Als je me twee jaar geleden had gevraagd wat ik vond van het idee dat ik over twee jaar 30 zou worden, dan zou ik er zenuwachtig van worden. Zenuwachtig omdat ik zoveel plannen en doelen had met mijn leven gepaard met het idee dat ik heel veel tijd had verspild. Niet wetende hoe ik dat allemaal ooit nog ging ‘inhalen’ en weer op het juiste pad zou komen; mijn juiste pad.

Maar vorige week was het dan toch zover, ik werd 30.

Elk jaar dat voorbij ging, veranderde ik op mijn site rechts mijn leeftijd. Dit begon van 23 naar 24 etc. Vanaf ongeveer 28 jaar wilde ik dat getal niet veranderen.. 

Anderhalf jaar geen ‘extern succes’

Elk jaar was ik trots op wat ik deed en waar het me naartoe bracht maar voor mijn gevoel lag ik anderhalf jaar stil qua ‘extern succes’ en het vrat me op van binnen. Dat waren tijden waarin ik moest helen van verschillende gebeurtenissen en pijn – dus je kunt je voorstellen dat ik niet super geïnspireerd artikelen schreef. Ik baalde elke dag.

Niet wetende dat die jaren nodig waren om een nieuwe koers te bepalen maar nog belangrijker; om om te gaan met zo ongelooflijk veel shit dat naar mijn hoofd gesmeten werd via e-mails, DM’s en comments. Ik heb nog nooit zoveel narigheid gelezen over mijzelf en zo zie je maar: negativiteit trekt negativiteit aan.

Mijn aandeel was dat ik niet de leukste versie van mijzelf was en als je nou eenmaal je leven online deelt met duizenden mensen, dan krijg je een percentage daarvan aan negativiteit terug over je heen. Iemand die niet een leven online (of publiekelijk) deelt zou dat niet ook nog bovenop zijn/haar eigen negatieve gevoelens krijgen.

Geen zielige praatjes vandaag, maar meer een realisatie gevolgd door compassie voor mijzelf.

Een half jaar full focus en ‘schijt’ maakt zoveel verschil

Toen ik me liet leiden door de gedachte “wat heb ik nog te verliezen?” kwam heel veel ‘schijt’ – wat ondanks het stomme woord een waanzinnige energie met zich meebrengt.

Waar ik naartoe wil met dit verhaal is dat het naar mijn mening en uit mijn ervaring geweldig is om plannen en doelen te hebben voor je leven, maar dat je leven – net zoals met je gewicht – ups en downs kent en het belangrijk is om te zoeken naar die ‘flow’ in je leven. Anderhalf jaar deed ik wat van me verwacht werd, wat altijd had gewerkt, wat ik altijd had gedaan, maar ik was uit die ‘flow’ en dat was aan alles te merken.

Dat ene artikel dat elke dag online moest komen was een enorme klus. De comments las ik met mijn adem ingehouden omdat ik wist dat er weer gezeik zou komen. Elke keer als ik bij vrienden was zeurde ik over hoe stom alles was en elke week had ik weer een huilbui.

Maar het moment, zo rond november 2019 toen ik voelde dat ik dingen wilde veranderen, zoals een serie maken met “Op weg naar mijn droomlichaam”, bepaalde financiële keuzes achter de schermen en meer. Toen ging de wereld weer open voor me. Ik voelde de flow en zoveel kwam op zijn plek.

Ik wil tegen de Teni van de toekomst zeggen dat het oké is om te veranderen van koers als je voelt dat je niet meer in flow bent. Ik wil tegen de Teni van de toekomst zeggen dat een half jaar full focus en hard werken een hele hoop kan betekenen ook al ben je er anderhalf jaar uit geweest. En precies die dingen hebben ervoor gezorgd dat ik op mijn 30e verjaardag, zo rond 23:00 uur ‘s avonds iets opmerkte, iets dat me zo’n rust gaf:

Mijn verjaardag is elk jaar best wel een ‘big deal’ voor mij. Ik wil mezelf de hele dag eraan herinneren dat ik jarig ben en ik wil me blij en gelukkig voelen.

Ik hou van de aandacht en het liefst ben ik even het prinsesje van de dag. Altijd al geweest, altijd al van genoten. 

Tot ik dit jaar, op mijn 30e verjaardag is opmerkte. 

Het maakte niet zo heel veel uit hoe de dag zou verlopen, wat wel en niet lukte en hoe waanzinnig alles zou moeten zijn. Weet je waar ik het vooral aan merkte?

Ik dronk mijn koffie zoals ik altijd doe.

Ik deed snel wat make-up op zoals ik altijd doe.

Ik deed één van mijn favoriete broeken en topjes aan zoals ik de laatste tijd altijd doe.

Ik zong mee met de muziek in de auto zoals ik altijd doe.

Ik at gebak bij mijn moeder zoals ik altijd doe.

Ik had geen honger de hele middag en voelde niet dat ik ‘iets lekkers moest eten’ omdat ik jarig was.

Ik voelde ook niet de drang om de hele dag allemaal lekkere dingen te eten omdat het vandaag mijn verjaardag was en ik dus alles mocht laten. 

We lagen op het strand en staarden naar de wolken, fantaseerden over het kopen van een boot zoals we de afgelopen maanden al deden.

We keken Modern Family in de avond zoals de we de meeste avonden doen.

We speelden een kaartspel in bed zoals we de meeste avonden doen.

Ik vroeg mijzelf ‘s avonds nog af waarom ik er zo kalm onder was en toen realiseerde ik me: hoe ik vroeger mijn verjaardag benaderde, is hoe ik nu mijn hele leven benader. 

 

Alles waar ik gelukkig van wordt zit niet in die éne speciale dag gepropt, maar is verpsreid over die 365 dagen. <3

Misschien vind je dit ook interessant!

Stel jezelf deze 3 vragen vóór je het nieuwe jaar in gaat! Dit wordt JOUW jaar, ik geloof in je. Dit heeft dik zijn me geleerd. Had ik niet meer kunnen doen? Had ik niet meer succes kunnen hebben? Wat een zwaar jaar je kan leren