarom zou je? Ook omdat vaak de luisterende partij met allerlei vragen komt waar het slachtoffer niets aan heeft en het zichzelf ook al duizend keer heeft afgevraagd:

“Waarom ben je niet weggerend? Waarom heb je niet terug gevochten?”

Als we kijken naar de Amerikaanse cijfers uit 2010, dan worden er jaarlijks 100.000 vrouwen verkracht en slechts 6,5% van de verkrachtingen wordt veroordeeld (2). Zeseneenhalveprocent, dit is toch te zot voor woorden. Stel er doen 20.000 mensen aangifte van de 100.000, dan worden er dus slechts 1300 veroordeeld.

Als je vervolgens kijkt naar #METOO dat verder gaat dan het fysieke waar ik zojuist over sprak, dan kom je helaas tot de conclusie dat bijna de helft van alle vrouwen dit heeft meegemaakt. Eens of meerdere keren in haar leven. Het onderzoek naar Seksuele Gezondheid 2011 (3) beschrijft dit allesomvattend en beter dan ik kan als volgt:

Kwetsende seksuele toenaderingen, ongewenste aanrakingen of gedwongen worden om seksuele dingen te doen of toe te staan, het zijn allemaal voorbeelden van seksueel geweld en agressie. Dit kan thuis gebeuren, maar ook op straat of op internet. De daders van seksueel geweld en agressie kunnen bekenden zijn, maar ook onbekenden.

In het onderzoek Seks onder je 25e, wat elk jaar uit komt, blijken overeenkomende cijfers: 21% van de jongens en 41% van de meisjes tussen de 12 en 25 jaar heeft wel eens een seksuele handeling tegen de wil meegemaakt (van zoenen tot anale seks) (4). Ik benoem wel steeds de vrouwen en een enkele keer mannen in dit artikel, maar uiteindelijk gaat het om allebei de geslachten waarbij dit voorkomt en niet oké is.

“Niet oké” is misschien zacht uitgedrukt. “Niet oké” is wanneer iemand je die uitgeleende 50 euro niet terug betaald. Dit is fout, strafbaar en verwoestend.

Ineens besef ik me dat ik vaag wat dingen herinner

Terwijl ik in eerste instantie schrik van de cijfers en me afvraag wie er om me heen zoiets heeft meegemaakt maar nooit heeft verteld, besef ik me ineens dat ik hier en daar wel wat heb meegekregen van vriendinnen. Wel heel vaag, wel tussen neus en lippen door en meestal pas jaren nadat het was gebeurd. Soms waren het de huidige vriendjes van mijn vriendinnen, andere keren onbekenden. Het gebeurt dus wel, maar we doen er misschien wat luchtig over? Het vervaagd. Er wordt over gemompeld. En we doen weer alsof er niets is gebeurd.

En nu? Wat moeten we met deze informatie?

Er moet over gepraat worden. Wat mij betreft moeten we er niet luchtig over doen, anders is het risico dat verkrachting en aanranding steeds minder serieus worden genomen. Er wordt ook wel eens gesproken over een ‘rape culture’ waar we in leven, dit betekent dat we in een maatschappij leven waarin verkrachting heerst en genormaliseerd wordt door de media en de pop cultuur. Dit lees je veel terug bij Amerikaanse journalisten en schrijvers.

WAAROM IS DIT ZO BELANGRIJK?

Als je je deze vraag stelt, zal ik even kort opsommen waarom het zo belangrijk is dat hier meer aandacht voor komt:

• Omdat er honderden apps gemaakt zijn voor vrouwen om op hun telefoon te downloaden waardoor ze in geheim, met een druk op de knop hulp kunnen inschakelen wanneer ze aangevallen worden op straat, bijvoorbeeld. Omdat het nodig is.
• Omdat er een product op de markt is gebracht genaamd GoGuarded dat gemaakt is voor vrouwen die in hun eentje buiten sporten. Het is een ring met een geribbeld plastic mes (als een zaagje) zodat ze zich binnen één seconde kan verdedigen. Omdat het nodig is.
• Omdat er pepperspray verkocht wordt die je aan je sleutelhanger kunt hangen. Omdat het nodig is.
• Omdat meisjes op de basisschool al technieken leren om van hun af te slaan, bijten, roepen etc. wanneer ze worden aangevallen. Omdat het nodig is. 
• Omdat het ook mannen overkomt. En er een taboe heerst om erover te praten; ‘dit zou niet bij mannen moeten gebeuren’.
• Omdat seksueel geweld geen incidentele gebeurtenissen zijn, maar deel uitmaken van de dagelijkse vrouwelijke cultuur. Alle vrouwen zijn op zijn minst bewust hiervan.

Ik wil je achterlaten met deze hele bak aan informatie om tot je te nemen. Om met deze informatie naar de wereld om je heen te kijken, maar ook naar jezelf. Om niet te accepteren wanneer iemand je grenzen overschrijdt en te weten dat het niet acceptabel is. Veel vrouwen zijn geneigd altijd in de beleefdheidsvorm te blijven of eerder te denken dat zij zelf misschien anders hadden moeten handelen. Dat kan. Maar wéét dat als iets niet oké voelt je dit op geen enkele manier moet goedpraten tegenover jezelf.

Foto’s: Xavier Sotomayor, Unsplash / Alexander Possingham, Tajna Heffner