Eerder deze week schreef ik een artikel over dat het me allemaal teveel werd. De vakanties, de reizen, het vooruit werken en vervolgens weer het werk wat er nog lag dat ik moest inhalen als ik terug kwam. Workshops en lezingen geven en vervolgens ook nog socializen op events en meetings.
Ik heb heel veel lieve berichten van jullie ontvangen met onder andere tips om het aan te pakken. Ik denk alleen dat er één ding is wat veel mensen over het hoofd zien en ik begrijp dat volkomen. Maar ik moet het toch kwijt.
Werk is de boosdoener, toch?
We zijn allemaal geneigd te denken dat hetgeen dat we definiëren als werk, de boosdoener is bij stress en vermoeidheid. Snap ik. Want hard werken kun je om zoveel verschillende redenen doen, zonder dat het goed is voor je gezondheid.
Mijn huidige werk is ontstaan vanuit een diepe passie. Vanuit het uren willen analyseren en uitschrijven van mijn gedachtes. Van het willen rondlopen in een onbekende stad luisterend naar muziek in mijn oortjes. Van foto’s maken, receptjes uitproberen en mooie creatieve content creëeren waar anderen ook iets aan hebben.
Dát is mijn passie en inmiddels ook mijn werk. Als mensen zeggen dat ik minder moet werken aan mijn blog, dan lijkt het alsof mijn passie van mij af wordt genomen.
Balans tussen passie-werk en nodig-werk
Dít ‘passie-werk’ is niet het probleem. Het probleem ligt hem in de verplichtingen eromheen: de mails, de samenwerkingen, de workshops en al die plekken waar ik aanwezig dien te zijn. De ‘vervelende’ kant van het runnen van je eigen bedrijf. Deze kant hoort er nou eenmaal bij, omdat ik anders niet kan doen wat ik het liefste doe. En dat is niet erg, het is nooit 100% fun fun fun, maar wat wél erg is, is dat dit gedeelte een groter onderdeel is geworden en meer tijd opslokt dan het fun gedeelte.
Daar moet ik een balans in vinden. Ik dien beter mijn afspraken in te plannen. Ik dien me niet verplicht te voelen om alle noodkreten over de mail van mensen te willen beantwoorden. Enkele weken geleden maakte ik al de beslissing om alle zakelijke mails en verzoeken voor samenwerkingen compleet te laten afhandelen door mijn mediabureau Semilo die nu dus ook de rol van Agent op zich heeft genomen voor me.
Wat een rust! Ik kon me weer meer focussen op mijn passie.
Nu kom ik weer tot een punt om de andere minder leuke dingen omtrent mijn werk slimmer en efficiënter aan te pakken. Misschien heb ik wel een stagiair nodig? Misschien wel een assistent? Misschien wel iemand die andere zaken overneemt zodat ik kan doen wat ik het liefste doe omdat ik daar energie uit put.
Ik ben een happy loner
Ik ben altijd al een persoon geweest die graag alleen is. Ik hoef niet elk weekend uit, ik hoef niet elke dag met mensen af te spreken en ik hoef al helemaal niet steeds ‘leuke dingen’ met anderen op de planning te hebben. Talloze vrienden en vriendinnen van mij hebben dit gevoel niet en willen wel altijd leuke dingen doen.
Ik zat vroeger uren achter de bank in ons huis te knutselen met wat papiertjes, stiften en een schaar. Héérlijk.
Sociale dingen kosten me energie. Ik vind het heel leuk en doe het graag, maar wel wanneer ik opgeladen ben. Dus nee, het zit hem niet in tijd weg van mijn blog of YouTube kanaal of social media om meer met vrienden en familie te zijn. Het zit hem meer in de balans vinden in Teni-tijd en al het andere dat gaande is.
Hopelijk geeft dit wat meer duidelijk! Ik blijf mijn passie volgen en dat is content creëeren. Niet omdat ik dat moet van mezelf, maar omdat dat me gelukkig maakt. Misschien zullen mensen het niet begrijpen, maar dat is oké. Dit is mijn weg, mijn pad, mijn leven en ik deel heel veel met jullie.
Omdat dit meer is geworden dan alleen maar letters op een website die je bekijkt via je telefoon of laptop. Het helpt mij perspectief te brengen in mijn leven en mijn passie te mogen uiten en hopelijk helpt het anderen ook.
24 comments
Tijd voor jezelf is tegenwoordig zo’n kostbaar goed. Daar ben ik de afgelopen maanden ook achter gekomen. Er komt zoveel op je af en je bent altijd maar bereikbaar en op standje aan, dat leidt tot overprikkeling van je geest en lichaam.
Mooi stukje bewustwording van jouw kant en bewustwording is stap 1 naar rust vinden.
<3 Mooi gezegd weer Marije!
Dat happy loner gedeelte herken ik heel goed. Ik kan gewoon niet constant mensen om me heen hebben.. Ik hoop dat je snel weer een goede balans vind!
Dankjewel Ise!
Ik begrijp je heel goed, ik ben ook iemand die gewoon tijd zelf nodig heeft en dat snapt niet iedereen, dat je soms zegt dat je niet kan omdat je nu eenmaal tijd met jezelf hebt ingepland en die ook echt nodig hebt. Je bent dus zeker niet alleen daarin <3 Succes met het vinden van de balans, lieve Teni <3
Ahh thanks lieve Iris!
Wat heb jij al een goed inzicht
Over wat goed is voor jezelf
Mag je trots op zijn
Heb ik zelf echt veel langer over gedaan
Wat lief Josina! <3
Zoooooo herkenbaar!! Ik ben na 3 “leuke” sociale privedingen achter elkaar echt gesloopt! Het continu investeren en jezelf, soort van, aan zetten kost energie. En ook het onbegrip van anderen herken ik, maar ik ben dankbaar dat ze het soms niet begrijpen dan hebben ze er zelf dus ook geen last van haha
Haha ik ben ook dankbaar dat de mensen om mij heen dat niet hebben!
Goed verwoord weer meid, al hoef je niks te verantwoorden of uit te leggen. Maar ook dit geeft je wellicht wat meer rust. Ik begrijp in ieder geval wat je wil zeggen en ik hoop dan ook dat je snel weer je balans weet te vinden. Blijf dicht bij jezelf en als dat betekent dat je wat vaker ‘nee’ moet (leren) zeggen en misschien wat mensen teleur moet stellen….so be it. Doe wat goed voelt en bedenk je inderdaad waarom je in den beginne dit werk bent gaan doen. Wat maakt je gelukkig. Succes x
Dankjewel Natasja! 🙂 x
ALLIGNMENT first ?
Erg herkenbaar wat je schrijft! En aan de reacties te zien zijn er veel meiden die zich in het gevoel dat jij omschrijft herkennen (happy loner). Wellicht leuk om daar vaker iets over te schrijven? Ik merk vaak dat mensen om mij heen (vriend, vriendinnen, collega’s) me raar aankijken als ik zeg dat ik voor het weekend nog geen plannen heb en dat ik dat heerlijk vind 🙂 Het lijkt soms alsof het ‘not done’ is om graag alleen te zijn…
Herkenbaar, heb ook mijn eigen bedrijf, begrijp volledig wat je zegt. Goed van je om dit uit te spreken en te delen, en dat je dicht bij jezelf blijft en doet wat jouw gelukkig maakt,! want jij bent de enige die dat kan. Ga zo door! 🙂
Wat herkenbaar weer! Deze week nog zo’n situatie. Ik voelde me er schuldig over dat ik het ‘stom’ vond dat mijn vriendinnen me telkens willen zien en afspreken. ‘Daar moet ik dankbaar voor zijn toch?’ dacht ik. Maar fijn om te horen dat er meer ‘happy loners’ zijn!
Weer een prachtig stukje. Ik kan me hier echt helemaal in vinden. Ik ervaar het leven echt op dezelfde manier. Ik ben ook echt enorm graag op mezelf en heb ook echt deze tijd nodig om mezelf op te laden en tot mezelf te komen, zodat ik daarna mezelf weer open kan stellen naar andere mensen en leuke dingen kan ondernemen. Anders krijg ik ook teveel prikkels binnen en kom ik echt met mezelf in disbalans en ben ik echt niet meer een leuk persoon. Door daarin een goede balans te vinden en gewoon regelmatig me-time in te plannen kan ik zelf het meest gelukkig door het leven gaan. Maar die balans is soms moeilijk, omdat ik altijd strijd met de gedachtes dat ik dan misschien anderen te kort doe. Maar steeds beter leer ik om mezelf op de eerste plaats te stellen, want zonder jezelf gelukkig te voelen en blij te zijn kan je het een ander ook niet geven
Ik ben ook vrij gemakkelijk “alleen”, heerlijk soms. Bespaart je ook de sociale druk in heel veel gevallen. Ben helemaal gelukkig als ik zelf druk bezig ben met van alles 🙂
Eerlijk en mooi geschreven artikel! Jij weet het beste wat je nodig hebt en gelukkig zitten we allemaal anders in elkaar. Blijf trouw aan jezelf, het komt goed.
Heel herkenbaar zowel jouw stuk als de reacties van anderen.
Een kleine toevoeging: het gaat er niet om dat je best wel alleen kan zijn, maar dat je regelmatig alleen “moet”zijn.
En dat anderen dat dan niet snappen.
Goed idee….ken je grens en delegeer.
Lastige situatie, ik volg je nog naar kort en vind je blog echt geweldig, vooral omdat je inderdaad kan merken dat dit echt je passie is. Ik hoop dat je snel uit je dip komt. Heel veel succes. X
Teni (mijn autocorrect wil dit veranderen in ‘geniet’, toepasselijk hè!). Ik denk dat het voor de meeste mensen zo is hoor, dat het werk het probleem niet is, maar alles errond en het feit dat energie en uren per dag beperkt zijn. De meeste mensen die kampen met burn out en dergelijke zijn juist gepassioneerd door hun werk, waardoor loslaten moeilijk is ! En het een strijd is om werk/ passie, sociaal, sport, tijd voor onszelf te combineren… geen kang en klare oplossing maar bewust zijn van is al heel veel! Wat je zegt ivm opladen door alleen te zijn is heel herkenbaar en het helpt dat eens zwart op wit te zien, ik bleef dat altijd als een soort afwijking van mezelf zien, terwijl het dat dus niet is, bedankt!
Ik snap het heel goed. Ik ben zelf een introvert en heb behoefte aan tijd voor mezelf. Velen snappen helaas niet, dat het niet voor iedereen erg is om ooit geen planningen te hebben staan. De balans tussen passie en “verplicht” werk te vinden zou ik zelf ook heel moielijk vinden maar het zal je zeker gaan lukken! 🙂
Ik vond het boekje “busy” hier heel behulpzaam! Het helpt een beetje te focusseren op de dingen die voor jezelf heel belangrijk zijn en wat dingen los te laten, die misschien niet zo belangrijk zijn. Ook dat je dingen gewoon af mag zeggen, als gewoon gen zin hebt, zonder dat je het gevoel hebt te moeten zeggen dat je niet kan omdat je busy bent.
Hoe dan ook ik ben zeker, dat je de voor jezelf beste manier gaat vinden en doorzetten! 🙂
Groetjes from Germany,