Makkelijk he, in deze tijd. Oordelen van achter je computerscherm. Oordelen en dan ook nog de moeite nemen dit uit te typen. Niet in de vorm van informatief zijn, advies geven of een stukje feedback, maar grofweg oordelen.

Alsof.. Alsof je zelf perfect bent. Bizar eigenlijk. Weet je hoe ik dit zie?

Als je oordeelt, zie ik dat als karaktereigenschap.

Ik zie dat als een frustratie gewikkeld in oordeel bij jezelf. Dus als je nu bijvoorbeeld oordeelt over een ander mens over iets omtrent het milieu..

Dan zou jij waarschijnlijk honderd jaar geleden hebben geoordeeld over een ander mens over iets omtrent het geloof of niet naar de kerk gaan of wat dan ook – iets wat toen speelde. De karaktereigenschap herhaalt zich, in welke tijd we ook leven.

Ik herken de karaktereigenschap maar al te goed bij mensen ‘in real life’ met hun uitspraken nu vs. 10 jaar geleden. Tony Robbins beschreef het ooit zo goed, tijdens één van zijn seminars was er wereldnieuws omtrent een aanslag en wat gebeurde er? Boze mensen werden boos, verdrietige mensen werden verdrietig, oordelende mensen gingen oordelen. Het maakte niet uit of ze wel of niet te maken hadden met de aanslag, bepaalde karaktereigenschappen werden versterkt in zo’n situatie.

Het oordelen over een ander doen we allemaal onbewust, in het echte leven maar misschien ook online. Als je oordeelt en de moeite neemt dit oordeel te posten onder andermans content, veilig vanachter je computerscherm – daar waar je in het echte leven dit niet zou durven zeggen – dan neem ik je comment niet serieus. Het spijt me, maar het spijt me ook niet. Ik neem nul komma nul van wat je zegt serieus. Wat de kwestie ook is, het is de oordelende eigenschap waar ik niets mee te maken wil hebben.

Waarom?

Dit heeft met verschillende factoren te maken:

Er is namelijk een daadwerkelijk verschil tussen ergens een hart voor hebben, de ander er op de hoogte van willen stellen, een open gesprek willen hebben, vragen te stellen of misschien zelfs een advies richting informatie dat jou anders heeft laten denken over een onderwerp met als doel: mij onderwijzen vs. grofweg oordelen. Onderwerpen zoals:

• Mensenrechten
• Dierenleed
• Veganisme
• Fast fashion
• Vliegen en het milieu
• Plastic gebruik en het milieu
• Dierentuinen bezoeken
• Armoede in de wereld
• Armoede in Westerse landen
• Dieren fokkerij ipv. naar een asiel
• Ouderschap
• Depressieve triggers
• Eetstoornis triggers
• etc.

Realiseer je je op hoeveel vlakken je de wereld een betere plek kunt maken? Je zult letterlijk NOOIT alles kunnen vervullen, dat realiseer je je hoop ik. Hier zijn zoveel interessante programma’s over gemaakt. Er is zelfs een stukje in de serie “The Good Place” hierover gefilmd wat het op een komische maar interessante wijze laat zien hoe onmogelijk het is om ALLES goed te moeten doen. Mocht je in een bui zijn om dit te willen zien, hieronder heb ik hem gelinkt:

[embedyt]https://youtu.be/R8m_5HDZF7w?t=93[/embedyt]

 

[embedyt]https://youtu.be/U25110YEIzY[/embedyt]

 

De aflevering gaat verder in op hoe je vroeger ‘punten’ verdiende met een bosje bloemen kopen voor je oma en hoe dat tegenwoordig door alle milieu ‘minpunten’ die dat bosje bloemen creëert je in de min komt te staan, om in The Good Place terecht te komen. Oftewel; om een goed mens te zijn geweest.

Hypocriet

Het woord hypocriet kan best heftig over komen, maar eigenlijk zegt het precies wat ik bedoel: Je beoordeelt een ander over iets wat jij ook niet perfect doet.

Niemand doet alles perfect, jij en ik doen allebei dingen die ergens een negatieve impact achterlaten, of het nu op dieren is op mensen op de wereld op wat dan ook. Elke letter van een beoordelende comment maakt duidelijk dat het hypocriet is. Nogmaals, dit woord kan heftig over komen.

Interessant is om op te merken dat wanneer ik een oordelende comment zie, en ik check deze op ip (en een paar andere gegevens), ik meestal (bijna) alleen maar oordelende comments tegen kom, over verschillende onderwerpen. Zou het dan inderdaad een karaktereigenschap zijn? Een hoop opgekropte frustratie?

Ik bedoel dit niet sarcastisch, ik bedoel dit oprecht en om die reden heb ik een boek dat mijn ogen enorm heeft geopend wat jou misschien ook kan helpen:

Judgement Detox van Gabrielle Bernstein

Mensen met een ziel, vlees en bloed. Jij en ik. Wij allemaal.

Als ik vanuit mezelf spreek, zal ik nooit met liefde of nieuwsgierigheid ergens in duiken als iemand een oordeel richting mij uit over een onderwerp. Ik snap het vuur dat je kunt hebben omtrent een onderwerp, het vuur om iets beter te maken in de wereld. Maar er is een belangrijk aspect wat je mist als je oordeelt, namelijk het volgende:

Je bent een mens met een ziel, vlees en bloed. Net zoals ik. Als je een ander op deze manier benadert, hebben we een begin. Waarom? Omdat jijzelf ook niet perfect bent, misschien wil je het wel perfect doen maar het zal nooit lukken. Herken de imperfectie in de ander en benader de ander met compassie.

Misschien heb je ergens enorm van geleerd, ben je geschrokken, ben je er beter van geworden en wil je dit allemaal overbrengen op de mensen om je heen. Misschien heb je wel geweldige bronnen waar je de ander op wilt tippen. Ik luister dan absoluut naar je, ab-so-luut.

Ben jij heilig? Doe jij alles perfect?

Realiseer je ook, dat het kan zijn dat ik er niets mee besluit te doen, of in ieder geval: niet zoals jij dat wilt zien. Of niet in mijn content. Mijn complete leven komt niet terug in elke foto, letter en video op het web.

Ben je nou van mening dat ‘je maar niet je leven op het internet moet delen’ als je er niet tegen kan? Prima. Oordeel zoveel je wilt, dat is niet waar dit artikel over gaat. Je mist het punt als dit het enige is dat nu in je op komt.

Hoe hard het ook kan overkomen als jij het vuur voor iets voelt en een ander niet. Als ik naar ALLES had moeten luisteren wat in de afgelopen jaren naar mn hoofd is geslingerd dan was ik heilige moeder Maria op dit moment. Ook nu ben ik niet sarcastisch. Ben jij heilige moeder Maria? Ik denk het niet. Realiseer je dat er wel honderden dingen zijn waar jij niets mee doet of niet perfect doet, ook al weet je ervan.

Je weet niet de diepste gevoelens, emoties en intenties van een ander, oordeel dus niet over een ander op één vlak waar jij toevallig een passie en vechtlust voor voelt.

• Iemand die twaalf keer per jaar de mogelijkheid krijgt op persreis/vakantie/ertussenuit te gaan maar besluit sinds enige tijd dit vijf keer te doen.
• Iemand die een jaar geleden elke dag vlees at en nu slechts twee keer per week.
• Iemand die bewust geen boodschappen doet als hij/zij geen eigen tas bij zich heeft om geen plastic tasje te kopen sinds een maand.
• Iemand die voor het eerst een vegan week probeert en daar twee jaar geleden niet aan moest denken.
• Iemand die voorstelt om voor zijn/haar verjaardag naar een vegetarisch restaurant te gaan met iedereen.
• Iemand die voorstelt om voor zijn/haar verjaardag te doneren aan een goed doel in plaats van elk jaar meer cadeaus te vragen.
• Iemand die besluit om elke maand puin te ruimen van het strand terwijl hij/zij vroeger puin op de grond gooide.
• Iemand die besluit om sinds dit jaar slechts één item aan fast fashion per maand te kopen in plaats van drie keer per week.

Stop gewoon met je oordeel. Snap je?

Zie jezelf in een ander mens, iemand die ook niet perfect is en misschien wel op andere vlakken vecht waar jij helemaal niets aan doet.

We hebben elkaar nodig om onszelf en de wereld om ons heen te verbeteren.

Als je een strijder bent voor dierenrechten en tegen dierenleed bent maar tegelijkertijd doe je mensen pijn met je woorden en daden, dan klopt dat toch niet? Ik moet altijd aan FreeLee The Banana Girl denken die zo hard is naar andere mensen en daarmee dierenleed tegen wil gaan. Ze zal vast een hoop levens positief veranderen, maar ik vind het vreselijk.

STOP MET OORDELEN

Stop met het oordeel naar anderen, realiseer je dat je zelf ook niet perfect bent.

Stop met oordelen, vraag jezelf af of iets misschien jaloezie is? Een pijnpunt is? Niets met de ander te maken heeft?

Stop met oordelen. Het houdt jou negatief en maakt de mensen om je heen negatief.

Stop met oordelen. Je zult er geen bedankje voor krijgen.

Stop met oordelen. Ook jezelf. Wees zachtaardig naar jezelf zonder je vechtlust op te geven.

Begin met informeren en realiseren dat het gaat om verbetering, niet om perfect.

En tot slot:

Vechten + anderen informeren + compassievol zijn omdat jij ook niet perfect bent = de manier tot verandering.

 

Niet alles in dit artikel hoeft aan te slaan op jou. Voel je de behoefte om te commenten? Voel je een pijnpunt? Een frustratie? Dit zegt heel veel over je – na het lezen van dit artikel snap je waarschijnlijk ik wat ik bedoel.