Dit artikel is de tekst van de video van afgelopen woensdag “als ik dun ben, dan ga ik pas dragen wat ik mooi vind”. Deze tekst heeft echter wat extra stukken die niet in de video voorkwamen. Ik wilde dit heel graag ook in tekstvorm op mijn site hebben staan voor al mijn ‘lees publiek’! 

Ik keek vroeger altijd naar outfits van anderen en fantaseerde hoe ik dat ook wilde.

En toen ik eenmaal mijn eigen geld begon te verdienen wilde ik weer niet shoppen omdat ik ‘nog niet dat lichaam had’. Maar eigenlijk wilde ik ook weer heel graag al proeven van dat leven dat ik mezelf beloofde als ik zou afvallen, dus ik kocht alleen hele goedkope kleding die me er slanker deed uitzien. Hoe lelijk de stof ook was en ook als de stijl niet bij me paste, als het me er slanker deed uitzien, dan kocht ik het.

Maar wel, goedkoop. 

“Binnenkort pas ik hier niet meer in”

Ik wilde nooit veel geld uitgeven aan kleren omdat het in mijn hoofd altijd een tijdelijke maat was die ik had. “Ik zou er binnenkort niet meer in passen”, dus het was zonde om er veel geld aan uit te geven.

En daarnaast zou de duurdere kleding een signaal uitstralen naar mijzelf: dat het best oke was om deze maat te hebben. Alsof ik dan een onbewuste reden had om NIET af te vallen omdat ik net heel veel geld had uitgegeven aan nieuwe kleren. Zelfs daar had ik weer wat op bedacht, ik kocht vaak te kleine kleren zodat ik erwel in MOEST gaan passen.

Maar het stomste dit alles is..

het had PRECIES HET TEGENOVERGESTELDE EFFECT. 

Ik gaf hiermee het signaal naar mijzelf dat ik nog niet waardig genoeg was voor:

• Mooie kleren
• Goed zittende kleren
• Kwalitatief betere stoffen en merkeN
• Überhaupt het leven dat ik wilde leiden

Alles mocht pas, als ik was afgevallen.

Zelfs het dragen van een luxe parfum of een luxe gezichtscrème mocht pas als ik was afgevallen of op hélé speciale gelegenheden.

Tweede ronde, wijzere ronde

Ik ben twee keer in mijn leven flink afgevallen. De eerste keer vanaf mijn 18e tot 24e en de tweede keer is nu in het afgelopen jaar. En misschien is het omdat ik nu wat ouder en “wijzer” ben door deze tweede ronde; maar de realisatie is dat ik nu in allemaal kledingstukken pas die ik voorheen kocht met het idee “ik ga daarin passen en het wordt geweldig” maar dat ik het nu niet meer een leuke stijl vind!

Wanneer ik een kledingstuk kocht, dan droomde ik in het proces van het kopen (in de winkel rondlopen, kledingstuk vastpakken, naar de kassa etc.) van het soort leven dat ik ging hebben in dat kledinngstuk. Bijvoorbeeld als je vlak voor je zonnige vakantie een paar jurken koopt en tijdens het kopen fantaseert over hoe je over het terras paradeert in die jurk etc.

Ik fantaseerde dan over de slanke versie van mijzelf en het resultaat was negen van de tien keer dat het kledingstuk in mn kast bleef hangen, soms zelfs nog met het kaartje eraan. 

Want de fantasie die ik had en mijn echte huidige leven verschilden nogal van elkaar.

In de winkel had die jurk een fantastisch leven op Italiaanse terrasjes. Thuis bij mij was het onderdeel van het leven van iemand die pas als ze slank was de jurk wilde dragen. Dus al mijn ongedragen kleren werden een soort verzameling van een droomleven dat ik me had voorgesteld bij het kopen ervan.

Ook werd ik getrokken door printjes en schreeuwerige kleren omdat ik me wilde uitdrukken, maar niet precies wist hoe, omdat ik mezelf in de “tussenfase” had geplaatst: Nog niet af, maar zie mij! 

Dus mooie basics waar ik mijn outfits omheen kan bouwen had ik amper, maar opvallende kledingstukken had ik genoeg. En zo kwam ik in die vreemde loop elke keer als ik me moest aankleden voor een feestje of etentje: ik had heel veel kleren, maar kon gewoon niet één outfit samenstellen.

Ik had allemaal losse items gekocht die de toevoeging zouden moeten zijn in plaats van de basis. Gek eigenlijk, omdat ik allemaal prachtige neutrale outfits verzamelde in mijn inspiratie mapjes.

Passie over fashion en kleding

Ik ben stiekem enorm gepassioneerd over fashion en kleding, maar durfde me nooit volledig te uiten tot ik slank was. Ik besteed uren en uren en uren op tumblr en pinterest en youtube om inspiratie op te doen en outfits op te slaan. De initiële reden dat ik wilde afvallen was om leuke kleren te kunnen dragen, van jongs af aan al. 

Overtuigingen veranderen

In de afgelopen 5 jaar ben ik mezelf steeds meer gaan blootstellen aan mijn overtuigingen en heb geprobeerde deze te veranderen. Ik heb af en toe wat “duurs” gekocht voor mijzelf en geprobeerd me niet schuldig te voelen. Ook als ik er straks niet meer in zou passen.

Ik heb geprobeerd het dan niet in de kast te laten hangen omdat ik het “niet vies wilde maken” en “alleen op een speciale gelegenheid mocht dragen” maar mezelf elke random dag waardig genoeg te vinden om het te dragen. 

Ik heb mezelf duurdere thuis kleren gegund, iets wat lekker zit en mooi is. Ipv kledingstukken die “over zijn” en vies en kapot mogen.

Vooral voor iemand als ik die vanuit huis werkt, heb ik gemerkt dat hoe ik me kleed, met welke stoffen, aandacht en kwaliteit, veel zegt over hoe ik mijzelf in het NU waardeer. Dit wil niet zeggen dat ik alleen maar Dior en Stella McCartney etc ga kopen en dragen. Nee, ik zoek binnen mijn eigen inkomen naar spullen en kleding die me nu al “dat leven en dat gevoel” geven.

The Law of Attraction (de wet van aantrekkingskracht)

Ik heb mezelf steeds vaker laten dragen wat ik wil ipv te vinden dat mn buik eerst plat moet en dit, is ook precies hoe de law of attraction werkt, als je erin gelooft (ik wel):

Als je jezelf nu al het gevoel geeft van die persoon die je ooit ‘wil zijn’ en vervolgens alles doet om dat gevoel te blijven ervaren, zul je ook natuurlijkerwijs die persoon worden in plaats van die persoon uitstellen. Een handige hulpvraag daarbij kan zijn: “Wat zou de slankere ik in deze situatie doen? Of dragen? Of zeggen?” 

• In bikini naar het strand? JA!
• Niet zomaar settelen voor een relatie omdat de ander je leuk vindt en je denkt dat dat niet gauw meer zou gebeuren? JA!
• Vol vertrouwen een sollicitatiegesprek ingaan en je niet druk maken of ze je ‘dik’ vinden of niet? JA!
• Die geweldige jurk kopen? JA!
• etc.

Ik wil in een mooie outfit thuis rondlopen. Ik wil gewaagde en gedurfde looks uitproberen en ermee in het openbaar rondlopen. Ik wil klassieke looks dragen buitenshuis en ga zo maar door. 

Het gaat niet om het per se kopen van dure kleding, het gaat erom dat je koopt wat je mooi vindt en nu gaat dragen. En dus niet omdat het afgeprijsd is, goedkoop is of enkel omdat het past. 

Ik zou vroeger geen dure jas kopen, tenzij deze afgeprijsd zou zijn. Ook al zou ik het geld ervoor hebben, ik kon mezelf niet vertrouwen op het daadwerkelijk dragen van de jas als ik hem eenmaal had omdat ik bang was om hem ‘vies’ te maken en wilde hem dan alleen op een speciale gelegenheid dragen.

Terwijl het hele leven een speciale gelegenheid is, als je jezelf waardig genoeg vindt. Je kleding hoeft niet ‘duur’ te zijn om jezelf waardig te vinden. Je kleding zou het leven moeten ondersteunen dat je wilt hebben in het nu. Dus passen qua vorm en mooi zijn zoals jij dat voor ogen hebt.

Ik was altijd de observant, ik deed niet mee

Als ik denk aan de 90’s en de 2000’s qua stijl kan ik van alles opnoemen. Er worden tegenwoordig ook filmpjes en fotos op social media gedeeld met 90’s stijl met de tekst “weet je nog dat iedereen deze shirtjes droeg?” etc. 

Ik herinner me dan inderdaad de tijdperk waarin ik opgroeide, maar enkel als observant van de wereld. Ik observeerde de mensen en de stijl die toen hip en in was. Ik maakte er geen onderdeel van uit ook al verlangde ik daar enorm naar.

Het is een beetje hetzelfde idee als terugkijken op de jongere versie van jezelf en denken: jeetje, ik was jong en vrij en had zoveel potentie om gewoon mijzelf te uiten, waarom deed ik het niet! Waarom droeg ik niet gewoon wat ik mooi vond? Het is eigenlijk ZO makkelijk! 

Verwijder die stomme blokkades! LEEF VRIJ!

We hebben zoveel blokkades opgelegd en deze moeten we afbreken om vrij te kunnen leven.

Als je iemand met een grotere maat een minirok ziet dragen, wat is dan je eerste gedachte? De gedachte en het gevoel dat je daarbij hebt zegt alles over jouw blokkades.  Er bewust van worden is de eerste stap, vervolgens gaat het erom dat je dit omdraait naar een positieve instelling ertegenover. 

Dit geldt voor alles in je leven, hoe je naar de ander kijkt die meer geld heeft, succesvoller is, slanker is, een relatie heeft etc. zegt alles over jouw eventuele blokkades over het onderwerp.

Hoe meer je de ander hetgeen gunt en gelukkig bent voor de ander voor iets wat jij OOK wilt, hoe meer je open zult staan om het zelf ook te ontvangen.

Als je iemand met een hartstikke slank lijf ziet dragen wat ze wilt en het ownen, oftewel; veel mensen kijken naar haar en ze draagt zichzelf vol zelfvertrouwen. Denk je dan: “pff, stom wijf” of “WAUW, wat een zelfvertrouwen! Wat een geweldig lijf!!” 

Helaas worden we als vrouwen vaak ‘opgevoed’ met de gedachte dat we in competitie zijn met elkaar en wanneer een ander er ‘beter’ uit ziet dan jij, er minder ruimte is voor jou.

Dit is een leugen. En we moeten stoppen dit te geloven. 

Er is ruimte voor ieder zijn/haar unieke mooiheid. En zodra je stopt met de negatieve focus op anderen, zal er ruimte zijn voor jou om te stralen. Om te dragen wat je wilt, jezelf en de kleding die je draagt te ownen, te werken aan jezelf (dit kan mentaal en/of fysiek) om gezonder en zelfverzekerder te zijn. 

Het is tijd voor jou, om jouw stukje ruimte om deze aarde in te nemen.

Daar ben je voor geboren, daarom ben je hier, je verdient alles wat het leven te bieden heeft omdat je leeft, omdat je mens bent, omdat je hier bent.

Dat is genoeg.