Tussen alle comments en berichten vind ik af en toe vragen en verhalen waarbij ik denk; hier kunnen meer mensen mee geholpen worden! Hier zouden we met zijn allen een betekenisvolle rol in kunnen spelen voor een ander en daarom kies ik eens in de zoveel tijd een vraag/mail uit die ik ga behandelen op mijn site.
De namen laat ik allemaal weg aangezien ik privé word benaderd en het me niet netjes lijkt om verdere informatie dan enkel de vraag online te gooien. Deze keer gaat de vraag over het testen van bloedwaarden, hiervoor dien je naar de huisarts te gaan die je vervolgens doorverwijst om bloed te prikken. Echter begreep ik al vanuit vele berichten dat niet iedere huisarts hier zo op zit te wachten en één van de berichtjes (mails) die ik laatst kreeg beschreef de vraag die ik graag wil beantwoorden en tegelijkertijd ook aan jullie wil voorleggen.
Wat zouden jullie haar adviseren?
Bloedwaarden laten onderzoeken
Enkele weken geleden liet ik via Insta Story weten dat ik een bloedtest had laten doen, niet per se met een ernstige achtergrondvraag, maar uit nieuwsgierigheid. Ik legde mijn huisarts uit hoe ik erin stond, wat mijn werk was en hoe ik een vrij fitte leefstijl erop na probeer te houden. Vervolgens vertelde ik hem ook over mijn onverklaarbare extreme vermoeidheid die al jaren aanwezig is en ik graag dingen wilden uitsluiten door een bloedonderzoek. Daarnaast was ik ook erg nieuwsgierig – als ik zo gezond mogelijk probeer te leven (fysiek maar ook mentaal), is dat dan terug te zien in mijn bloed?
Ik wist nog niet of ik dit allemaal wel wilde delen online en dat heb ik op Instagram duidelijk gemaakt. Ik zal vandaag in ieder geval delen dat mijn bloedwaarden echt geweldig waren. Van cholesterol tot triglyceriden tot mijn schildklier. Een deel ervan is beïnvloedbaar door je leefstijl en een deel ook niet (je schildklier bijvoorbeeld).
Alles dat met voeding/sport/gezond leven te beïnvloeden was, was eigenlijk perfect. Dat gaf me zo’n gerust gevoel – het gevoel dat hetgeen dat ik probeer te hanteren en na te streven in ieder geval terug te zien was in mijn bloed.
Dat gezegd te hebben, vind ik het meer dan logisch dat iedereen het recht heeft om dit te weten van zichzelf. Ongeacht of de huisarts het nuttig of nutteloos vindt. Het is jouw lichaam, jouw gezondheid en jouw zorgverzekering – een bloedonderzoek gaat nota bene uit je eigen risico.
Helaas deelt niet elke huisarts deze mening, blijkt uit de berichten die ik lees. Ik ben geen huisarts, dus ik weet niet wat het eventuele achterliggende argument hiervan is. De enige twee dingen die ik kan bedenken zijn:
- Dat huisartsen misschien niet willen dat mensen zelf de waarden gaan interpreteren en op eigen houtje supplementen gaan nemen of andere dingen in hun leefstijl gaan aanpassen.
- Of dat ze geen zin hebben in extreme mensen die vervolgens elk half jaar terug komen uit nieuwsgierigheid of X en Y is verbeterd in hun bloed na het aanpassen van wat dingen.
Punt 1 snap ik, punt 2 zou de grootste onzin zijn – mensen zouden juist gestimuleerd worden om meer met hun gezondheid te doen en als je op geen enkele andere manier dan een simpel bloedonderzoek kan vaststellen hoe het er van binnen aan toe gaat (tot op zekere hoogte), dan zou dat voor iedereen en altijd beschikbaar moeten zijn.
Goed, dan rollen we nu richting de vraag van een lezeres:
Wat ik elke keer doe met dit rubriek, is de persoon in kwestie een naam geven: Laura. Dus dit is wat ik zou zeggen:
Lieve Laura,
Wat enorm vervelend dat je huisarts het onzin en niet nodig vindt wanneer jij aangeeft dat je ook, al jaren zelfs, je bloedwaarden wilt laten onderzoeken. Ik denk dat er twee kanten zijn aan dit verhaal waar je misschien mee kunt experimenteren. Allereerst is er jouw kant, die uitlegt dat je een bloedonderzoek wilt.
Als je voor jezelf een duidelijke reden hebt en dit onder woorden kan brengen – dan vind ik dat je huisarts je hierin dient te supporten. De simpele reden kan nieuwsgierigheid zijn, nota bene over je eigen lichaam. Het kan ook zijn dat je wat onverklaarbare klachten hebt en je graag uitsluitsel wil door middel van een bloedonderzoek. Je geeft zelf al aan dat je PDS én hormonale problemen hebt, heb je dit ook al voorgelegd aan je huisarts? Dat dit onder andere een reden is om dit bloedonderzoek te laten doen?
Ik zou dit met je huisarts open en eerlijk bespreken. In zoverre zelfs dat je hem kunt vragen waarom hij het onzin en niet nodig vindt. Onzin? Dat lijkt me best een heftige manier om je mening te uiten als huisarts.
Ik ga nu heel erg in op het hiërarchische van een huisarts.
Echter heb ik genoeg verhalen gehoord van mensen die zich niet serieus genomen voelen door de huisarts en hierdoor zelf het heft in eigen handen hebben moeten nemen – soms met geluk, soms niet waardoor ze moesten blijven aandringen – waarna er in sommige gevallen wel degelijk iets mis was.
Jouw onderbuikgevoel is een belangrijk kompas om niet te negeren.
Ik werd na 14 weken (!!) diarree naar huis gestuurd met het advies ‘ga maar gewoon lekker eten, meisje’ – omdat ik aangaf niet meer te durven eten aangezien ik 20 keer per dag naar de wc moest. Dat deed ik, maar mijn moeder werd boos en maakte opnieuw een afspraak bij de huisarts (deze keer de andere van de twee uit de praktijk). Deze huisarts verwees me direct door naar een internist en wat bleek – ik had Colitis Ulcerosa.
Dit is één eigen ervaring, ik deel deze omdat ik deze kán delen. Andere ervaringen van familie en vrienden heb ik ook, echter zal ik deze niet delen omdat dit over andermans leven gaat.
Door één eigen ervaring wil dit niet zeggen dat het altijd zo zal gaan, wat het wel zegt is dat je je eigen gezondheid op de eerste plek dient te zetten en wanneer je het gevoel hebt dat je iets wilt weten over je gezondheid, waar een bloedonderzoek bij komt kijken, je hier het recht op hebt – als mens in dit land. Je betaalt er zelfs voor!
Ik zou je huisarts dus vragen waarom hij dit vindt en nagaan bij jezelf of je het eens bent met zijn argumentatie. Als je het niet met hem eens bent, kan ik me voorstellen dat je er niet op in wilt gaan door het te eisen. Je geeft aan dat je je sowieso nooit heel serieus genomen voelt door je huisarts, dan zou ik dit zien als de kans om een andere huisarts te zoeken. Misschien in dezelfde praktijk? Misschien elders?
Het is misschien even irritant met afmelden en aanmelden, maar je gezondheid en het feit dat je serieus genomen dient te worden (op zijn minst dat je dat voelt) is het belangrijkste.
Hopelijk kun je iets met dit advies! Ik hoop dat je gauw je bloedonderzoek mag doen en wat meer te weten komt over je lichaam – van binnen. Iets waar we sowieso meer focus op zouden moeten leggen!
Liefs,
Teni
Wat zouden jullie Laura adviseren?
Meer mensen, meer expertises. Misschien hebben jullie wel een soortgelijke situatie gehad? Of kennen jullie een andere plek waar je bloedonderzoek kan laten doen (graag ook laten weten of dit binnen de zorg valt)? Misschien heb je advies? Laten we elkaar helpen, als we advies hebben. Meer mensen staan altijd sterker 😉
8 comments
Kort maar krachtig: als je je niet gehoord voelt door welke hulpverlener dan ook, dan moet je een andere zoeken. Meteen!
100% mee eens! Ook in het ziekenhuis met specialisten etc.
In gesprek gaan met de huisarts. Niet zo van: ‘Ik wil dat en dat bloedonderzoek’, waarop de ha dan zegt: ‘Dat vind ik onzin!’ Maar uitleggen hoe je tot die vraag gekomen bent en waarom die waarden. Ons lichaam zit zo prachtig ingewikkeld in elkaar en niet altijd hebben we zelf inzicht wat zinvol is om te bepalen en wat niet.
Als je je niet serieus genomen voelt: ook dat bespreken. En als dat niet tot verbetering leidt: een andere ha zoeken.
Overigens nog wel een kleine kanttekening bij: ‘Je hebt recht op…’ Daar heb ik wel wat moeite mee. Het is nog altijd zo dat de ha (en wij zelf!) mede verantwoordelijk zijn voor de bekostiging van de gezondheidszorg. En voor lab onderzoek betaal je een eigen bijdrage uit je eigen risico – niet het hele bedrag. Als de ha geen meerwaarde ziet in bepaalde onderzoeken, zal hij/zij dat moeten kunnen uitleggen op een gelijkwaardige manier. Maar recht hebben op???
Ik hoop dat ‘Laura’ zich snel gehoord voelt!
Ik ben het met je eens. Als patiënt kunnen we veel voor elkaar krijgen, echter vind ik ook dat we de gezondheidszorg niet onnodig duur moeten maken door ff een bloedonderzoek te laten doen. Uitleg naar een arts is belangrijk, waarom wil je een bepaald onderzoek?
Het is uiteraard ook belangrijk dat een arts daarin tegen jouw uitleg geeft waarom hij onderzoeken wel of niet doet.
Je onderbuik gevoel is wel belangrijk, maar ga ook na of dit reëel is.
Ik ben zelf verpleegkundige en patiënt en weet als geen ander dat het soms frustrerend is als artsen de andere kant op gaan dan dat jij zou willen. Maak het bespreekbaar, je zult zien dat ze open staan en naar je ideeën luisteren.
Maar nogmaals de gezondheidszorg is duur en wordt alleen maar duurder. Wij als patiënt kunnen daar een klein steentje aan bijdragen door bewuste keuzes te maken
Dit kan natuurlijk niet imo. Helaas dat zulke dingen gebeuren..
Trouwens Teni, ik heb een foutje ontdekt in je artikel op de 3e alinea, er staat twee keer vermoeidheid:
”Vervolgens vertelde ik hem ook over mijn onverklaarbare extreme vermoeidheid vermoeidheid die al jaren..”
Dacht ik laat het je weten 🙂
Ohhh super bedankt voor het zien en melden van het foutje! Verbeterd 🙂 Dankjewel!
Alles wat de huisarts aanvraagt brengt kosten met zich mee. En vanuit het ‘de zorgkosten zijn te hoog’ oogpunt kan ik me voorstellen dat niet alle huisartsen ‘zomaar’ bloed gaan prikken omdat je nieuwsgierig bent.
Ik zou dadelijk van huisarts veranderen!!!