Er zijn inmiddels 6 maanden voorbij waarbij Boy en ik officieel samen wonen en het is echt voorbij gevlogen! Ik deelde in het begin van dit proces open en eerlijk mijn gedachtes over het samenwonen en deze keuze maar laatst vroeg iemand hoe het nu bevalt. Ik realiseerde me dat ik zoveel heb geleerd en er genoeg dingen zijn die ik niet had zien aankomen die ik met jullie wil delen. Vandaag dus een update over het samenwonen!
The good, the bad and the ugly.
Gefeliciteerd met het samenwonen!
Ehm ja, dankjewel! Dit is blijkbaar ook zo’n moment in het leven waarbij mensen je feliciteren en zelfs kaartjes sturen. Wat leuk! Na enige tijd komen vanzelf ook de vragen over trouwen en kinderen, die ik eerlijk gezegd het liefste zou willen afschaffen. Niet voor mij persoonlijk, maar voor alle mensen die ik ken die in een ingewikkelde situatie zitten en deze vraag gewoon grofweg HEEL persoonlijk is om te beantwoorden. Maar dat is niet waar het artikel van vandaag over gaat, natuurlijk (houd je in, Teni).
Terug naar het samenwonen: veel mensen vertelden me van te voren dat het dé relatietest is, het samenwonen. Maar dat het vooral belangrijk was om met elkaar te blijven communiceren. Wat ik sowieso een logische tip vind, ook al woon je niet samen.
Samenwonen om de juiste redenen
Ik heb nooit mijn mooie huis in Den Haag willen verlaten voor een paar honderd euro die ik per maand zou kunnen besparen. Daar was ‘mijn eigen plekje’ te belangrijk voor en ik heb mezelf altijd beloofd om deze mindset aan te houden, ook al hoor ik vaak zat (meestal gefluisterd) dat samenwonen wel goed uit komt, omdat het alleen wonen zo duur is.
Ik geloof dat het je uiteindelijk meer gaat kosten (en dan bedoel ik niet alleen financieel) om met iemand samen te gaan wonen om geld te besparen.
“We vinden elkaar wel echt leuk, en we zouden op een gegeven moment toch wel die stap zetten, dus waarom nu maanden lang allebei dubbel betalen?”
Ehh, je betaalt niet dubbel. Je betaalt voor je eigen leven, zoals het zou moeten.
“Oefen Samenwonen”
Dit is iets wat ik iedereen zou willen adviseren. Weten jullie nog mijn ‘oefen-samenwoon-week’ waar ik huilend in mijn vlog sprak over hoe stom ik het allemaal vond en mezelf écht niet zag wonen in dat vorige huis van Boy?
[embedyt]https://youtu.be/nALbVlZc8aM/[/embedyt]
Blijkt het dus een geweldige stap te zijn geweest om aan te leren voelen of je er klaar voor bent en zo niet; wat dan de eventuele ‘hobbels’ zijn. Voor mij was het de ruimte; de badkamer, de keuken en ik had geen eigen werkplek. Belangrijke dingen voor mij om me goed te voelen in een huis. Het feit dat met het proef samenwonen ik niet al mijn spullen bij me had was natuurlijk logisch, maar we hebben geprobeerd zoveel mogelijk mee te nemen voor dat weekje; van mijn bureaustoel tot de juicer, alles om zoveel mogelijk de ‘flow’ van mijn dag aan te houden.
Dit besloten we pas te doen toen ik steeds vaker Boy miste en alleen thuis zat – iets wat ik nog nooit eerder met een jongen/vriendje had ervaren. Heel voorzichtig kwam de stap naar een weekje proef samenwonen in mijn huis en een paar maanden later hetzelfde in zijn huis.
Als dit mogelijk is, zou ik dit absoluut op het lijstje met tips willen zetten. Je hebt vast wel meerdere dagen achter elkaar met elkaar doorgebracht, maar wie weet zijn er wel wat dingen die jij fundamenteel anders doet in huis en dit pas naar boven komt als jullie letterlijk hetzelfde huis moeten delen. Wie zorgt voor het avondeten? Wel of geen muziek aan tijdens het ‘niksen’ in huis? Wat voor muziek? Moet de één af en toe maar een koptelefoon op doen om de favoriete serie te kijken? Hoelaat gaan jullie naar bed? Gaat de één eerder naar bed omdat hij/zij dat gewend is en fijn vindt en de ander later?
Probeer echt door het proces te gaan van samen een week het huis ‘runnen’ en ga in die week niet terug naar je eigen huis (je kunt dit een week bij de één doen en een week bij de ander).
Pick your battles
Je kunt niet jouw exacte leven en routines die je had als alleen-wonende zonder wat overleg en ‘fine tuning’ meeverhuizen naar je nieuwe huis met je vriend/vriendin. Er zal een gezamenlijke, nieuwe routine gebouwd moeten worden als je het mij vraagt. Maar dat betekent niet dat je alles moet opgeven of alles maar moet aannemen. Als jullie op bepaalde vlakken botsen, kies dan de punten die jij écht belangrijk vindt en probeer te ‘ruilen’ met de punten die jij niet super belangrijk vindt.
En niet te vergeten: iedereen heeft bepaalde dingen waar ze zich aan irriteren. Je hoeft niet alles te uiten waar je je aan irriteert, zo wordt het steeds minder leuk om samen te zijn. Kies dus ook hier ‘je battles’ en vraag of er rekening gehouden kan worden met een paar dingen die echt het bloed onder je nagels halen. Maar weet ook: andersom mag dit gesprek ook plaats vinden.
Denk na over wat je zou doen als ‘het ergste’ zou gebeuren
Dit klinkt best wel dramatisch en totaal niet romantisch, maar het is wel belangrijk om jezelf (vooral als vrouw) altijd een uitweg te kunnen geven zodat je niet in een situatie hoeft te blijven die niet goed voelt (op zijn zachtst gezegd). Je hoeft niet gezamenlijk tot een plan te komen (wie verhuisd? wat gebeurt er met de spullen?) maar dat zou natuurlijk wel ideaal zijn.
Probeer voor jezelf in ieder geval grofweg een plan te hebben en eventueel wat geld te sparen (als ‘noodgeld’, voor allerlei soorten situaties maar dus ook als je plotseling niet meer met elkaar door één deur kunt) voor het geval zich zo’n situatie voor doet. Kort gezegd: probeer nooit in zo’n situatie te komen dat je ergens moet blijven omdat je niet op je eigen benen kunt staan (financieel bijvoorbeeld).
Praat over hoe het gezamenlijke geld besteed gaat worden
Er zullen kosten gedeeld gaan worden, van de huur/hypotheek tot de boodschappen, Netflix en het internet abonnement. Praat van te voren over hoeveel je nu betaalt aan deze dingen en hoe dit bij de ander is. Misschien heeft de ander wel een voetbal abonnement bij de televisie waar jij écht niet aan mee wilt betalen. Of haal jij graag de boodschappen bij de biologische winkel waar de ander niets om geeft. Ik kan je geen advies geven over hoe je het geld eerlijk verdeelt omdat dit afhankelijk is van hoe jij en je partner jullie geld het liefste uitgeven – hier dienen jullie samen tot een middenweg te komen.
Geef elkaar ruimte om alleen te zijn
We hebben allemaal een aantal momenten (of uren) nodig op een dag om alleen te zijn. Wat we dan doen, is aan onszelf. Van vlogs kijken tot muziek luisteren tot gamen – iedereen heeft tijd nodig om te ‘unwinden’ op zijn of haar eigen manier. Praat (jaja, weer dat communiceren) met elkaar en kom erachter hoeveel tijd de ander graag wilt om alleen dingen te ondernemen.
Je hoeft de cijfers ook niet te kennen, zolang je op de momenten aangeeft dat het belangrijk voor je is om even je eigen ding te doen. Het kan handig zijn om je ‘eigen plekje’ te hebben in huis. Als er geen extra kamer is, dan kan het zelfs een hoekje bij het raam zijn of jouw kant van het bed waar je wat spulletjes van jezelf hebt liggen.
Al met al
Ik zou zeggen dat samenwonen een heerlijke stap is in de relatie als jij en de relatie daar klaar voor zijn. Een stap die, bepaalde delen van de relatie die in het begin prima konden maar nu vervelend beginnen te worden (elkaar zovaak missen, heen en weer reizen, dubbele spullen kopen zoals tandenborstels en haarborstels etc.) weg kan nemen tegelijkertijd met het versterken van de band. Als je maar goed en duidelijk communiceert en niet vergeet je grenzen aan te (blijven) geven.
Ik ben heel blij met deze stap al had ik dat twee jaar geleden nooit kunnen bedenken. Ik was veel te gelukkig met mezelf in mijn huisje. Maar het is soms tijd om nieuwe mooie dingen te ervaren. Het ene hoofdstuk is afgesloten, het andere hoofdstuk is begonnen en ik ben blij dat ik dit mag meemaken in mijn leven.
3 comments
Ja,mooi gezegd dit. Nog een tip van een oude rot in het vak 😁: wij hebben een petje liggen in de kamer en als je even niet wil praten,zet je het petje op en de ander weet dat je dan even niet moet storen. Werkt al veertig jaar. Zeggen: ik heb mijn petje op,is ook goed🤛
goed gezegd, vriendin ging ook met haar vriend samenwonen, dat vond ze ook heel lastig omdat ze ook graag haar eigen plek, echt helemaal van haar wilde hebben om tot haarzelf te komen. na wat aftasten (en wat afruzieen) e.d. hebben ze 1 van de slaapkamers gewoon helemaal “omgetoverd” tot haar eigen kamer, hij komt daar ook niet, de kamer is echt helemaal van haar, haar eigen “veilige” plek om tot haarzelf en tot rust te komen, te mediteren e.d. en sindsdien gaat het samenwonen heel goed omdat ze nu haar eigen prive ruimte heeft, waar niemand anders komt en dat geeft haar mentaal heel veel rust en ruimte. grenzen aangeven is zo belangrijk! goede blog dit dus
Wat was dit een fijn artikel om te lezen!