Leuk om te zien hoe verschillend mensen omgaan met de suikervrije challenge. Wat de één absoluut niet vindt kunnen, vind de ander weer doodnormaal. En wat de één vervolgens al jaren doet, is voor de ander een nieuwe uitdaging.

Aangezien ik op mijn blog het initiatief heb genomen wil dit niet zeggen dat dit de enige manier is om een suikervrije challenge aan te pakken. Het belangrijkste is dat je een challenge doet die aansluit op jouw leven waardoor het nog wél een uitdaging is, maar geen belemmering wordt doordat het te ver van je huidige patroon staat. Lijkt me een goede mindset, niet?

Kleine veranderingen

Ik geloof namelijk in kleine veranderingen, om uiteindelijk beetje bij beetje je leefstijl gezonder te krijgen, vooral om je mentaal er doorheen te kunnen slaan. Te grote veranderingen op kort termijn kunnen (hoeft niet) je het gevoel geven dat je je levenskwaliteit omlaag haalt waardoor je ineens niet meer in ziet waarom je ooit bent begonnen met zo’n challenge. Check:

• “Van mag niet – naar hoeft niet“
• “Hoe je houding het verschil kan maken bij het behalen van je doelen“

“Ik mag weer niet mee eten met gebak” , “Iedereen zit gezellig aan tafel met chocomelk”, “Ik zet een film op en besef dat ik geen reepje chocolade kan eten” etc. etc.

Mijn overwegingen/argumenten/beslissingen

Maar misschien is het handig om mijn argumenten te lezen wat betreft het trekken van de grens; wat mag wel voor mij en wat mag niet voor mij.

1. Afkicken van onnodig snoepen en snacken

Ik heb deze challenge nodig voor mezelf, om zelf weer even een “boost” te krijgen door tijdelijk 100% niet te snoepen en te snacken in de vorm van chips, repen witte chocolade, snoepjes bij de kruidvat, taartjes in koffietentjes etc. Door zo’n challenge te doen schrap ik in eerste instantie al deze suikers voor een periode; afkicken!

Ik ben niet van plan dit de rest van mijn leven te doen, maar puur om even mijn hoofd en lijf hiervan te “legen”. Huppa, daar bespaar ik weer een hoop suikers!

Misschien ben jij al jaren voorbij dit punt en ligt de challenge en uitdaging bij jou wel 2 of 3 stappen verder (zolang het gezond blijft en je je lichaam goed voedt natuurlijk!).

2. Zo natuurlijk mogelijk

We weten allemaal dat fruit suikers bevat. Maar ook dat gedroogd fruit per 100 gram nóg meer suikers bevat (omdat het vocht er al uit is).

Echter waar mijn overtuiging in zit is dat ik weer terug wil naar zo natuurlijk mogelijk te eten. Hoe lastig het ook is als zelfs appels in stukjes worden gesneden en in zakjes worden verkocht, dit toch dichterbij de natuur ligt dan een appelflap, waar ook appel in zit. Ik zal nooit iets als fruit uit mijn voeding schrappen. Altijd alles met mate eten, dat wel.

3. En dan nog, extraatjes

En met extraatjes bedoel ik dat ik af en toe het “gevoel” wil hebben dat ik snoep, zonder dat ik geraffineerd suiker, smaakstoffen en andere conserveermiddelen binnen krijg.
Hiervoor sta ik honing in mijn suikerchallenge toe voor mezelf. Let wel, ik gebruik nog altijd mijn verstand (hoop ik, lol) en probeer niet overboord te gaan door de snoepjes te vervangen met evenveel suiker uit honing. Dat zou zonde zijn.
Maar begrijp goed; door het te verbieden voor mezelf, zal ik alleen maar extra belemmeringen zien. Ahorn siroop en agave zijn producten die ik amper gebruik, honing gebruik ik af en toe. MAAR ik heb wat recepten op het oog die ik wil uitproberen waarbij ik geraffineerd suiker vervang met iets anders, natuurlijkers. Juist in deze challenge komt het goed van pas om mezelf op het juiste pad (wat klinkt dit crimineel zeg.. ) te houden op momenten dat het zwaar gaat worden.

Ik weet heel goed wat er gebeurt als dit óók niet mag -> frustratie. En dat is niet de bedoeling. Ik ben (nog?) niet overtuigd over de nadelige effecten van honing (koudgeperst) al word ik hier veel voor gewaarschuwd door verschillende mensen. Vooralsnog zie ik koudgeperste honing als iets dat natuurlijk is en duizenden jaren geleden ook bestond, net als fruit, groente, noten, zaden etc.

Alles met mate

Het verschil ligt hem in de hoeveelheid die tegenwoordig beschikbaar is: MEER DAN VOLDOENDE, en daar ligt de uitdaging ook in: om niet teveel te eten van de gezondere producten die ook suikers bevatten. Er zal nog steeds een “afkickfase” zijn, deze zal ik niet blijven voeden met liters honing en kilo’s fruit.

Persoonlijk blog

Ik probeer niet de regels voor te schrijven aan mensen, maar mijn richtlijnen te delen. Dat is best kwetsbaar! Want iedereen is overtuigd van iets anders wat betreft eten en voeding. En dat mag ook.

Ik ben hier niet om te vertellen wat uiteindelijk de beste keuze is voor de gehele mensheid. Ik ben hier om te vertellen wat voor mij de beste keuze is en waar ik allemaal tegen aan loop, uitvogel en ondervind. Ik snap dat als een site groter en bekender wordt dat dit meer reacties met zich meebrengt, maar probeer te onthouden dat ik hier geen persoonlijke consulten aan het geven ben maar puur mijn manier van leven deel.

Ben je het er totaal niet mee eens? Word je hier boos van? Raak je gefrustreerd? Dat mag. Gepassioneerd over voeding, heerlijk!

Als ik lees dat sommigen al jaren suikervrij eten denk ik; wooow! Wat cool dat je al maanden of jaren niet meer snoept. Ik heb daar ontzettend veel respect voor! Net als ik respect heb voor mensen die geheel vegetarisch eten of veganistisch of paleo, of wat dan ook.

Weet je waarom? Omdat deze mensen de discipline hebben gevonden om op een manier te eten die voor hen overtuigend beter is voor hun gezondheid. En dat is waar het om draait. Niet om allemaal exact hetzelfde te gaan eten want daar zijn onze lichamen, levens en overtuigingen te verschillend voor.

Laten we elkaar, met welke gezondere keuze dan ook, stimuleren en aanmoedigen! Want hoe cool is het om geïnspireerd te raken van elkaar?
Dagelijks inspireren jullie me met jullie gerechten en recepten waardoor ik denk: Wow! Hier kijk ik tegenop! Hoe kan ik een stapje dichterbij komen in mijn “avontuur” naar de gezondste versie van Teni. En als je op mijn blog komt en merkt dat je deze fases allang voorbij bent, hoe gaaf is het om met die boodschap in je hoofd de dag door te komen: “ooit was ik daar, waar zij nu is, wow, wat heb ik eigenlijk veel bereikt” 🙂