Een paar van de mooiste dagen van het jaar, zijn veranderd in de meest pijnlijke dagen van het jaar.
Er is een definitieve afwezigheid, een definitief gemis.
Een leegte die zo leeg voelt, dat ik het niet kan negeren.
Een lege stoel, een bord minder, een stem minder in de ruimte.
Constante herinneringen dat de feestdagen nooit meer zullen zijn zoals ze waren.
Ik had met liefde extra stoelen gehaald, ik had met liefde meer gekookt, ik had met liefde vaker stil willen zijn.
Als jij die stoel had ingenomen, als jij dat extra bord met eten had gegeten en als jij je stem had laten horen.
Deze dagen zijn bedoeld om je één te voelen met elkaar. Een geheel.
Als familie, als vrienden, als mensen die je liefhebt.
Maar wanneer iemand er niet meer is, lijkt het het omgekeerde effect te hebben.
Het voelt pijnlijk kleiner, minder, leger.
Ik wil niet accepteren hoe incompleet dit voelt. Ik wil niet accepteren dat het misschien nooit meer compleet voelt.
Dit waren juist de dagen dat we elkaar zagen, dat we knuffelden en dat we in elkaars ogen konden kijken.
Ik verwachtte nog veel meer feestdagen met jouw knuffels.
Niet wetende dat de vorige, echt de laatste was.
Niet wetende dat ik je nu zou moeten missen.
Terwijl ik niet eens extra bewust was van je aanwezigheid, toen je er nog was.
Het leven is één grote les, zeggen ze toch wel eens.
Maar wat moest ik nou leren van het feit dat ik lief heb gehad.
Lief heb gehad tot het mijn hart verscheurde.
Wat moest ik leren van de onzekerheid van het leven met daarin de mensen die je lief hebt.
Dat het leven kort is?
Dat het leven kwetsbaar is?
Dat ik blijkbaar lief heb gehad?
Dat niet alles vanzelfsprekend is?
Dat niet alles vanzelfsprekend is.
Dat mijn leven niet vanzelfsprekend is.
Dat de mensen die nu deel uitmaken van mijn leven, niet vanzelfsprekend zijn.
Dat ik bewust mag zijn van hun aanwezigheid.
Nu ze er nog zijn.
Ik wil het niet zien als harde les.
Maar als een liefdevol geschenk waarmee je me hebt achtergelaten.
Het geschenk om deze dagen eens goed om me heen te kijken,
En in mn handjes te knijpen voor wat er nog wel is.
Het geschenk om echt te luisteren,
En er echt te zijn.
Het geschenk om bewust te zijn van hun aanwezigheid,
Nu ze er nog zijn.
20 comments
Heel héél mooi!!
<3 Dankjewel Marlous!
??
<3 <3 <3
Ik kom al jaren op je site en heb nog nooit een comment achter gelaten, maar ik wil nu toch heel graag zeggen dat ik elke keer helemaal stil word van jouw persoonlijke “gedichtjes”. Zó mooi. Lees het iedere keer met tranen in mijn ogen. Bedankt dat je dit wil delen. Je manier van schrijven is fantastisch, je zou een boekje uit moeten brengen met nog meer van deze prachtige, echte verhaaltjes. Ik ben de eerste die hem koopt! Liefs
Lieve Fenna,
Ik wil je ontzettend bedanken dat je een berichtje hebt achtergelaten! Het heeft me echt geraakt. Graag gedaan en jij natuurlijk bedankt voor het bezoeken van mijn site de afgelopen jaren. <3
Een heel goed en leuk idee van zo'n boekje! Ik heb er vaak over nagedacht, maar nu speelt het extra. 🙂 Wie weet wat er gaat komen in het komende jaar! heel veel liefs en fijne feestdagen gewenst Fenna <3 X
Mooi! Dit is de tweede kerst zonder mijn vader… Het is met deze dagen extra moeilijk…
Heel veel sterkte Eveline <3 Ik stuur je virtuele liefde <3
Ik krijg er kippenvel van.
<3
Onroerend! ??
Ontroerend!!
<3 <3
Wauw prachtig.. Dit raakt me heel erg! In drie jaar tijd zijn mijn moeder, opa en oma overleden aan kanker en ik herken daardoor alles wat je zegt. Het is zo vreselijk lastig dat je deze mensen niet meer bij je hebt, vooral tijdens deze dagen. Maar heel erg bedankt lieve Teni, dat je me deed realiseren dat ik tijdens kerst ook stils kan staan bij de geweldige mensen die ik nog wel om mij heen heb!
Wow Lotte, dat lijkt me enorm heftig en moeilijk. Dat je dit alsnog beschrijft als prachtig doet me goed en hopelijk helpt het je de komende dagen. Ik ‘stuur’ je in ieder geval heel veel virtuele liefde! <3
WAUW dit is zo herkenbaar en zo perfect verwoord. Alsnog vecht ik om mijn vriend/ relatie terug te winnen. En daarbij mocht mijn vader vorig jaar hebt leven niet meer met ons delen, en is mijn gemis ook naar hem deze dagen.
Bedankt voor je mooi geschreven tekst.
Liefs ❤️
Heel veel sterkte Anne-Fleur, ik wens je ontzettend veel liefde de komende dagen. Graag gedaan en jij bedankt voor deze comment <3
Mijn oma is pas overleden en op tweede kerstdag was ze altijd bij ons. Maar dit jaar is het eerste jaar dat ze er niet bij is. En je gedicht beschrijft echt het gevoel. Prachtig Teni.
Heel veel sterkte Adinda de komende dagen. Hopelijk alsnog met liefde en geluk, ondanks het verlies.
Liefs, Teni
Wat onwijs mooi geschreven Teni! Je gedichtje zit echt vol gevoel en raakt me, heb dit met tranen in mijn ogen gelezen en binnen laten komen. Afgelopen jaren zijn mijn oom en oma overleden, ondanks dat wij ze nooit met kerst zagen, voelt dit als een leegte. Evenals mijn relatie die net is uitgegaan en je weer helemaal terug bij jezelf terecht komt. Precies zoals je het omschrijft, de mensen in je leven zijn niet vanzelfsprekend, je mag hier bewust van genieten en bij stilstaan. Dank je wel voor de reminder <3