Herken je die frustratie die je voelt bij iemand in je leven die enorm negatief is? Iemand die constant klaagt, snel beledigd is, boos is op de wereld en vooral heel erg pessimistisch is? Dit kan extreem moeilijk zijn om mee te dealen en hoewel vaak wordt geadviseerd (doe ik ook vaak) om deze mensen te verwijderen uit je leven is er ook een andere manier om hiermee om te gaan.

Vooral handig als deze mensen nou eenmaal ‘vast zitten’ in jouw leven omdat het familieleden zijn bijvoorbeeld. 

Wat die manier is?

Ik val meteen met de deur in huis: leren om de heerlijkheid te zien in deze negatieve persoon.

Laat het me uitleggen. Hier hebben we de persoon die constant aan het klagen, negatief en kritisch is en deze persoon is nou eenmaal in je leven. Misschien houd je wel van deze persoon omdat het een familielid is en wil je ook weer niet helemaal zonder deze persoon door het leven. De waarheid is; deze persoon heeft pijn. 

En jij weet hoe het is om deze pijn te ervaren omdat jij op dezelfde manier pijn voelt of hebt gevoeld.

Wanneer deze persoon kritisch is op jou bijvoorbeeld, voel je de stress en pijn van die kritiek. Misschien realiseer je het niet, maar het gebeurt. Anders zou je niet gefrustreerd of geïrriteerd zijn omdat de ander negatief is, toch? Je reageert eigenlijk op dezelfde manier als dat de ander op jou reageert – met negativiteit. Jullie voelen beide pijn, afkomstig van verschillende bronnen en beide reageren jullie met kritiek, geklaag, boosheid en frustratie. In meer of mindere mate.

De ander misschien over iets wat in het leven gebeurt (een lekke band, een huilende baby in de rij bij de kassa, iemand die afsnijdt in het verkeer) en jij over de ander zijn/haar negativiteit.

Snap je een beetje waar ik heen wil met dit verhaal?

Zie je in dat andermans negativiteit jou beïnvloedt? Jij wilt toch juist geen negativiteit doorgeven aan anderen? Je ziet hoe deze negativiteit de ander opbreekt en ongelukkig maakt. Je ziet hoe pijn eruit ziet en je wilt het niet voor jezelf.

De simpelste conclusie en openbaring is dat verandering bij jezelf moet beginnen, in het hier en nu. Als jij niet op deze manier negatief wilt zijn (ook al weet ik dat het juist niet de intentie was), begin dan nu. Zou je liefdevol en positief kunnen zijn richting deze persoon die negatief is in jouw leven?

5 HELE ANDERE tools dan je gewend bent

Dit zijn misschien wat handige tools om te werken met de negatieve energie van de ander. Ja, dat klonk heel zweverig – maar je begrijpt waar ik heen wil hoop ik! Deze tools zijn denk ik compleet anders dan over het algemeen wordt gegeven en iets waar ik nog nooit over heb geschreven omdat, in alle eerlijkheid, ik het nog nooit zo heb benaderd:

1. Benader andermans pijn met compassie. Als de ander negatief aan het zijn is, is het waarschijnlijk omdat ze stress, pijn, verdriet en/of onzekerheid voelen. We weten allemaal wel hoe dat voelt toch, sterker nog – waarschijnlijk voel jij op dit moment één of meer van deze dingen. Ik in ieder geval wel. Zie de ander zijn/haar negativiteit als gedrag dat hun pijn maskeert. Kijk eens of je compassie kunt uiten en voelen voor de pijn van de ander, die jij ook kent.
2. Zie in dat de ander een oud patroon heeft waar hij/zij niets aan heeft. Dat patroon, wanneer ze pijn voelen, is om negativiteit te uiten: klagen, kritiek geven en lekker broeden op alles wat stom is. Op een bepaald moment in het leven zou dit hebben kunnen helpen, misschien om door een moeilijke tijd te komen. Maar dit patroon dient de ander niet meer op dit moment. Je kunt misschien inzien dat de ander vast is komen te zitten in dit patroon en herkennen dat jij, net als iedereen, ook oude patronen kent die je niet verder helpen in het leven. Patronen waar je eigenlijk vanaf dient te komen. Op deze manier is er gek genoeg ineens een verbinding tussen jullie twee.
3. Voel liefde voor de ander. Als deze persoon je dierbaar is, is het vooral fijn als je de ander met liefde benadert – zelfs als je er geen woorden voor gebruikt. Het enkel voelen in je hart is al voldoende. Waarom dat voldoende is, denk je misschien? Omdat dat je gehele houding, onder andere non-verbaal, verandert richting de ander. Dit kan wel of niet opgepikt worden, hoe dan ook zal het jou veranderen. Alles wat je dan zult zeggen en doen zal uit een hele andere plek komen dan frustratie omdat de ander ‘begon’ met negatief zijn.
4. Zie het moois in de ander. Ze dragen negativiteit, pijn en oude patronen met zich mee. Maar hebben misschien ook wel een enorm groot hart. Misschien zijn ze wel ontzettend grappig of hebben ze andere mooie karaktereigenschappen. Zie het moois in de ander en aanschouw slechts hun pijn dat zich uit in negativiteit.
5. Zie de heerlijkheid in de negatieve energie van de ander. Wanneer iemand negatief is, is er een energie die de ander uit en op jou stort. Het kan een energie zijn die we helemaal niet prettig vinden, maar het hoeft niet zo te zijn. We kunnen ons best openstellen voor deze energie zonder dat het ons consumeert. We kunnen het benaderen als een mooi contrast: de wereld laat zien wat er mogelijk is en jij ziet in levende lijve wat negatieve energie met zich mee kan brengen. Je voelt op zo’n moment contrast waardoor je beter weet wat je wél wilt qua energie voor jezelf. Zonder diepe dalen geen hoge pieken toch? Dat contrast is soms even nodig – zie de heerlijkheid ervan.

Wanneer je oprecht bij jezelf begint laat je je niet meer beïnvloeden door alles wat er gaande is in het wereld. Wanneer je bij jezelf begint en de intentie zet om positief te zijn hoef je niet bang te zijn voor negativiteit in de wereld uit angst dat het je van je positieve pad afbrengt. Het leven zal je altijd wat negatiefs toesturen om te kijken hoe jij ermee omgaat.

Je bent niet meer reactief in het leven maar intentioneel.

Het maakt een wereld van verschil als je elke dag een intentie zet over hoe jij je wilt voelen en niet meer door de dag gaat wachtend tot er iets (positiefs of negatiefs) gebeurt waar jij met je emotie op reageert. De wereld zál je negativiteit geven, je kunt dit niet voor 100% uit de weg gaan dus is het aan jou om te bepalen hoe je dit wilt benaderen: met negativiteit of positiviteit?

Los van dit alles is het belangrijk om nog wel het volgende gezegd te hebben;

Het is absoluut oké om je grenzen te stellen. Als je jezelf op een gegeven moment moet beschermen tegen pijn of als je wat tijd weg van deze persoon nodig hebt (of gewoon om alleen te zijn) is dat oké. Het is oké om jezelf niet door alle soorten pijn te laten gaan onder het mom van contrast. Vanuit een plek van bescherming kun je grenzen stellen.

Je kunt de ander ook een spiegel voorhouden. Eerlijkheid duurt het langst, toch? Het is helemaal oké om de ander te vertellen wat het met jou doet als je bepaalde uitspraken van de ander hoort. Houd het gevoel bij jezelf en doe vooral niet alsof het een feit is dat de ander negatief is. Het vergt wat lef, maar hopelijk waardeert de ander je eerlijkheid (misschien na een paar dagen) en kan de band alleen maar versterkt worden.

Je kunt ditzelfde toepassen bij jezelf. Dit noem ik zelfliefde. Op de momenten dat je zelf pijn hebt en negatief bent kun je liefde aan jezelf tonen.

Het is oké om dit allemaal niet perfect toe te passen. Misschien lukt het je gewoon allemaal niet op een bepaald moment, we zijn allemaal mensen en we kennen sterke en zwakke momenten. Je hoeft niet altijd maar een oase van rust en positiviteit te zijn – die druk hoef je niet op jezelf te leggen. Vergeef ook jezelf, niemand is perfect en dat hoeft gelukkig ook niet.

Even wat persoonlijks..

Niet meer reactief maar intentioneel zijn is misschien wel de belangrijkste les die ik heb moeten leren de afgelopen maanden. Nadat mijn vader omkwam in een motorongeluk in december 2018 was het alsof de grond onder mijn voeten was weggezakt. Alles kwam in een ander perspectief te staan en voor mijn gevoel hadden mijn lezers en lezeressen daar de eerste weken heel veel begrip voor. Maar daarna kreeg ik commentaar en kritiek op het feit dat ik wat negatief was (in artikelen en reacties over andere dingen in het leven).

Ik was ook negatief, ik was boos op de wereld, ik was boos op mijn vader, ik was boos op mezelf en kon nergens rust in vinden omdat het niet meer goed te maken viel van wat er was gebeurd. Ik voelde me onbegrepen en geïsoleerd online. Ik schreef niets persoonlijks meer en focuste me alleen nog maar op wetenschappelijk onderbouwde artikelen over voeding, afvallen, tips voor je carrière etc. Mijn negativiteit trok namelijk nog meer negativiteit aan en omdat ik vond dat mijn negativiteit een gegronde reden had kon ik het niet laten rusten – ik mocht negatief zijn omdat ik in deze rouwfase zat.

En ergens voel ik ook dat het even mocht, als uitlaatklep en hoewel ik in mijn omgeving daar zoveel liefde, respect en ruimte voor kreeg – was dat online na een paar weken wel over. “Ik vind je negatief” “Je kan maar beter aardig zijn in de comments, zonder je blog ben je niks”. Ik kreeg zelfs hele mails en DM’s over dat mensen me niet meer gingen volgen omdat ze mijn artikelen negatieve ondertoon vonden hebben. Ik deed mensen niet met opzet pijn, ik zat enkel verstrengeld in mijn eigen slachtofferrol van wat me overkomen was. No mercy online. Zo voelde het binnen een paar weken.

Maar we maken allemaal genoeg ellendige dingen mee in het leven, betekent dat dat we allemaal constant negatief mogen zijn met gegronde reden? Not really, toch?

Komend vanuit deze negatieve vibe – niet meer weten waarom ik deed wat ik deed en of het nog nut had –  waarbij ik het gevoel had geïsoleerd te raken van de wereld kwam ik in een neerwaartse spiraal. Ik verlangde zo naar die positieve versie van mezelf maar tegelijkertijd was ik boos en verdrietig en.. negatief.

Oh het beeldmateriaal dat ik heb verzameld in deze tijd, huilend en huilend voor de camera, maar nooit gepubliceerd (ga ik ook niet doen).

Ik heb dit moeten doorbreken door anderen niet verantwoordelijk te laten maken voor mijn energie. Daar begon het – wat de ander deed of zei zou geen controle moeten hebben over mijn gemoedstoestand, ik zou daar zelf controle over moeten hebben. Ik stortte me in lees- en luisterboeken om mezelf een ander perspectief te laten zien, een positiever perspectief.

De volgende stap was om de wereld niet de controle te geven over hoe ik me voelde. En met de wereld bedoel ik ook – de ellendige dingen die gebeuren, waaronder ook mijn vaders overlijden. Ik kon niet de rest van mijn leven door gaan in deze boosheid, toch? En daar begon de uiteindelijke verschuiving naar het positieve vanuit mijzelf. Elke dag zette ik de intentie om bij mezelf te blijven en de mooie dingen in het leven te zien. Hoe klein ze ook waren. Hoe ik stapje voor stapje omhoog ben gaan krabbelen is misschien ooit voor een ander artikel maar ik wilde graag dit deel met jullie delen om wat achtergrond te geven voor dit artikel. Hopelijk geeft het jou ook hoop in je leven, hoe gegrond jij ook vindt dat je negativiteit is omdat je iets vreselijk meemaakt of hebt meegemaakt, uiteindelijk zal niemand jou de rust gaan geven die je wilt vinden behalve jijzelf.

De wereld heeft even begrip en gaat daarna door, dat is maar goed ook anders zouden we allemaal op een gegeven moment in een slachtofferrol komen te zitten en alleen maar negativiteit naar elkaar gaan uiten uit deze rol.

Wat voor wereld zouden we dan hebben?

Dus, sta jij open voor deze manier van het benaderen van negatieve mensen in je leven? Wat zou het voor jou betekenen om de heerlijkheid te zien in de negatieve energie van de ander? Wat is dat contrast voor jou?