The Fear Of Going Out – FOGO

[wpdevart_youtube]UyxHO62EPXU[/wpdevart_youtube]

Ik zat laatst op het strand met wat bekenden waarvan één persoon tegen me zei “Jij zit zo op social media en je bent zoveel bezig met je telefoon, posten, posten, posten, je hebt zeker last van FOMO” oftewel: Fear Of Missing Out.

Ik keek op, en dacht:

“Jij hebt werkelijk geen idee hoe ik in elkaar steek”

Maar ik zei:

“Grappig dat je dat zegt, ik heb helemaal geen angst om dingen te missen, ik kijk niet eens het nieuws..”

Ik wilde hem bijna vertellen over hoe ik vroeger het omgekeerde zelfs had, wat tegenwoordig valt onder “Fear Of Going Out”

Toen ik enkele maanden geleden een telefoontje kreeg van Milou (Women’s Health) met de vraag of ik hier ervaring mee had wist ik direct een periode te benoemen waar dit van toepassing was. Ook was ik dolgelukkig dat zo’n groot platform als de Women’s Health dit onder de aandacht brengt en aanpakt. Of ik mee wilde doen? Absoluut.

Hieruit is dit filmpje ontstaan waar ik openhartig spreek over hoe ik hier vroeger enorm last van heb gehad en hoe ik dat tegenwoordig toch echt anders zie. Het ademt door al mijn artikelen van het afgelopen jaar met als klap op de vuurpijl het artikel:

“Mijn leven staat niet meer in het teken van afvallen”

Omdat ik zo sterk voel over dit onderwerp besloot ik er een artikel over te schrijven om de hele campagne te steunen. Ik geloof namelijk niet in een leven waar je altijd alleen maar bezig bent met tracken, wegen, sporten en strict je voeding in de gaten houden. Ik geloof zeker wel in periodes waarin je dit dient te doen voor een sport of doel (of het nu trainen is voor de marathon of een bikini fitness wedstrijd, moet je helemaal zelf weten), maar je hele leven hier in het teken van zetten zou ik je niet adviseren. Tenzij je er écht gelukkig van wordt, laat dan niemand voor je bepalen maar kijk eens naar de volgende punten en bedenk je eens hoe je hierin staat:

• Ga je feestjes van dierbare vrienden en familie uit de weg hiervoor?
• Ga je etentjes uit de weg hiervoor?
• Durf je niet eerlijk te zeggen waar je precies mee bezig bent bij je naasten?
• Blijf je liever thuis met de reden dat je weer een dag ‘goed je best hebt gedaan met eten’?
• Compenseer je met sporten als je teveel hebt gegeten?

Nogmaals, dit soort tijdelijke trajecten voor een fotoshoot of een wedstrijd vind ik meer dan begrijpelijk. Maar bedenk je eens dat je dit twintig, dertig of misschien wel veertig jaar van je leven doet en daarna terug kijkt naar je leven.

Wat zie je dan? Wat heb je dan meegemaakt? Wat zijn je herinneringen? Voor wat? Voor die paar kilo’s?

Stel dat je 80 bent en je beste vriendin zit naast je, ook 80.

Ze laat je foto’s zien van een festival – was je niet bij

Ze laat je foto’s zien van een etentje waar iedereen aan het klieren en lachen is – was je niet bij

Ze laat een foto zien van een avondje uit waar iedereen met een wijntje of biertje in de hand staat – was je niet bij

En waarom niet?

Omdat je een doel had met je lichaam en niks zou dat in de weg staan. Zit je dan, op je 80e, naast je beste vriendin. Het maakt niet eens meer zoveel uit hoe je lichaam eruit ziet op dit moment, het enige dat nu even telt is hoe je je leven hebt beleefd.

Natuurlijk zeg ik niet: stop met afvallen, hoeveel je ook weegt. Ik weet als geen ander hoe ongelukkig het je kan maken als je overtollige kilo’s met je meedraagt. En wanneer het richting obesitas gaat is dit ook nog eens ongezond voor je lichaam en lijkt het me belangrijk dat je dit serieus neemt om gezond oud te worden.

Maar ik heb het over de leefstijl die geen balans meer kent. De leefstijl die alleen nog maar om belemmeringen gaat en jezelf ontzeggen van allerlei leuke dingen voor dat ene doel. Je zult nooit meer zo jong zijn als dat je nu bent, besef je dat?

NOOIT MEER.

Er zit een kunst achter het vinden van een balans en zodra je hem hebt gevonden voor jezelf, zul je op zoveel vlakken de meest gelukkige en mooie versie worden van jezelf. Geloof je me als ik je dat vertel? Ik hoop dat je me gelooft. Ik wil namelijk niet dat je je leven vergooit aan het constant afzeggen van leuke dingen omdat je bang bent voor wat je daar aan eten zult treffen. Ik wil niet dat je terug gaat kijken op je leven met spijt, diepe spijt. Ik wil niet dat je later naar foto’s van jezelf kijkt en denkt: “JEETJE WAT WAS IK EEN LEKKERDING, waarom heb ik niet een beetje genoten?”. Ik wil dat je nu naar jezelf in de spiegel en naar je foto’s kijkt en denkt: “Jeetje, wat zie ik er goed uit!”. Want jezelf accepteren en mooi vinden staat niet gelijk aan het opgeven van een doel als afvallen. Het is niet het één of het ander, het kan beide en als je het mij vraagt is er geen andere ultieme manier dan beide te integreren in je leven: balans.

Houd dat stemmetje in je hoofd in de gaten. Luister naar je gevoel. Ben je gelukkig? Voel je dat je jezelf dingen verbiedt? Maak je je eigen regeltjes omtrent sporten en eten die je vervolgens moet opvolgen? – Let eens op al deze kleine dingen en vraag jezelf af of het het waard is, vanuit het perspectief van iemand die 80 is en terugkijkt op zijn/haar leven.

Balance is key. Zo lastig. Zo suf verwoord. Maar het is echt zo: Balance is key.

Je leven is nú!