Perfectionisme belemmert je leven. Nouja, het kan een hoop belemmeren..
Perfectionisme is geen eigenschap die je op je CV moet zetten.
Perfectionisme is ook geen eigenschap die aantrekkelijk klinkt voor een werkgever.
Perfectionisme is misschien een eigenschap die de wereld om je heen af en toe doet verbazen, maar het brengt jouzelf eigenlijk nooit iets goeds.
Waarom niet?
Perfectionisme kan ervoor zorgen dat je niet eens begint aan iets omdat je weet dat je het niet perfect zou kunnen afmaken.
Perfectionisme kan ervoor zorgen dat je, hetgeen dat je hebt gemaakt, niet naar buiten brengt, omdat je het niet goed genoeg vindt.
Perfectionisme zegt eigenlijk al dat je nooit content gaat zijn met wat je hebt bereikt. Omdat nooit iets perfect is. Dus zul je altijd iets vinden wat beter kan.
Omdat nooit iets perfect is.
Omdat nooit iets perfect is.
Ik ga het nog een keer zeggen.
Omdat nooit iets perfect is.
En jij bent een perfectionist?
Dan ben je nooit tevreden.
Ik vind perfectionisme geen bewonderenswaardige eigenschap, maar een zelfdestructieve eigenschap.
Je omgeving kan misschien wel zien dat je allemaal hoge doelen behaalt en denken “wow, had ik die attitude maar”, alleen weten zij niet dat wanneer ze echt voelen wat jij voelt, dit een ellendig gevoel is. Nooit genoeg. Nooit goed genoeg. Nooit perfect.
En wat is het behalen van een doel het waard, als je er zelf geen voldoening uit weet te halen?
Of?
Of kun je dat stiekem wel? Geniet je stiekem van hoe anderen jou bewonderen? Laat jij het lijken alsof het allemaal appeltje eitje is terwijl je kei- en keihard hebt geknokt?
Is dat waar je het voor doet?
Erkenning?
Weegt dit op tegen het harde werken en je gemoedstoestand die je in de tussentijd hebt gehad?
Als het antwoord ja is, zou ik zeggen; more power to you.
Als het antwoord nee is, zeg ik niet eens iets. Dat mag je zelf bedenken.
Is dit de enige manier om erkenning te krijgen denk je?
Gaven je ouders je alleen een compliment als iets in de buurt kwam van perfect?
Of gaven ze je een compliment omdat je het op zijn minst probeerde?
Omdat je het durfde.
Omdat je je best deed.
Omdat je probeerde, faalde, en opnieuw probeerde.
Erkenning is niet ‘alleen’ te halen door perfect te zijn, de perfecte dingen te zeggen en de perfect dingen te doen.
Ooit dacht ik een perfectionist te willen zijn.
En heel even voelde ik de drang om perfectionistisch te doen. Maar gelukkig ben ik het niet.
Ik zou nooit mijn blog zijn gestart, omdat ik een lelijke layout had, geen idee had wat voor content ik wilde leveren.
Foto’s die ik maakte vond ik niet mooi genoeg.
Teksten liepen naar mijn mening niet lekker.
Inmiddels weet ik wel wat ik voornamelijk kwijt wil op mijn blog.
Inmiddels kan ik mijn gedachtes veel makkelijker uittypen dan voorheen.
Maar nu zijn er weer andere dingen,
Ik lees mijn teksten niet vijf keer na om elke spelfout of grammatica fout eruit te halen.
Heb ik geen tijd voor. Echt niet.
Ik post het zoals het is.
Soms word ik gewezen op een fout en verbeter ik deze direct. Thanks daarvoor!
Als ik hier bij elk artikel bij stil moet staan, word ik niet gelukkig. Dan ben ik zoveel tijd kwijt om iets “perfect” te maken terwijl de boodschap in een artikel ook overkomt als het ontbreekt aan perfectie.
Natuurlijk is er een level van professionaliteit, ik ga niet alles slordig in een kladje online gooien. Maar het hoeft niet perfect.
Ik zou nooit begonnen zijn met filmen en editten. Lang niet perfect. Lang niet zoals ik het wil.
Maar ik moet dit blijven doen, hoe imperfect het ook is, om er in ieder geval beter in te worden.
En elke keer haal ik er weer plezier uit.
Als ik streef naar perfectie, zal ik er geen plezier uit halen. Sterker nog, dan zou ik niet eens beginnen, want mijn eerste filmpje zou ik dan niet naar perfectie kunnen maken/filmen/bewerken.
Wees geen perfectionist
Maar durf fouten te maken, durf te falen en haal plezier uit wat je doet. Niet uit hoe het resultaat zo perfect mogelijk moet worden.
13 comments
Een tip voor perfectionisten… De kracht van imperfectie van Brene Brown.
Sinds wanneer ben jij sollicitatie en life coach?
Zoveel herkenning in je post Teni! Wat fijn dat je erover schrijft.
Dit is erg herkenbaar. In mijn ogen betekent perfectionisme dat je gewoon niet lief voor jezelf bent, omdat je zulke hoge én onnodige verwachtingen van jezelf hebt. De wereld vergaat immers niet als ik een grammaticale fout oid maak.
Ben het niet geheel met je eens. Ik geef toe dat ik vaker ontevreden ben dan anderen, omdat ik een perfectionist ben. Maar ik werk ook harder, knok harder, ga niet over een nacht ijs en lever het beste resultaat mogelijk af. Het heeft voordelen en nadelen. Maar om nou te zeggen dat ik nooit tevreden ben of gelukkig met wat ik bereik, nou nee..
X Wilmke
Dankjewel voor deze post! Heel verhelderend.
Ben zelf ook redelijk perfectionistisch aangelegd. Aan de ene kant zorgt dit er wel voor dat je taken zo goed mogelijk uitvoert (schoolopdrachten, werk etc.), maar het kan je inderdaad heel erg belemmeren. Wanneer je constant de drang hebt om alles perfect te doen creëer je een te hoog verwachtingspatroon van jezelf en wanneer je dit een keer niet waar kan maken ervaar je een hoop stress. Ik probeer me er soms gewoon bij neer te leggen dat je nooit alles 100% goed kunt doen, maar dat is vaak nog best lastig…
Vooral dat stuk over de weg naar het eindresultaat toe. De offers. Het harde werk. Soms de eenzaamheid. Confronterend. Goed geschreven.
Dit is precies jouw kracht en daarom ben je een inspiratie!
Wat een herkenbaar stuk weer!
Ik ben er in het afgelopen jaar achtergekomen dat ik eigenlijk heel perfectionistisch ben en dat ik daarom maar nergens aan begin omdat ik bij voorbaat al weet dat ik het toch nooit zo goed zou kunnen doen als ik zou willen (vanuit mijn perfectionisme).
Maar daardoor belemmer ik mijzelf ook op een enorme manier en doe ik dus ook niets in mijn vrije tijd (een hobby of zo).
En dat laatste ervaarde ik als een gemis dus heb ik mijzelf gedwongen om aan tekencursus te beginnen.
Ik heb mijzelf een schop onder mijn kont gegeven en ik ben gegaan, hoewel ik bij voorbaat al zat te bedenken dat ik er niets van zou bakken en ik toch niet in staat zou zijn iets fatsoenlijks op papier te krijgen.
Maar nu ik ben begonnen merk ik pas hoe fijn het is om met iets bezig te zijn wat gewoon leuk is om te doen, ook al is het niet perfect.
Ik verlies mij in mijn tekening gedurende 2 uur en dat ontspant en ik hou mij niet bezig met hoe mooi het is (of niet…).
Op die manier ben ik dus iets aardiger geworden voor mijzelf, ik ben geen Vincent van Gogh in de dop en dat is helemaal niet erg hahahahahaha….
Oei, perfectionist hier. Ik merk heel erg dat het me tegenhoudt, want het is nooit goed genoeg. Deze week met carnaval had ik met special effect make-up een doorgesneden keel gemaakt, en iedereen vond het er super goor en goed uit zien, maar ik zat er telkens aan te frunniken omdat ik het nog niet goed genoeg vond. Resultaat: een deel ervan viel eraf. Great.
Ook merk ik het met mijn Youtubekanaal. Ik heb sinds oktober niks meer geplaatst. Niet omdat ik geen videos maak, in tegendeel, ik heb er wel een stuk of 10 op mijn computer staan. Het probleem is alleen dat ik ze niet leuk genoeg vind, dus niet online plaats. Zo. irritant.
Hopelijk kan ik er wat tegen doen, want niet alleen ik word er gek van, maar iedereen om me heen. UGH.
Je bent tof. Ga zo door.
Liefs ♥
Opnieuw een perfectionist hier, maar absoluut niet ontevreden met dit. Dit zorgt voor mij vaak voor frustratie en stress, alleen ik weet ook heel goed dat ik zonder perfectionisme nooit zo ver zou zijn gekomen en zoveel doorzetting had gehad. Ik weet dat dit natuurlijk niet voor iedereen geldt, en opnieuw lees ik dus weer met veel interesse je post en de reacties om de mening van anderen te horen (altijd ongekend boeiend namelijk ;-))
Helaas zie ik mijn perfectionisme ook als een negatieve karaktereigenschap… Maar het gaat steeds beter 😉 Goed om er weer even aan herinnerd te worden!