Ik moet mezelf weer even uit de slachtofferrol trekken en realiseren dat IK iets wil en dat het dus MIJN verantwoordelijkheid is om daar iets mee te doen. Dat er één of een paar factoren onstabiel zijn, wil nog niet zeggen dat ik me moet overgeven aan die onstabiliteit.
Dus deze podcast is even kort en krachtig om je te vertellen hoe ik erin sta en welke manieren ik heb gevonden om creatief om te gaan met externe factoren waar je niet altijd blind op kunt vertrouwen!
Hier vind je de REEL over het sporten in de garage.
Je kunt de podcast op alle podcast platformen beluisteren als je zoekt op “Teni Stepanosian Podcast”. Hier alvast de meest bekende:
2 comments
Ik hou echt van trainen sinds aantal jaar en hoef mezelf niet te motiveren.. heb 4 1/2 jaar geleden besloten te gaan trainen(kracht en hardlopen, soms hiit), ging 3 keer per week vast schema doen of ik wilde of niet. Toen kwam ik zeer inspirerende atlethe op YouTube tegen en ik raakte heel enthousiast van haar. Ik begon meer en meer te trainen tot op de dag van vandaag. Ook bv explosievere oefeningen die ik leuk vind als box jumps of allerlei variaties van oefeningen.
Met de lockdown was gym soms buiten open met equipment en buitenlessen. Daaraan heb ik meegedaan. Verder gewoon push-up, bv Squat challenges of trainen met resistance bands etc met app of andere body weight oefeningen omdat ik me actief wil blijven voelen/energiek. Ook vaker gaan hardlopen en gewoon wandelen.
Ah zo herkenbaar. Voor mij niet bij dit thema, maar bij andere dingen. Onder de streep, ondanks allemaal kennis en wetenschap, I mean… look at you, blijven we mensen en die doen soms en… die laten dus ook soms. Er zijn allemaal redenen en omstandigheden voor. Doen en laten… het contrast erdoor is wat ik omarm. Het gevoel als iets weer wel lukt. Amazing. Zonder het een, niet het ander. Ik hoor aan je stem dat je het weer helemaal op de rit gaat krijgen. Het gaat je lukken Teni. Zo warm hoe je praat over Moes en het met haar wandelen. Misschien dat eens uitschrijven? Wat het je geeft, het rennen met haar. Dat gevoel als je het doet, het gevoel erna! Mij helpt dit enorm bij dingen die ik uitstel of niet doe. Je komt er helemaal in. Of wat me ook vaak helpt is het een niet beter dan het andere te laten zijn. Dus alleen constateren dat je niet sport, zonder oordeel. Dat geeft heel veel ruimte. Ik ga erdoor meestal aan de gang met iets. De stress is uit mijn hersenen. Dit lijkt een beetje op de 5 minute rule. Die was levensveranderend voor mij, maar is niet echt toepasbaar in dezen omdat je bijv niet voor 3,5 Euro met kilo’s aan sportgear gaat sporten voor 5 minuten. 😜Wat me verder ook vaak helpt, is dat ik de enige ben die het kan gaan doen. Mèh dacht ik dan. Tot ik ging omdenken. Gelukkig maar! Stel dat een ander het moest doen en die had mijn leven niet als prioriteit. Teni wil sporten, nou amehoela, daar kijk ik in mei wel even naar. Nou, hoe voelt die! Dan denk je toch, thank god! Ik kan het doen. En ik ken mezelf ook nog eens door en door. Voel je ‘m? Nou wie weet helpt dit extra gereedschap jou of iemand die dit leest. Jij gaat weer in je ritme komen met sporten Teni. Je gereedschapskist zit vol geladen met handig en bruikbaar materiaal. Het is soms alleen even zoeken naar welke schroevendraaier helpt. Ermee sleutelen aan het leven, hoe interessant is dat eigenlijk wel niet. Ik zie het vaak zo, gewoon als interessant en niet als beter, minder, goed of slecht. Ook dit helpt me vaak. Nou liefs van deze monteur die zelf ondanks veel weten elke dag opnieuw in haar gereedschapskist graait naar het juiste hulpstuk. Dankzij jou zit deze overvol. Altijd past er iets. En dat ervaar jij zo ik hoorde vandaag. Jij gaat weer sporten, het gaat je lukken. Mooi hoor. 💕💕💕