Met zoveel dingen die onze aandacht vragen de laatste tijd is het makkelijk om je overweldigd te voelen. Alsof je steeds meer last op je schouders draagt. Maar wat zou er gebeuren als je hier en daar besloot “nee” te zeggen?

Nee zeggen is een radicale vorm van zelfliefde omdat het je helpt prioriteiten te stellen en je welzijn te beschermen door grenzen te stellen. Natuurlijk zijn er deadlines die gehaald moeten worden, gesprekken die gevoerd moeten worden en een to-do lijst die afgevinkt moet worden. Alles kan urgent voelen, maar grenzen helpen ons met het stellen van prioriteiten over wat we nu moeten doen en wat straks kan.

Daarom is dit artikel gewijd aan iedereen die hier een paar handvaten voor wil om het te beginnen toe te passen.

1. “Nee” leert een ander met respect en liefde om te gaan met jou

Grenzen opstellen voor jezelf kan in het begin eng voelen. Niemand wil natuurlijk dat mensen denken dat je gemeen bent, maar bedenk eens welke boodschap je uitdraagt naar mensen als ze altijd toegang hebben tot jouw energie? Zie het zo: waarom zou iemand die jou respecteert en van je houdt boos worden als je jezelf begint te respecteren en grenzen stelt uit zelfliefde? Als je dit oprecht uit zelfrespect en zelfliefde doet zouden de mensen die van je houden hier niet boos om ‘mogen’ worden.

Onthoud; iedereen die er moeite mee heeft dat jij grenzen stelt voor je eigen gemoedstoestand heeft moeite met eigen grenzen stellen in zijn/haar eigen leven.

Nee zeggen dwingt je om na te denken over hoe je mensen je laat behandelen. Het dwingt je om te reflecteren over je relaties. Zijn ze wederzijds positief? Of wederzijds destructief? Is er evenveel toewijding van de ander naar jou als van jou naar de ander?

Veel mensen hebben veel te veel toewijding, ja dat is iets negatiefs in sommige gevallen omdat het voort kan komen uit het ‘nodig gevonden willen worden’. Het gevoel hebben dat de ander je nodig heeft kan verslavend zijn, maar vanaf een bepaald moment geen vervulling meer geven aan jezelf – omdat je voorbij je grenzen gaat en teveel van jezelf weggeeft.

“Nee” is een volledige zin

Ik moet zo vaak bijten op mijn eigen tong nadat ik nee heb gezegd. Omdat ik het gevoel heb dat ik het direct moet verantwoorden. Maar waarom? Omdat ik dan vriendelijk en aardig overkom? Iemand die niet egoïstisch of arrogant is? Ik begon me steeds meer te realiseren dat “nee” helemaal niet aardig of onzelfzuchtig hoefde te zijn, het moest gewoon gezegd worden.

Ik kan met mijn werk áltijd geven; meer meer meer. Meer content, meer infographics, meer recepten, meer Instagram posts, meer vragen beantwoorden, meer Instagram Story’s, meer YouTube video’s, meer editten, meer podcasts en ga zo maar door. Er zit geen limiet aan mijn werk waardoor het – als ik het toelaat – elke dag kan voelen alsof ik niet genoeg heb gedaan.

Ik heb nee moeten leren zeggen tegen mensen die constant vragen stellen en persoonlijk advies willen. Ik heb nee moeten leren zeggen tegen merken die willen samenwerken maar ik niet in het product geloof. Ik heb nee moeten zeggen tegen talloze koffie-afspraken om ‘gewoon maar te viben’ en ‘misschien kunnen we wat voor elkaar betekenen’ gedoe waar ik echt de energie niet voor heb.

En echt, het doet me waanzinnig goed; nee zeggen. Want, ken je die uitspraak..

3. Nee zeggen is ja zeggen tegen jezelf

Jaja, een hele hippe uitspraak in de afgelopen jaren maar ik voel wel dat dit echt zo is. Wie herkent dit nog meer? Dat de momenten dat je nee zegt je jezelf tegelijkertijd iets geeft. Een avondje rust, een middagje bijkomen, een ochtendje uitslapen en ga zo maar door.

Natuurlijk kun je niet overal nee op zeggen. Er zijn altijd verantwoordelijkheden die je hebt als werkgever, werknemer, ouder, etc. Maar los daarvan zijn er genoeg momenten dat we met ‘nee’ tegen een ander zeggen tegelijkertijd ‘ja’ tegen onszelf zeggen.

Hoe vaak heb je ‘misschien’ of ‘ik denk erover na’ gezegd terwijl je al wist dat het een nee was. Je zadelt jezelf op met dat zeurderige gevoel dat je op een gegeven moment toch echt nee moet gaan zeggen tegen die persoon. Of, je gaat in de tussentijd jezelf wijs maken waarom het toch wel goed is om ja te zeggen. Dit zijn allemaal redenen waar je eigenlijk niet echt achter staat, maar je bang bent om niet aardig gevonden te worden.

Herkenbaar?

Vooral bij vrouwen merk ik dat we constant het gevoel hebben alles voor iedereen te moeten zijn en kunnen doen omdat het verwacht wordt.

Too often we’re pouring from a glass that’s already empty.

Dit vond ik een pakkende uitspraak. Wat nou als je af en toe even focust op hoe je jouw glas vol kunt krijgen zodat je weer kunt geven, maar dan wel geven aan de mensen aan wie je het wilt geven.  Ik wil graag eindigen met een quote die ik een paar jaar geleden hoorde van Valeria Lipovetsky toen ze vertelde hoe ze momenten voor haarzelf verantwoordde terwijl ze eigen baas is en twee kinderen heeft:

I want to give the best of me, not what’s left of me (to my kids).

<3