Ik kan wel stellen dat mijn generatie (GEN Y of Millennials) en de generatie na mij (GEN Z) steeds meer aandacht besteden aan de mentale gezondheid en duidelijk maken dat deze ertoe doet. Ook dat we het serieus genoeg nemen om de emoties van onszelf en anderen op waarde te schatten. Emoties zijn er om te voelen, ook al zijn ze niet altijd ‘logisch’.
Maar er zijn nog altijd genoeg misvattingen over de mentale gezondheid op vele vlakken. Vandaag deel ik er 5, van verslaving tot eetstoornis tot OCD..
1. Dat OCD gaat om het hebben van een schone en opgeruimde omgeving
OCD (obsessive compulsive disorder) lijkt vaak in één zin te gebruikt te worden als het gaat om een schoon en netjes huis. Of wanneer alles op tafel recht moet liggen, of dat voor alle spullen een vaste plek is. Maar dit zijn slechts OCD-gerelateerde dingen. OCD gaat om opdringerige gedachtes die je niet loslaten tot je hetgeen doet wat in je hoofd afspeelt. 30 keer het licht aan en uit doen bijvoorbeeld omdat je bang bent dat er iets vreselijks gebeurt als je dit niet doet. Of nog één keer de deurknop aanraken voor je weg gaat – en dan toch nog één keer. En dan weer terug de trap op, deur van het slot halen en opnieuw de deurknop aanraken. OCD is niet ‘handig’ omdat je daardoor een opgeruimd huis hebt.
2. Dat je somber door het leven gaat als je depressief bent
Er zijn genoeg mensen die depressief zijn waar je niets van merkt. Sterker nog, soms zijn het de grootste grappenmakers. En dat is wat het nog veel gevaarlijker maakt omdat de omgeving niets door heeft en geen hulp kan bieden als dat nodig blijkt te zijn. Depressie uit zich niet enkel door het stereotype van somber zijn. Daarnaast is het ook zo dat je niet een rotleven hoeft te hebben om depressief te zijn. Genoeg mensen hebben een waanzinnig leven, een leven waar ze zelf van hebben gedroomd, maar zijn toch depressief.
Depressie is helaas niet zo simpel als een beetje verdrietig zijn met eventueel een duidelijke reden voor het verdriet.
3. Dat een eetstoornis enkel om het uiterlijk gaat
Ook een eetstoornis is ontzettend complex en hoeft niets met het uiterlijk te maken te hebben. Het kan te maken hebben met controle of met een gevoel van macht. Het gevoel dat je nergens goed in bent, behalve dun zijn en dunner zijn. Mensen met een eetstoornis krijgen vaak een label dat ze deze eetstoornis hebben doordat de media ‘dunne mensen’ als mooi bestempelt en dat zij dus ook mooi willen zijn. Dit is niet altijd het geval en dat zou dan niet verklaren waarom er ook jongens zijn met een eetstoornis – terwijl hun ‘ideale look’ die door de media geschetst is niet ‘dun‘ is, zoals bij meisjes.
4. Dat alleen dunne mensen een eetstoornis kunnen hebben
Ha, dat is nog eens een idee die veel mensen hebben. Maar een eetstoornis kan bij verschillende ‘vormen’ voorkomen en heeft te maken met de relatie die je hebt met eten (die dus verstoord is). Het zegt in principe niets over hoe ‘dun’ je bent. Dat is een grote misconceptie voor velen en kan ervoor zorgen dat iemand die niet typisch ‘dun’ is met een eetstoornis, niet serieus genomen wordt door de omgeving. Dit kan enorm isolerend werken.
5. Dat mensen met een verslaving zwak zijn en geen discipline hebben
Hallo zeg, heb je wel eens naar andermans DNA gekeken? In de cellen van mensen hun brein? Nee? Dan heb je niets te zeggen over andermans ‘zwakheid’ of discipline. Er zijn verschillende genen betrokken bij verslavingsgevoeligheid en dit kan tot uiting komen op verschillende manieren. Een verslaving hebben wil niet zeggen dat je hetgeen ‘iets te lekker vindt’ om maat mee te houden, het komt vaak voor doordat je een bepaald stofje mist in je brein. Het woord verslaving wordt vaak te makkelijk gebruikt als we iets heel erg lekker vinden en liever niet willen stoppen ermee.
Heb jij bepaalde misvattingen die je uit de wereld wilt helpen?
Zijn er bepaalde dingen die jij ervaart wat betreft mentale gezondheid en hoe anderen hierop reageren? Misvattingen over hebben? Of herken je een paar van de bovenstaande punten?
7 comments
Wat kan je helder en fijn schrijven. Een goed artikel. 💕
Dat als je een burn-out hebt je ook depressief bent…
Dat als je gelooft dat er meer is tussen hemel en aarde dus gelabeld als spiritueel je zweverig bent
En van vroeger gelukkig niet meer van nu de eetstoornis maar die zat meer in mijn hoofd.. dat ik vond dat ik geen anorexia had omdat ik nog wel wat at en dat ik niet dun genoeg was dus ik dacht dat andere mensen dat ook zouden denken.
Ik denk hoe meer je voor jezelf gaat staan hoe minder je nog de oordelen hoort van andere mensen
Liefs Marjon
Ja je laatste zin, die voel ik helemaal. Jij hebt je portie ook wel gehad las ik. Dat je oren maar mogen verstoppen op het moment van een oordeel. En dat ze wijd open staan bij woorden die je wel verdient. Dus bij al het andere… “oeh mijn oren…. ze doen het even niet, probeer eens wat zinnigers te zeggen, dan gaan ze altijd open. “ 😘
🥰😘
Ah Teni, wat een onwijs goed geschreven artikel. Fijn dat je hier aandacht aan schenkt. Doet me goed. Zo goed ook dat er al veel meer aandacht voor is, maar ja hè, er zijn nog zo veel misvattingen. Je haalde echt DE 5 aan, de 5 die zo heersen. Ik hoop dat mentale gezondheid steeds meer aandacht mag krijgen, dat er geen schaamte meer voor hoeft te zijn en dat erover gepraat kan worden zoals dat over een gebroken been kan. Dat erdoor misvattingen naar de achtergrond mogen verdwijnen. Heel fijn om dit zo te lezen. Geef je veel mee. Rust en er mogen zijn. Iemand die dieper wil kijken, iemand die niet oordeelt enzovoort. Dat voelt zo warm als je in de kou van bijvoorbeeld ocd zit. Ik herken zelf echt alles. Alle 5 de punten geven me herkenning. Van vroeger of van nu. En wat schreef je goede info over hoe het dus wel zit. Amen for that. ❤️🙏🏻 Poeh, wat ik zelf aan oordelen en misvattingen heb gehoord… das een boek apart. Ik kan er nog wel een delen hierdoor. Dat wel. Dat mensen het (welk probleem er dan ook speelt) voor aandacht doen…. zo pijnlijk. Maar ze hadden wel gelijk hoor. Als ik het op mijn ocd betrek: Natuurlijk hang ik op deurklinken tot het punt dat ze afbreken want ik vind de aandacht die ik dan krijg simpelweg heerlijk….. 😤. Teni, bedankt voor jouw begrip en wetenschap hierin en voor dat je erover schreef en het op zo’n duidelijke en heldere manier onder de aandacht bracht. Dat je deelt in de kennis die jij dus wel hebt. Laten we hopen dat deze kennis zich verspreidt als een olievlek en alle delen van de wereld en alle harten van de mensen bereikt. Liefs ❤️😘❤️
WoW wow wow
Ik kan me hier zo in vinden. Enige controle die je hebt is je gewicht dus alleen maar dunner willen zijn geeft je macht. Het gevoel dat je nog ‘iets’ kan. Zo herkenbaar dit. En inderdaad. Verslaving heeft niets te maken met gebrek aan discipline. Mijn ‘verslaving’ aan sporten was juist door mijn enorme discipline. Daardoor kon ik alsmaar doorgaan, ook al was het niet goed.
Een mooi en fijn artikel. Je slaat de spijker op z’n kop. 🙂
Heel terecht dat je hier aandacht voor vraagt. Ik heb zelfs eens te horen gekregen van een psychiater (in opleiding): ‘We vragen ons af hoe ernstig het nu is met die depressie van u, want u kunt lachen en u hebt humor.’ Zucht. Terwijl ik ook suicidale gedachten had. En beschreef hoe mijn dagen eruitzien van binnen. Dat voelt zó onbegrepen!
Wat betreft die OCD: je kunt ook een dwangstoornis hebben waarbij je niet perse denkt dat er iets verschrikkelijks gaat gebeuren als je bepaalde dingen niet doet. Meer het gevoel van ‘het klopt niet, het voelt niet goed’ (JustNotRightFeelings). De onrust staat dan op de voorgrond. Ik kan je vertellen dat ook dat verschrikkelijk is om mee om te gaan.